Chapter 27

'Zeynaine POV'

It's been a weeks since Problemado ako Ng sobra Dagdagan pa Ni Rust, nako Parang sasabog natong utak ko kakaisip anong uunahin pamilya ko ba? Si Sheridan o Si Rust?

Kasalukuyan pa akong nagpagolong golong sa kama, inaantok pa ako pero Ang sistema ko Gising na gising talaga. Biglang may Kumatok sa Kwarto ko

"Zeynaine! Bangon na, may pasok ka pa"-saad nito, napangiti Naman ako sa kawalan, simula Kasi sa nangyari don sa Pamilya Serfentez at samin, nag bago na si Mom and Dad, Inaalagaan na nila ako yon bang Parang Bata na nangangailangan Ng Attention.

"Yes Mom! Coming!"-sigaw ko dito saka Mabilis na Naligo at nagbihis sa school uniform pagkakababa ko dumiritso agad ako sa Hapag kainan

"Good Morning Zeyn!"-bati sa akin ni Dad saka lumapit sa akin at hinalikan ako sa Ulo nginitian ko naman siya

"Good Morning dad"-

Lumapit naman si Mom sa akin saka Hinalikan din ako sa ulo

"Good Morning"- sinuklian ko siya Ng ngiti

"Kain na, ako nag handa Ng almusal para sa mumunting Prinsesa namin"-

Tsss. The F! Parang Bata Lang?

"Mom, I'm not a child anymore"-taas kilay Kong Saad saka Tumawa Lang ito

"Kahit na! Para samin Prinsesa ka namin"-

"Tsss"- Pang Bata Lang Yang Prinsesa-prinsesa eh

Nilagyan ako Ni Mom ng pagkain sa Plato Gayon din Ang ginawa niya Kay Dad at Sabay Naman kaming Kumain

"Wife, Aalis pala ako Business matter"- Biglang Saad Ni Dad habang patuloy parin kami sa pagkain

"Ahh, Yong bagong Business natin? How about The other business? Sinong mamamahala?"-taimtim Lang akong nakikinig sa kanila habang patuloy sa pagkain

Masarap Kasi magluto si Mom.

"Yan nga Pinoproblema ko Wife eh, Kasi dadating talaga Ang panahon na Magiging Busy ako tapos Yong ibang Kompanya natin walang Mamamahala Ng maayos"-

"Ako na Lang Ang mamahala Kaya sa iba"- aniya ni mom nilingon ko Naman siya

Andami pala talaga naming Business.

"No, wag na may business Kang inaasikaso dadalawa dalawa na nga Yan Dadagdagan mo pa?"- dad

"Sa bagay"-

"Don't worry pagka Graduate Ni Zeynaine, Bibigyan na Rin natin siya Ng posisyon sa company natin"-nag angat Naman ako Ng Tingin

"Dad, I still don't know how to handle businesses"- iritado Kong Saad nginitian Naman niya ako Ng pabalik

"Wag Kang mag alala, andito Naman ako saka Si Mom mo para tulungan ka"-aniya nito

"Still Business is not my Passion"-

"Zeyn, Kahit Naman Hindi Mo Passion Ang bagay na gagawin mo kapag may pursigi ka Magagawa mo ito saka magiging successful ka nito"-nilingon ko Naman si Mom

"I'll try then, but don't expect too much from me, I'll fail At the end of it"-

"You're not gonna fail, We're here to guide you"-ngiting Saad Ni Dad

"Okey I'm done"- Saad ko saka Tumayo na

"Hahatid na Kita"-mabilis namang Saad Ni dad Saka sumunod na sakin

Ma Attitude talaga ako, minsan lumalabas pagka Maldita ko.

Pagkarating ko sa School ay si Seylfine at Aiynen agad Ang bumungad sa akin sa Gate pa Lang

"Hoi Lukaret! Taray, hinahatid na Ng Daddy, Highschool life Lang?"- I rolled my eyes to Seylfine Agang aga Ng iinis.

"Pahatid ka rin Kasi, Inggetera"-asik Ni Aiynen na ikanatawa ko

"Sinong Inggetera! Ako! Ako! Shooottt Gaga ka ah!"-sigaw nito Kay Aiynen ayan na Mukhang may Mag aaway Ng maaga. Umangkla sa Kanan Kong braso si Aiynen saka Hinila ako palayo Kay Seylfine

"Iwas Tayo sa Mga Inggetera HAHAHAHAHAH"- halakhak na Sabi Ni Aiynen, Mabilis Ang lakad Ni Aiynen para daw di kami maabutan Ni Seylfine ngunit Naabutan parin kami.

"Hoy! Kayo ah nang iiwan, Hindi niyo Naman Alam Gaano kasakit iwananan"-nguso nitong Saad, Nasa harap na kasi namin siya. Pinitik ko Naman noo nito

"Aray!"-

"Bakit? Naranasan mo na bang Maiwanan?"-nakangisi Kong Tanong dito

"Oo!"-galit galitan nitong Saad

"Yong Iwan ka Ng bus! Iwanan ka sa bahay Na mag isa, iwanan ka Ng sobrang pagkain, Iwan ka sa mall, at pang Huli iwanan niyo"- madrama nitong Saad

Sabay naming inakbayan Ni Aiynen Seylfine.

"Parang sa Inaasar ka Lang Naman!"-Asik Ni Aiynen ngumuso Lang ito

"Di ka Naman namin iiwan eh!, Sino bang nagsabi Nyan, best friends forever tayo diba"-ngiti Kong Saad

"Walang Poreber tanga!"-angal Ni Aiynen Kaya sinapak ko Naman siya

"Wag ka panira ng moment, Gaga, Walang Poreber sa mga taong bitter"-

"Mukha ng bitter daw?"-ngising Saad Ni Aiynen

"Kasing bitter Ng Patula"-singit ni Seylfine na nagpataas Ng kilay namin

"Anong Patula!"-sabay na sigaw namin ni Aiynen

Wala na, may saltik na tong Babaeng to

"Ampalaya Kasi Yon!"- sumang ayon Naman ako sa sinabi Ni Aiynen, minsan talaga Wala sa utak tong si Seylfine.

"Ampalaya ba yon?"-takang tanong Naman niya

"Tulog ka pa ba? Hologram mo Lang tong kaharap namin ngayon o Robot mo Lang to Remote control?"-sinapak ko Naman si Aiynen

Isa pa to nababaliw na Naman. Minsan si Seylfine, Minsan si Aiynen, madalas silang dalawa, ano ba to? Parang nakakabaliw na Rin.

"Problema ninyong dalawa? Kulang sa sapak?"-asik Kong nakapamaywang

Pa as if Naman na nag iisip si Aiynen may pa lagay lagay pa ng Daliri sa Sentido ,

Jusko kakaiba Ang Saltik Ng Dalawang to ngayon Hindi ko na mawari Kong paano sila papatigilin o hahayaan na lang na Tuluyang mabaliw.

Ang sama Naman siguro Kong kaibigan kong Hahayaan ko silang mabaliw, ipinilig ko Ang Ulo ko, Mali tong iniisip ko, mas Mauuna pa siguro akong mabaliw sa Dalawang to  dahil sa Mga problema ko eh.

"Zeyn, kulang sa Kain"-ngusong Saad Ni Aiynen I rolled my eyes

"Okey my treat! Papakainin ko na Kayo baka Kasi Tuluyan na kayong mabaliw"-

"Hindi kami Baliw"-wala sa sariling Saad ng dalawa

Problema nitong dalawa ngayon?

"Lets go!"-hinila ko na Ang dalawa papunta sa Canteen at ayon! Nag order Ng sangkatutak na pagkain Yong para bang My fiesta. Nasampal ko na Lang Noo ko sa inaasta Ng Dalawang to

Pinakain ko Ng Mabuti Ang dalawa na sanay Pagka busog nito maaayos na Ang turnelyo Ng Utak nila. Ang hirap hirap Kasi nila kausapin pag gutom, nababaliw tsk.

"Haaaaayyyyy! Salamat sa wakas at nagbunyi Rin Ang Kabutihan Ni Señorita Zeynaine"- pasandal sa upuang Saad Ni Aiynen tinaasan ko Naman siya Ng Kilay

Ayos na Kaya tong Babaeng to?

Okey na bang kausapin siya? Tsk. Naasar na ako sa dalawa pag ako Hindi naka timpi susuntukin ko na to

"Wala akong Mabuting Puso, I just hate Talking to a hungry Peoplessssss"- napa laki Naman Mata Ni Seylfine sa sinabi

"People's? With S talaga?"- taka nitong Tanong tumango Naman ako bilang pag sang-ayon

"Dalawa kayong Gutom! Kaya Peoplessssss yon!"- kinapa Naman Ni Seylfine Ang Noo ko na agad ko namang tinapik

"Wala ka namang sakit? Na babaliw ka narin ata"-dagdag nito

"Kelan pa ba Hindi baliw si Zeyn? Eh mukhang araw araw nga eh"-ngising Saad Ni

"Fvck you to the moon and back. Kayo Ang baliw!"- Sigaw ko sa kanilang dalawa ngunit tinawanan Lang ako

"I love you to the Moon and Back Kasi Yon Gaga!"- sigaw Naman Ni Aiynen

"Fvck you and I love you are different Utak mo nga Aiynen!"-inis Kong Saad

"Kaya nga Kinorek Lang Kita, Pero I love You more kahit nakakahiya"- tawa tawang Saad Ni Aiynen

Abay Pvta to ah. Nababaliw na Naman

"Don't tell me gutom pa kayo!"-

"Hindi ah! I'm on a diet"-ngiting asong Saad Ni Seylfine

Seriously, diet Yong sa ganon karaming pagkain? Pang one week lapangan na siguro yon eh

"Diet pa ba Yong mga Kinain niyo?"- humalakhak ng Tawa si Seylfine at Aiynen

"Nasa diet kami kapag Hindi lebre!"- Aiynen

"Pero kapag lebre! Isasantabi mo na namin Ang Diet hehe"- Seylfine

Napailing nalang ako sa kanilang dalawa, lakas maka gago nila talaga.

"Eh pano Kong araw araw lebre?"-

"Soooos! Neberrrr pa Yan mangyayari"- sumang ayon Naman si Seylfine sa sinabi Ni Aiynen

"Kasi kapag nangyari Yan! Papa tirik ako ng kandila sa Sementeryo"- Tumawa Naman si Seylfine sa sinabi Ni Aiynen

Sementeryo? Hano daw?

"Eh? Bakit sa Sementeryo?"-

"Kasi nga, Espirito Ng mga kaluluwa for sure Ang sasapi sayo! Nyan"-sabay ko silang sinapak

Mga baliw!

"Baliw"-

"Sa Kanila"- Saad Ng dalawa habang naka Tingin sa Ibang direksyon nilingon ko Naman ito

Grupo Ni Rust?

Aba! Aba! May nangyayari bang Hindi ko Alam? Tiningnan ko Naman si Rust papalapit ito sa lamesang Inuupuan namin ngayon

Buong galak ko siyang nginitian pagkalapit niya sa table namin ngunit nawala na Lang agad Ang Ngiti ko Ng Nilagpasan Lang nila kami na Parang walang nakikita O Hindi kami nag e-exist sa Earth

Bagsak Ang Balikat ko Ng Lagpasan na kami Ng Tuluyan Ni Rust.

Akala ko ba okey na Tayo?

Akala ko ba ayos na lahat?

Akala ko ba magkakasimula na Tayo sa mabutihan?

Mukhang niloloko ko Rin pala sarili ko sayo.