Chapter 10

Zeynaine POV'

"Napag usapan na naming mga Professors that All 4th year Are going to have a Hiking sort of Camping, aakyat tayo sa sa isang mountain we already Ask permissions of your parents and they agree of it, all you need to do tomorrow is be ready and prepared for the things you want to bring"- Aniya ng professor namin

"And before I forgot At dahil madami kayong Fourth year Eh ha-hahalo kayo namin dahil ayaw naming Maglalakbay kayong Iisang section lang, dapat may Halo ng Ibang Kurso"- pagpapatuloy ng Prof

"You mean sir Mahahati Hati kami?"- tanong ng isang estudyante

"Yes, at dahil iba Ibang course kayo, there would be 18 groups at all at bawat grupo Ay may 20 students, at para malaman niyo Ang Inyong ka grupo just go to the bulletin board and find your name"

"Iisa lang po ba Ang pupuntahan naming Lugar prof?"

"Oo nga Prof what's the use of groupings Eh iisa lang naman Pala Ang Pupuntahan"-

Angal ng mga ma aarte kung Kaklase samantalang tahimik lamang kaming Tatlo didto

"No ofcourse iba iba Ang Lugar Na pupuntahan niyo in every group it must be 1 bus for only 20 people counted yun. Ang sino mang lumabag sa listed At magtangkang Lumipat sa Ibang group without permission ay Hindi isasama, so better enjoy and have fun with your group, makakatulong itong paglapitin kayo ng ka grupo niyo, so be friendly"-

"Class dismissed"-

Nag si tayuan na ang mga estudyante kasunod ng professor namin

"Gosh! I can't wait to go in a trip!"- excited na Saad ni Seylfine

"Trip ba Tawag mo dun? Eh mukhang ipaglalayo nga tayong tatlo dZuh"-angal naman ni Aiynen

"Okey lang yun I know it will be fun naman"-

"Asan fun don? Fun na Hindi tayo iisang group"- inis na Saad ni Aiynen

"Seylfine's right Aiynen at kahit naman siguro Umangal tayo Wala Na tayong Magagawa, so all we have to do is Have fun and enjoy the rest of it"- sabi ko kahit naman na labag sa kaluuban ko

Napa buntong hininga si Aiynen

"Kung sa bagay Wala rin naman pala tayong Magagawa"- pag sang Ayon Na nito

"Kaya nga sinasabi ko sa Inyo We must enjoy it! Cause it's A trip plus! Lebre na yun eh"- excited na Saad ni Seylfine Na parang bata talaga

She loves Hiking, kaya ganyan maka react tong babaeng to

Nag snack na kami sa Canteen at ng matapos na kami ay Napa daan kami sa Bulletin board

"So this is it Wala ng atrasan"- Saad ni Aiynen

"Yeah"- sabay na sagot namin ni Seylfine

"Aiynen Ashe Melendez Group 4,

Seylfine Zare Tanflix Group 11,

Zeynaine Eve Dremonade Group 17"-  Basa ni Aiynen Sa pangalan na nababagay sa Group namin

"Ang layo ng agwat ng group Number natin"- Wala sa mood na Saad ni Aiynen habang naka dungaw parin sa Bulletin board

"Okey lang Yan mag e-enjoy din naman tayo don sosss Ang O.A mo dZuh Di bagay Sayo"- Seylfine

"Tse! Eh sa wala akong friends don eh"- Aiynen

"Ako ba Meron? Diba Wala kaya wag mag alala pantay pantay tayo dito"- walang emosyon kung sabi

Sa pag tapos ng Araw ng klase namin ay Dumiritso agad Ako sa bahay at nag Impake sa mga kelangan na Dalhing damit

Habang Inaayos ko sa lalagyan Ang mga damit ko ay Napa tawag si Aiynen

"Oh? Napatawag ka?"-

"May nakalimutan akong Sabihin Sayo Siszy"- Aiynen

"Talaga? Ano naman yun?"- walang gana kung tanong

"Ano ba Yan! Walang ka gana gana yung Boses mo eh, gusto mo bang malaman? O napipilitan ka lang?"- angal nito sa kabilang Linya

"Eh sa Ano bang gusto mong maging Reaction ko! Sumigaw? Tumili ipakita na Sobra akong Excited sa malalaman ko? Ket Hindi naman?"-

"Ewan ko sayo Talagang babae ka!"

"Ano nga! Sinasayang mo Oras ko"- aniya ko ulit

"Eto na! Eto na! Sasabihin na!"-sigaw nito na nagpangiti sakin

Ket Kelan talaga magka iba tong si Seylfine at Aiynen

Kung bungangera Yong si Seylfine na halos isang Oras bago masabi yung Sasabihin etong si Aiynen naman Hindi maka tiis ket ilang Minuto lang masabi lang Niya yung Sasabihin Niya

"You're really Lucky If you come On a trip Zeyn"-

"Bakit nga!"-

"Because You're the same group with-"- pabitin Niya

"With?"- ulit ko nito

"You're the same group with Rust waaaaaaaahh!"- sigaw Niya sa kabilang linya kaya napa layo ko ang Cellphone ko sa tainga ko

"And so what?"- peke kung Sabi ket alam kong sa ilalim ng kalamnan ko ay parang dumuduyan na sa tuwa dahil posibling magkasama kami ng Ilang araw

And I can't imagine It!

Feel ko na buhay yung loob ko sa trip na magaganap imbis na Napipilitan lang ako

"Wag Mo nga akong lokohin! Alam na alam ko na buhayan yang loob mo dahil sa makakasama mo Si Rust Don't Me! Zeyn Kilala kita"-

Napa tawa Ako ng mahina

"Okey! Okey fine! Oo na I'm Fvcking excited"-

"Uy! Bunganga nito maka Fvcking Ako lang to ha? Ka usap mo remind lang kita"

"As if naman na Hindi ka nasanay sakin Aiyn. So don't be over acting"

"DUh sege Na nga Pero ano promise mas excited yata Ako para Sayo kasi Nga makakasama mo Si Rust ng Ilang Days!!!"-sigaw na naman Niya

"Oo na nga! Mamaya kana tumawag ulit may ginagawa pa Ako eh tsaka magkikita naman tayo bukas bago bumyahe diba?"-

"Oo nga naman Pala, sege mag aayos din pala Ako ng mga Kelangan kung dalhin Byers!"-

Pinutol na ni Aiynen yung tawag kaya Nag focus na lang Ako sa pag aayos ng mga gamit ko

Ilang Minuto Ang naka lipas ng matapos ko na ang ginagawa ko ay napag isipan kung bumaba Muna upang tumingin ng makakain Sa Ref.

Paglabas ko pa lang sa Kwarto ko may narinig na akong mga Boses

Ngunit ng pag tapak ko sa pang huling Hagdanan pababa ay napahinto Ako at napakapit ng mahigpit Sa Hawakan ng hagdanan.

"Kayo Ang may kasalanan kung bakit nagkaganyan si Zeyn! Ako Ang nagpalaki sa kanya at alam na alam ko na ang batang Yan ay May puso!"- dinig kung sigaw Ni Lolo

'Dumating na Pala si Lola?' Tanging Tanong ko sa utak

Hindi man lang nila Ako ininform na darating siya.

Well, ano nga ba Ako sa kanila Wala lang naman.

I am just nothing like a trash

And like bubbles Who can't see

At para sa kanila Isa akong hamak na anak Na Hindi Umi-exist.

"Dad! Hindi ko maintindihan Ang batang Yan! Kung saan siya nag mana ng katigasan ng Ulo"- sigaw ni Mom

"Matigas ang ulo Niya pag dating sa Inyo! Dahil pareha kayong Parewarang mga Magulang!"- sigaw na naman ni Lolo

"Dad! Hindi kami Parewarang Magulang listen to us Dad!"-sigaw na naman Ni Dad

"Anong Hindi! Kung tatanungin ko ba kayong Kelan kayo nagkaroon ng Oras para sa Anak niyo! May maisasagot ba kayo?! Ha? Diba Wala dahil Yan sa ka parewara niyo!"- Aniya ulit ni Lola

Naririnig kung umiiyak si Mom

My Lolo is my only Saviour.

"At Anong gusto niyo! Pakinggan ko kayo? Bakit? Sa mga Oras na Wala Ako dito sa Pilipinas habang kayo Ang nandito? Ni Isa walang gustong makinig kay Zeyn"-

Hearing those words really Pumped my heart, My eyes started to become teary.

Lolo knows My Real me.

"Tapos ngayon gusto ninyong makinig ako sa Inyo! Aba Puta! Asan ilulugar Ang Apo ko! May puso! Damdamin Si Zeyn Tao yun! Nasasaktan"- sigaw na naman Ni Lolo

And by this time, My tears started to flow 

"Sa araw araw na kapiling Niya kayo, araw araw sumusumpa yun Na sana daw! Hindi na siya Na buhay kung Ganitong sitwasyon Ang madadatnan Niya! Na halos araw araw umiiyak yun dahil sa inyo! Nasasaktan ng paulit-ulit ng dahil sa inyo!"

"Hindi Namin kasalanan yun Dad"- Aniya ni daddy kay Lolo

"Anong hindi! Ni minsan Wala kayong Oras para sa kanya tapos sasabihin niyong hindi kayo ganyan!"-

"Dad, Hindi namin control Ang utak ni Zeyn"- mom

"Ako ba control ko! Bakit pagdating sakin may respeto Ang batang Yun! bakit pagdating sakin Mabait Ang batang Yun! Dahil yun sa pagmamahal ko sa kanya na Kayong mga Magulang Hindi kayang ibigay!"-

Napa Upo Ako sa hagdanan and I cover my Face

Oo naipapakita ko sa kanilang Okey lang ako ayos lang ako kahit na Paulit-ulit Nila akong sampalin at saktan ng mga masasakit na salita

Pero naman! Tao ako may puso na kayang masaktan

At heto ngayon sa tuwing naaalala ko lahat ng mga pinagagawa Nila sakin nasasaktan Ako Na sa sobrang sakit gusto ko ng mamatay na lang sana

Kasi Kahit sino ayaw mapunta at ayaw mangarap ng Ganitong sitwasyon.