Chapter 5

Nilagok ko ng Walang Alinlangan Ang Tanduay Ice At mabilis itong Na ubos madali akong malasing Pero ngayon Hindi ko Ma feel na nalasing Ako tulala lang ako sa kawalan nasa Tabing dagat Ako Naka higa sa Semento.

Tabing Dagat kasi Yung Kalye na nadaan ko kaya naisipan Kung mamalagi Muna dito. Hindi ko namalayan Ang Oras ng pag tingin ko sa Relo ko ay alas dyes na.

I wanted to be Alone Tonight ayokong Umuwi sa bahay Pero Mas lalo lang akong malalagot nito Nila Mom and Dad baka tuluyan nakong Palayasin sa amin

Kaya Na isipan kong umuwi na lang

Biglang nag ring yung Cellphone ko

It's Manang Calling kaya agad ko itong Sinagot

"Señorita asan ka na ba?"- nag aalalang tanong Nito

"I wanted to be alone Manang"- paos kung Sagot dito medyo inaantok na Kasi Ako

"Wala dito mga Magulang Mo, may lakad sila, Bukas pa uwi non kaya maaari ka ng umuwi"- Aniya nito

"Uuwi Ako pag gusto ko"-matabang kung sagot

"Oh sya sya sege matutulog na Kasi Ako"-

"Ge good night Manang"- matapos non ay ibinaba ko na ang tawag

Lumipas Ang Oras at napag pasyahan ko ng umuwi ng akma na akong tatayo ay medyo na hilo Ako kaya napa Upo ng pabalik

"Damn!"- mura ko sa sarili ko, sinubukan ko uling tumayo at ng naka tayo na Ako ay nagsimula na akong Maglakad papalapit sa sasakyan ko

Kahit mahirap at hilong hilo ako ay nagawa ko pa ding maka pasok sa loob ng sasakyan ko. Umayos Ako ng Upo at sumandal Ng ilang Minuto

"I want to sleep"- mahina kung bulong Habang Nakapikit padin

Na alimpungatan Ako sa Sinag ng araw na Tumama sa Mukha ko. Ng iminulat ko ang aking mata ay naalala kung nasa sasakyan parin Pala ako. Napahilamos Ako sa aking mukha Gamit Ang mga Palad ko

"Now this is war"- Wala sa sarili kung Saad

Bigla akong Napa hawak sa Dibdib ko ng Biglang tumunog Ang Cellphone ko

It's Seylfine's calling

"Oh?"- Wala sa sarili kung Saad

"Oh my Fvcking Shit! Zeynaine! Asan ka ha?! Ha!? Do you know Na Halos Mamatay na kami Ni Aiynen sa kakaisip kung asan ka! Halos halughugin ni Tita yung bahay namin makita ka lang!"-sigaw nito sa kabilang Linya

"Can you please Shut the Fvck Up! Seylfine.. Kay aga aga Ang Ingay Ingay Mo"- inis kung Saad dito

"Eh paano kami! Mag shu-shut the Fvck Up! Eh Hindi ka Umuwi Sa Inyo, okey Na sana kung Nagpaalam ka sakin Pero Damn! Zeynaine Hindi namin alam Kung asan ka hahanapin"-

"Hindi ko naman sinabi na hanapin niyo Ako eh, this is my Fvcking life, my Damn Life so please Let me have Even small Freedom"-

"Okey okey! Freedom gusto mo mg freedom samin okey yun! Okey Na okey, Pero kay Tita Ewan ko!"-

"Sege na akong bahala pauwi na Rin naman ako eh"-

"We're here at your house Zeynaine"- Aniya nito na nagpa init ng Ulo ko

"What!?"- inis kung sigaw

"Yeah! Ayaw kaming pauwiin ni Tita hanggat Di ka daw Umuuwi"-

"Fvck that Eve Dremonade!"- inis kung Saad

"Hoy mama mo Yan Maka Eve to parang di kakilala"- Natatawa nitong Saad

"I don't Fvcking Care at all! Sege Pa uwi Nako"- ibinaba ko na ang Tawag at Walang Alinlangan na Pinaharurot Ang sasakyan Ng mabilis na mabilis Yung parang Wala ng bukas

What the Purpose at hinahanap hanap pa Nila Ako eh halos Kamuhian na Nila sarili nilang anak

I am just Nothing For them

Walang halaga at pabigat lamang sa buhay Nila tapos May Pa hanap hanap pa sila sakin.

Napapa irap Ako sa kawalan habang nag mamaneho

Pakitang tao lang naman yun sila, di na Nila Ako maloloko

Pagkarating ko sa bahay Ay agad akong bumaba ng sasakyan at Pumasok ng walang alinlangan

I already know Ilang malulutong na sampal Ang Bubungad sa akin

Welcome Address! tsk

Di nga ako nagkamali dahil pagpasok ng pagpasok ko ay Agad akong Sinampal Ni Dad ng Dalawang Beses

Kaliwat Kanan,

Mahapdi Oo, Pero mas masakit Yung Pamilya mo mismo Ang may ayaw Sayo.

Mahina akong tumawa Sa harap Ni Dad.

"Ganyan ba kayo mag Welcome Home sa Anak niyo"- nakangisi kung Tanong

*Pak!* Another sampal na naman sa kaliwa kung pisngi Ang kumawala galing Kay dad

"Ewan ko kung San ka nag mana Kang batang ka, Hindi ko na talaga alam Kung Anong gagawin ko sayo"- Galit na Galit na Saad ni dad

Nakita ko si Seylfine at Aiynen naka Upo sa Sofa at Nakayuko lamang

"Hindi ko hinangad na magkaroon ng anak na katulad mo Zeynaine"- biglaang sabat ni Mom at lumapit Na Rin sa akin

Sege lang pag Pyestahan niyo ko sa mga Masasakit na salita at Sampal kung diyan kayo sasaya.

Binalingan ko ng Tingin si Mom Ng blankong Expression

"Mas lalong Hindi ko hinangad na magkaroon ng Magulang Na katulad niyo"

Sasampalin na naman sana ako ni Mom Ng pinigilan ito ni Dad

"Tama na Eve, kahit patayin Mo pa yang anak mo hinding Hindi Na Yan mag titino"- pinasadahan Ako ng masamang tingin ni Dad saka sabay nila akong Tinalikuran

I rolled my eyes

If that's How You treat Me, mas lalo lang akong Lalala, at mas lalo lang kayong Maiinis at magagalit Sa akin.

At Wala akong Paki kung Isumpa at Kamuhian niyo Ako, Ang mahalaga ay may taong nakakaintindi sa akin sa kabila ng Ugali kung magaspang at sapat na silang Dalawa Para maging makabuluhan Ang buhay ko.