Chapter 1

" YASHECA...!!! "

Napa balikwas sya ng Bangon ng marinig nya ang boses ng kanyang tiyahing mula sa labas ng kanyang silid... nataranta syang tumayo habang gulo gulo pa ang kanyang buhok hindi nya nga alam kung may muta muta pa sya o may panis na laway pa na naka dikit sa kanyang pisnge

"nako naman bata ka.. sinabi ko na sa iyo na huwag kang ma huhuli ngayon ang unang araw mo sa paaralan ... "

napa ngiwi sya dahil salakas ng boses nito habang ang mga laway nito ay nag kanda talsikan pa sa kanyang mukha.. nako naman mukhang nakapag hilamos sya ng maaga..

"tyang naman.. maaga pa naman ho.. "

"aba! aba ! ikaw na bata ka.. anong maaga. maaga pabayang ala syete na.. iyan hala! sige ikaw ay mag ayus na.. baka ikay aking ma sabon kapag hindi kapa nag handa.. para sa unang araw ng iyong klase.."

napa kamot sya sa ulo ng iwan sya nito habang bagot na bagot na kumuha ng kanyang mai susuot para sa unang araw ng kanyang klase..

"opo.. kikilos na ho.."

Tanging ang kanyang tiyahin na lamang ang nag aalaga sa kanya simula ng pumanaw ang kanyang mga magulang ng siya'y anim na taong gulang pa lamang dahil sa malubhang karamdaman na hindi nila ma ipaliwanag kung anong klaseng sakit ang dumapo sa kanyang mga magulang.. subalit ang mas ipinag tataka nyapa ay kung papano sya nag karoon ng isang marka sumi simbulo ng dalawang mundo ngunit hindi nya alam kung ano ang pahiwatig ng dalawang mundo na naka marka sa kanyang mag kabilaang mga pulsuhan at ni minsan ay hindi sinabi sa kanya ng kanyang tiyahin kung papano sya nag karoon ng ganon marka

sa tuwing mag tatanong sya ay tanging sagot lamang sa kanya ng tiyahin ay.. sa takdang panahon nyapa ma malalaman .. na babahala na rin sya sa kanyang sarili dahil sa tuwing may magaganap na ensidente sa bayan nila ay malakas ang kanyang pakiramdam.. at sa isang iglap na lamang.. ay naroon na sya sa pinang yariha ng ensidente habang hawak nya ang taong kanyang na iligtas nung araw na mag karoon ng sunog sa bayan ng ZERON.. hindi nya alam kung papano nya nagawa ang bagay na iyon .. lumipas man ang mga buwan taon unti unti na nyang na tatanggap sa sarili nya na may kakaiba sa kanya.. at kina kailangan nyang alamin kung papano sya nag karoon nang hindi pang karaniwang lakas.. o mag karoon ng isang kapang yarihan.. na tanging sya lamang ang na kakaalam..