Epilogue

Ginagawa ko ang assignment ng boyfriend ko ng may tumawag sakin tinignan ko ang pangalan ng taong tumatawag sakin Joanna Silvana.

"Hello Kristine"

"oh bat ka napatawag joan?"Tanong ko sa kanya joan pinaiksi ko lang yung joanna okay?.

"Kris nakita ko si jake kahalikan si monika"naestatwa ako

sa sinabi niya si jake magloloko bakit?.

"Joan baka namamalikmata kalang"Sabi ko sa kanya bumilis ang tibok ng puso ko at nangingilid na ang luha ko.

"Hindi kris sendan kita ng pic nila gusto mo?"Pagsabi niya non ay sabay naglaglagan ang mga luha ko napakuyom ang kamao ko.

"Nasan ka?!"galit na tanong ko sa kanya Pinipigilan kong maibato ang cellphone ko sa sobrang galit at sakit.

"Hotel*******"Pagkasabi niya ay binaba ko na ang tawag. Mabilis na tumakbo papunta sa sasakyan ko at Tinungo ang nasabing lugar.

Pagdating ko ay agad ako bumaba sa sasakyan at tinawagan si joan.

"Kris--"Pinutol ko agad ang sasabihin niya

"pumunta ka sa parking lot bilis"Binaba ko na agad ang tawag ilang saglit lang ay nandito na siya.

"San mo sila nakita?"Tanong ko agad sa kanya pag karating niya Tinaas niya muna ang kamay niya at naghabol ng hininga napairap na lang ako.

"Ano saan?"Inis na tanong ko sa kanya

"Sa Tapat ng room 303"Hinaltak ko agad siya pagkasabi niya pumasok kami ng elevator habang nasa elevator ay Lalo akong kinakabahan at unting unti nagsisilabasan ang mga luha ko.

Pagbukas ng elevator ay parang ayaw kona munang lumabas na tila hindi ko kaya ang aking makikita pero kailangan kong lumabas upang mapatunayan kung tama ba ang nakita ni joan at kapag tama ito hindi ko alam kung ano ang aking magagawa.

"Kris tara na"Yaya sakin ni joan I look at her with teary eyes lumungkot naman ang mata niya.

Lumabas nako ng elevatorat tinungo ang nasabing room Kailangan na ng susi shit nakalimutan ko di bale kinuha ko ang hair pin sakin bulsa at binuksan dahan dahan kong tinulak ang pintuan at pumasok sa loob malaki ang kwartong to may sala cr at may isang dalwang kwarto. Tumingin ako kay joan.

"pasukin mo yung kwartong yan"turo ko sa kwartong nasa kanan agad naman siyang tumango at pinasok ang kwarto nag inaty ako ng ilang sigundo at ng lumabas siya.

"Hindi dito"Tanging sabi niya napatingin ako sa isa pang kwarto lumapit ako dito hinawakan ko ang door knob at pinihit ito unti unti binuksan ko at parang may gustong kumawalang isang mabangis na hayop sa katawan ko dahil sa nakita ko.

Nanlambot ang mga tuhod ko parang may milyong milyong kutsilyo ang tumutusok sa puso ko hindi ko akalaing magagawa niya to sakin.

"Mmmmmm sige pa jake"Tila parang sarap na sarap na ungol ng isang hayop na higad na babae. Tinignan ko ang lalaking minahal ko sa loob ng halos dalawang taon Ayaw kong paniwalaan pero nasa harapan ko na.

Nakakatawa lang dahil hindi nila ako napapansin habang nag papakasarap sila.

Lumabas muna ako saglit sa kwartong yon at sinabi kay joan ang nakita ko.

"Siraulo talaga yung hayop na yon! Ang tagal niyo na tapos magloloko pa siya!? Kapal ng mukha niya! Isa pa yang lintang monika na yan!" Galit na sabi niya.

"Tara pumasok tayo sa loob may tuturuan lang ako ng leksyon"Malamig na sabi ko sa kanya kabang napatingin naman siya sakin Napairap naman ako sa hangin.

"Wag kang magalala hindi ako lalagpas sa limit ko"Parang nabunutan naman siya ng tinik sa lalamunan sa sinabi ko.

Sinipa ko ang pinto agad naman sila napatigil sa kin at nanlaki ang mata pumalakpak ako tumingin ako kay joan.

"Alam mo na ang gagawin"Sabi ko agad naman niyang ginawa ang gusto kong mangyare

"K-kris?"Utal na sabi ni jake

"Correction Almira ang pangalan ko"Pagtatama ko sa kanya dahil mali siya my real name is Almira not kris. Tinalian siya ni joan binusalan sa bibig at tinakpan kung ano mang kailangang takpan.

Tumingin naman ako sa isang higad na tahimik lang sa isang tabi.

Ngumisi sakin si Monika nakinainis ko.

Nagawa pa talaga nitong ngumisi after what she did? kapal talaga ng face nitong babaeng to!

"Well well well Hi my dear cousin"Nangaasar na tinig ang nagpainit ng ulo ko nanlisik ang mata ko Nilapitan ko siya at hinila ang buhok niya.

"Malandi kang hayop ka!"Gigil na sabi ko sa kanya pinipilit niyang tanggalin ang pagkakapit ko sa buhok niya kaya mas hinigpitan ko pa yung tipong mawawala na lahat ng buhok niya.

"Aray! Bitawan mo buhok ko! Aray ano ba nasasaktan ako!"Binitawan ko siya at tinignan siya ng masama.

"Bakit ako ba hindi nasasaktan sa ginawa niyo mga hayop kayo!"Lumuluhang sabi ko sa kanya at tinignan ang manlolokong nanakit sakin tahimik lang sita at nakikinig sakin.

"Ni hindi niyo nga naisip yung nararamdaman ko eh kung masasaktan bako o hindi palibasa sa sarili niyo lang iniisip niyo puro kayo nalang! Puro pasarap! Hindi porket nakikita niyo kong matapang hindi nako nasasaktan oo matapang ako pero sa labas lang yon! Pero sa loob loob sobrang hina ko! Tao lng din ako nasasaktan!" Galit na sabi ko habang lumuluha tinignan ko silang dalawa at nag salita ulit "Jake kung ayaw mona sakin pwede mo namang sabihin pero wag ganito palalayain naman kita hindi mo kailangan magloko Monika kung gusto mo naman si jake okay lang magpaparaya ako kasi pinsan kita kahit na anong ginawa mo sakin ginagawa mo sakin mapapatawad kita! Hindi niyo ko kailangang lokohin! Dahil mas masakit yon! Mas masakit na yung pinsan mo! pati yung boyfriend Niloloko kalang!" Nanghihinang napaupo ako sa kama tumingin ako kay joan at sinabi na pakawalan na si jake.

"Tara na joan"Yaya ko sa kanya at hindi na tinapunan pa ang dalawa. Papalabas nako ng bigla akong yakapin ni jake

"I'm sorry patawarin mo ko kris Mahal kita natukso lang talaga ako"Umiiyak na rin na sambit niya tinanggal ko ang pagkakayakap niya sakin at hinarap siya hinawakan ko siya sa pisngi hinawakan naman niya ang kamay ko.

"Hindi lahat ng bagay badadaan sa sorry may mga pgkakataon na kahit ilang beses kapa mag sorry pero kung sobrang sakit nang nagawa mo hindi ka niya papatawarin parang bado na once na nabasag hindi mo na pwedeng ayusin masasaktan kalang actually pwede kitang patawarin I can forgive you but I will never forget what you did at kapag ginawa ko yon nang nasa relasyon tayo tulad ng sabi ko masasaktan kalang"Nahihirapan ako pero kailangan kitang bitawan dahil masasaktan lang tayo pareho kung dika kuntento sa kung ano ang tayo.

Napadilat siya at nagsusumamong tumingin sakin ngumiti ako sa kanya.

"B-babe"

"May mga taong kapag nawala tyaka palang nakikita ang halaga niya Tyaka ano ba! Kung tayo naman talaga gagawa ng paraan ang tadhana para maging tayo ulit" Tinalikuran ko na siya after kong sabihin yon never kong naisip na kaya mong gawin yon never kong naisip na dadating tayo sa sitwasyon nato never kumong naisip na bitawan o palayain ka dahil mahal na mahal kita pero wala akong magagawa kundi gawin yon dahil masasaktan lang tayo pareho sana maging masaya ka kapag nawala na ko sa buhay mo paalam mahal ko.....