Chapter 31

'Zeynaine POV'

Nagising ang diwa ko, ngunit pikit parin Ang aking mga mata, nilalasap ko pa ang malambot na Kama at Mabangong Kumot.

Pero Teka? Binago ba Ni Mommy Ang flavor Ng Downy ko sa room?, Nag Iba yata eh. Tsaka bakit ba Ang lakas ng Aircon, Hindi ko Naman Gawain Ang palakasin Ang Aircon ko ah?.

Iminulat ko na Ang aking Mata, saka Walang ganang umupo, don Lang ako nagulat Ng Mapansin Kong Hindi to kwarto ko.

Ano ba kasing nangyari, pilit Kong inaalala Ang nangyari sakin.

Tama! Tama! Nagkasagutan kami Ni Rust tsaka nawalan ako Ng Malay. Nilingon ko Ang Paligid ko.

Pamilyar sakin Ang kwartong to.

Si Rust. Biglang Kong Naalala Kaya agad akong tumayo  at umalis sa kama, pinihit ko Ang Pintuan saka Hinayaan Ang sarili Kong makalabas.

Lakad Lang ako ng lakad hanggang sa matanaw ko na Ang Hagdanan pababa. Hahakbang na Sana ako sa hagdanan Ng may biglang humawak sa braso ko.

Napatalon ako sa gulat at napahawak sa Puso. Jusko matatakutin Kaya ako.

"S-sorry"- Saad nito. Sisigawan ko na Sana siya ngunit naalala ko bigla Yong naging sagutan namin, Kaya imbis na sagutan siya Hinila ko braso ko saka yumuko.

"Look Zeyn I'm sorry"-aniya ulit nito nag angat ako Ng Tingin saka Nagtagpo Ang aming mga Mata, na nagbigay sa akin Ng kaba.

Hindi ko talaga kayang mawala pa itong lalaking to sa buhay ko, ayos Lang na ako Ang mawala, pero kapag siya, Hindi ko na talaga Alam Kong makakabangon pa ulit ako.

"Why did you bring me here"-seryoso Kong Saad ngunit Hindi siya umimik.

"Diba, I'm just Insecure to Sheridan"-walang emosyon kong Saad.

"Zeyn, this isn't the right time To talk about it"-

"Right time? Kelan pa? Kelan pa Yang right time na Yan? Kasi Alam mo nakakatamad mag antay ng right time"-i cross my arms in front of him

"Zeyn"-

"Diba, para sayo sinisira ko Lang si Sheridan? Eh bakit mo pa ako dinala dito sa bahay mo?"-

"Zeyn-"- pinutol ko siya

"Bakit mo na Naman ako pinapaasa at ginagawang tanga? Infact Tanga na nga tong Tao, tanga na nga ako, gagawin mo pa ring tanga"-

"Zeyn-"- I cut him again

"Wag mo Namang lubos lubosin Ang pagiging tanga ko Rust"-

"Zeyn"-

"Dahil porket Hindi ako Yang laman Ng puso mo!"-turo ko sa Puso niya

"Hindi kana maniniwala sakin. Na para sayo kasinungalingan na Lang lahat Ng sasabihin ko"

"Zeyn-"

"Utang na loob bigyan mo Naman ako Ng break time!, Subject nga nangangailangan ng break ako pa Kaya? Na halos Kasing Hirap Ng Math Problem tong kinakaharap ko!"-

"Fvck!! Listen to me First! Or else Masasaktan ka talaga sakin!"- sigaw Niya sakin

"Matagal mo nakong Sinasaktan! Ngayon paba ako aangal!"-sigaw ko Rin pabalik sa kanya

"Zeynaine Eve! Patapusin mo muna ako!"-

"Para ano! Para dugtungan Yong mga salitang sobrang sakit! Na tagos na tagos sa kalamnan Ng puso ko!"-

"Bullshit!!!"-

"Muka mo Bullshit!! Gago ka! Wala ka Ng ibang ginawa kundi saktan ako!"-naiiyak Kong Saad ayan na Mood swing na Ang Buntis.

"Akala mo ba"- huminga ako Ng malalim "Madali lahat Ng mga pinagdaanan ko! Mahalin mo lang ako"-

"Zeyn! Naman! Pakinggan mo muna Kasi ako!-"sigaw Niya sakin uli Kaya Don nako na iyak

"Sege! Sigawan mo na Naman ako! Ayos Yan, mamatay akong peaceful kapag muka mo last Kong Nakita"-humihikbi Kong Saad

Wala na naprapraning na talaga ako.

"Zeyn- Let me Explain First before ka magdada"- tinitigan ko siya Ng masama

"Ayoko na ngang makinig sa Mga masasakit na salita Rust! Time out muna please"-pinunasan ko Ang mga Luha ko

"Anak? Zeyn? Whats happening?"-biglang Saad Ng nasa likod ko, sabay Kaming napalingon Ni Rust.

"Zeyn? Are you crying? May problema ba Kayo?"- napabuntong hininga Naman ako, Hindi Naman Sana Kayo bulag para Hindi Makita Tita

"Ah, w-wala Lang Po ito"-sabay ayos ko sa sarili ko

"Son, kanina pa namin narinig Ang pag aaway niyo, Hindi Sana kami mangingi-Alam kaso Narinig namin Ang pag iyak Ni Zeyn eh"-dugtong Naman Ni Tito

"Mom, Dad, let me handle This."- tinapunan niya ko Ng Tingin Kaya inisnob ko Naman siya

"S-sege Pero bago Yan, Kumain muna Kayo ng dinner Hindi pa Yan kumakain simula kaninang umaga yang si Zeyn"- agad namang napataas Ang kilay ko

Gaano ba ka haba ang naging tulog ko? Sa pagkaka alala ko Umaga nong nawalan ako Ng Malay.

So means ilang oras Akong tulog, ay grabe nato. Tataba na siguro ako nito

"Yes Mom"-saad Ni Rust saka Kinuha na Ang kamay ko at Hinila ako pababa , pagka baba ng pagkababa ko ay Binawi ko kamay ko kanya

"Nawalan Lang ako ng Malay, Hindi ako pilay"- walang gana Kong Saad ngunit Hindi lang ako inimikan niya

Pagkarating namin Sa kusina Inayusan niya ko Ng Upuan ngunit Hindi yon Ang Inupuan ko, nilagyan niya ko Ng mga pagkain.

Nagiging Gentleman siya ngayon, pero ginagawa Lang  na Naman pala akong Tanga. Lakas maka Gago.

"Eat"- Matigas nitong Saad ngunit tinitigan ko Lang Ang pagkaing inilagay niya sa Plato ko.

Ilang minuto na kaming ganon, tinititigan ko Lang Ang Plato. Wala talaga Kasi akong ganang Kumain, gustong gusto Kong matulog.

"I said Eat!"-galit na nitong Saad ngunit tinapunan ko Lang siya Ng walang ganang tingin

"What's wrong with you!!"-sigaw niya na Naman sa akin

Sege Lang Ket sumigaw ka pa dyan Ng sumigaw, di parin mawawala tong Walang gana ko sa pagkain.

"Last Zeyn! I said fvcking Eat!"-

"Wala akong Gana"-malamya Kong sagot nito na mas Lalo nitong ikinagalit hinampas nito Ang Lamesa na nagpagulat sakin

"Fvck!! What's wrong with you huh!?"-

"Ikaw"-

"Why are you fvcking doing This!?"-

"Dahil sayo"-

"Why me!? Why all of a fvcking  sudden nagkakaganyan ka!!"-

"Dahil Hindi Mo Makita halaga ko, ket andito nako sa harap mo, hinahanap mo parin Ang iba"-mahinahon Kong Saad.

Nakakawalang ganang kaharap tong Lalaking to. Besides sa Sinasaktan Lang niya ako palagi, ginagago Naman ako't ginagawang tanga, ayos na ayos siya don. Baka sa Susunod na araw sa mental na ako tuluyang umuwi.

"Shut your fvcking mouth Zeyn! Kanina kapa"-

Oo, Hindi lang ako kanina pa, Matagal nakong ganto Hindi ko Lang mapigilan Ang sarili Kong Maging ma attitude ngayong araw.

"Tumahimik Naman ako ah, ginugulo mo nga lang"-napabuntong hininga siya saka Pinigilan Ang sariling magalit.

Namumula na Ang Mukha niya dahil sa Inis at pigil sa sarili.

"This is all nonsense! You should fvcking eat up!"

"No. Ayoko."-matigas Kong sagot napahilot Naman siya sa sentido niya

"Zeyn!!"-

Hind ko na nakayanan Tumayo nako agad ngunit pinigilan ako Ni Rust hawak hawak niya Ang aking Braso. Madiin Ang pagkakahawak niya don na to the point na Nasasaktan na ako ngunit Hindi ko ito pinapahalata.

"Where are you going!"-

"Nababaliw ka na ba ha!"-

"Ket pagkain Lang! Hindi Mo na kayang gawin!!".

"Zeyn Naman! Wag mo naman parusahan sarili mo Ng ganto"-

Tuloy tuloy nyang salita tinitigan ko Kabuuan ko

Ginagawa mo na Naman akong Tanga Rust.

"Hindi ko pinaparusahan sarili ko"-sagot ko sa kanya ngunit Tumawa siya Ng mahina yon bang nakaka asar na talaga.

"Ginagawa mo to dahil sa Hindi Mo matanggap na Hanggang sa Huli si Sheridan parin Ang pipiliin ko at siya parin Ang mamahalin ko"-bagsak Ang balikat ko ng sabihin niya iyon sa akin

Wala Ng mas ikakasakit pa sa salitang Yan,

"Ginagawa mo to dahil sa Hindi Mo matanggap na si Sheridan na Ang Mahal ko, na hanggang sa Huli siya at Wala Ng iba akong pipiliin"- naalala Kong Saad Ni Zypher Hindi ko namalayan na may Luha na palang tumulo sa aking pisngi

Ngumiti ako Ng mapait.

Wala talaga kayong pinagkaiba Ni Zypher. Mapanakit Ng Tao.

"It's not yet the end Of our lovestory, I'll make sure in the end. You'll be Mine no matter what no matter how. I.Will.Do.It"-matigas Kong Saad saka mariing Binawi Ang braso Kong Hawak niya

Bago ako maka talikod sa kanya ay nakita Kong ngumiti si Rust.

Baliw ka na talaga Rust, Hindi ko Alam Ang dahilan Ng Pag ngiti mo ngunit, Isa Lang tumatak sa isip ko.

Aangkinin ko lahat Ng sa akin, at walang makakapigil dyan, Kahit Sino pa Yan.