9

"Louisa babalik na ako sa monday after the thing I asked you" sabi ko on the phone

[Kasi Doc ang daming naghahanap sa inyo dito na pasyente. Kayo raw ang magaling] she keep on telling

"Recommend someone else Louisa. Sabihin mong lunes pa akomakakabalik sa ospital. Sabado naman na ngayon." Sabi ko

Binaba niya rin ang tawag dahil may mga pasyente siyang kailangan pang tignan.

It's been two days nang makauwi kami galing sa Batanes. Pero wala pa rin. Naiiyak ako nang maalala ko

As we broke the kiss tumingin siya sa mga mata ko

"Bakit mo ginawa iyon?" Tanong niya

"That's what you did before. Pinapa alala ko lang"  sabi ko sa kaniya habang hawak hawak ang pisnge niya. Hinawi niya ang kamay ko

"Ganiyan ka na ba kadesperada sa akin?" Naiinis na tanong niya at iniwan akong magisa duon.

Nang mga oras ding iyon nag pa book agad ako ng flight pauwi sa Manila

"Brent stay gere for another day. Paunahin niyo akong umuwi" malamig na sabi ko kay Brent habang inaayos ang mga gamit ko

"Pero paano ka?" Nagaalalang tanong niya kaya hinarap ko siya

"I can manage" sabi ko at tipid siyang nginitian.

Nang makauwi ako sa bahay ko sa Manila ay nagpalit lamang ako nang isang itim na dress at maroon pumps. I drove to the nearest bar.

Pagpasok ko duon ay dumiretso ako sa counter bar and ordered hard drink.

Maraming lumapit sa akin pero hindi sila nakatanggap nang kahit ano sa akin

Mag aalauna na ay nandito pa rin ako umiinom nang hard drink

Hanggang sa may pumigil sa akin

"You're drunk Ayesha!" Sigaw nito sa akin. So napatingin ako. Pilit na inaaninag ang mukha niya. I chuckled

"Hanggang dito ba naman sinusundan ako nang imagination ko." Sabi ko at tinampal tampal ang mukha nang lalaking kamukha ni Marcus

"Imagination ka diyan. Lasing ka na. It's me Marcus" para akong binuhusan nang malamig na tubig. Umayos ang paningin ko.

"Ohh my boyfie and soon to be hubby is here" sabi ko nang nakangiti.

"Ooopps. I'm so desperate right" malamig na sabi ko and asked for another drink

nang binigay sa akin ang inumin ay inagaw niya iyon.

"Hey that's mine" naiinis kong hinablot yung alak at ininom.

"Let's go you're drunk" he keep on saying pero hindi ko siya pinapansin.

Hanggang sa habang umiinom ako iyak lang ako nang iyak. That man stayed with me hanggang alas tres.

3 am ko nang naisipan umuwi

"I'll drive you home" sabi niya. I waved my hand

"No thanks" sabi ko at sumakay sa kotse ko. Agad kong nilock yun para hindi siya makapasok at pinaharurot ko palayo sa kaniya

Kinabukasan non ay nandito siya sa bahay ko. Nasa salas at natutulog.

Pagka gising niya ay nagpaalam siyang uuwi na siya tinanguan ko lang siya.

Nagdaan ang sabado at nagsimba ako ng linggo

"Hello Brent asan na kayo?" I asked

[On the way] he just answered then I hanged up.

"Doc okay na po" sabi ni Louisa.

"Salamat" sabi ko

Humarap ako sa salamin at inayos ang sarili ko. I put slight make up.

'We're here. He's amaze' basa ko sa text ni Brent kaya nagmadali ako at pumanik sa roof top nang ospital. There he is

"This looks amazing" sabi niya tipid akong ngumiti

Naupo kami at nagsimulang iserved ang pagkain. It's a fine dine gaya nang ginawa niya noon. Si Brent ang nagserved nang food at naka out fit pa siya nang pang waiter

May mga lanterns ang nakapaligid. Napaka romantic ng lugar.

Nang natapos kaming kumain ay nagsimula ang slow music. I asked him to dance with me dahil wala siyang balak akong isayaw. Pinagmamasdan ko ang mukha niya.

"This is my last try, Marcus" panimula ko

"Last try?" He asked

"Last try ko para ipaalala ko sayo kung sino ako" sabi ko sa kaniya

"Why?" Naguguluhang tanong niya

"Because I love you. Because we love each other before. Pero mukhang ako na lang ang nagmamahal ngayon. I guess you forgot who I am and your heart before took your love for me as I replace new heart in you" nanginginig ang boses ko nang sinabe iyon. Ramdam kong nagiinit ang mga mata ko at handa nang tumulo ang luha

"You we're once my baby, Marcus and I was once too. You we're once mine and I am yours. Pero ngayon iba na. Wala ka mang mahal na iba pero masakit na kapag titgnan mo ako ay isa akong estranghera." Doon ay hindi ko napigilang umiyak kaya napatigil kami sa pag sayaw.

"Sabi mo kailangan mong matutunan ang hindi nakadepende sa akin. Sabi mo ay kailangan mong matutunan ang wala ako sa tabi mo. Now, I am letting you go Marcus. I want you to knpw yourself first bago ako. Kilalanin mo muna yung dating ikaw bago ako. I am now breaking up with you and also getting our wedding off." Bumitaw ako sa pagkakahawak ko sa kaniya at hinubad ang singsing na suot ko. Inilagay ko iyon sa kamay niya

"I will always love you. Siguro ay babalik na lamang ako kapag kilala mo na ang sarili mo at kilala mo na rin ako" with that I hug him so tight. He hug me back.

I'm gonna miss him so much. God knows how much I love him. God knows how much I tried but I'm only human. Napapagod at nasasaktan.

Dahan dahan siyang bumitaw sa akin kaya bumitaw na rin ako sa kaniya.

"Good bye Marcus" sabi ko tumalikod ako at naglakad palayo sa kaniya nang umiiyak.

Palabas na ako ng roof top

"MARCUS" dinig kong sigaw ni Brent

"AYESGA HELP." kaya agad akong napalingon at nandoon si Marcus nakahiga walang malay pinalilibutan nang mga kasama ni Brent. May bumangga pa sa akin para bumaba.

Agad akong lumapit kay Marcus at Brent. Binuhat nila si Marcus at dali dali kaming bumaba.

Nang maisakay sa stretcher ay madali naming dinala si Marcus sa emergency room.

And now here I am again outside the emergency room waiting for him.

Iyak lamang ako ng iyak. Brent tried to calm me but I just can't stop crying knowing that I broke up with him and now he's here.

Nang makalabas ang doctor na tumingin sa kaniya ay agad akong hinanap

"Doctora we badly need to do an operation now. " sabi niya.

Pinakita niya sa akin ang chart. Halos bumagsak ako dahil nakalagay dito na ilang beses pala siyang inaatake kada gabi ngunit hindi niya lang sinasabe.

"Let's do the operation. Give me everything I need to know" iyon lamang ang sinabe ko