EIGHT

Sampung minuto na ang nakakaraan mula nang iwan kami ni Ate Ella rito sa living room para asikasuhin ang susunod naming activity na may kinalaman pa rin sa phobia.

Some of my comrades still talking about their phobias and other stuffs of their lives while Xynon is sitting on the single couch, bowed and very quiet. He chose not to associate with them.

Hindi ko lubos maisip na ang nanay niya ang dahilan kung bakit siya emotionless at malayo sa mga tao. See no emotions, gain no pain, ika nga. Tingin niya sa lahat ng mga taong nasa paligid niya ay lolokohin lang siya katulad ng ginawa ng ina niya. I can't also imagine he had that kind of minsdset for a long period of time. Napuno ng takot ang puso niya dahil sa isang pangako na napako.

"Guys, nagawa ko na."

Napalingon ako kay Ate Ella na may dalang limang papel nang may malawak na ngiti sa labi.

"What's that?" tanong ni Mona.

"All of you will decipher these different codes except Lyka since she couldn't tell what her phobia was."

S-Seryoso? I was then prompted to stand up and sit away from them after Ate Ella distributed the papers. Anong gagawin ko kung hindi ako magsasagot? "Ate Ella pwedeng maki-solve na rin ako sa kanila?" Napanguso ako sa pagkadismaya nang umiling siya sa 'kin.

Tumingin na lang ako sa mga kasamahan ko na busy na sa pagsagot hanggang sa dumako ang mata ko kay Xynon na kalmadong nagsasagot at minsan kumukunot pa ang noo.

"Are you close with Xynon?"

Bumaling ako kay Ate Ella na nakaupo malapit sa 'kin na nakatingin na rin sa kanya ngayon.

"Bakit po?" Nakakapagtaka lang na bigla siyang nagtanong nang gano'n. Kahit naman na natulungan na namin ang isa't isa ay hindi ko pa rin masasabi na close kami.

"I just think if he can't trust people around him, how can he stay longer with his comrades?"

Tama nga naman siya. Sa ilang days naming pananatili rito nang magkakasama hindi pala niya kami pinagkakatiwalaan?

"Since you were his partner, I want you to take responsibility of him."

Namilog ang mga mata ko kasabay ng mabilis na pagtibok ng puso ko. "P-Po? Ano pong ibig niyong sabihin?" Magiging responsibilidad ko si Xynon?

She looked at me while raising her eyebrows repeatedly. "I want you to change his mindset regarding trust issues. I want you to help him trust other people again."

Ramdam kong tumigil saglit ang katawan ko sa paghinga. Napapikit rin ako ng maraming beses, nagbabakasakaling nagkamali lang ako ng rinig. "T-Totoo po ba?"

Tumango siya, bumuga ng hangin at tumingin sa mga kasama ko. "You know what? Hindi lang naman survival games ang focus ng Romino Las Defa. Just like what we've said, all of you can gain many life-lessons here. We want to help you all to overcome your fears. Mahirap mamuhay sa takot. You need to break the hard wall that blocks your heart from surpassing it. Besides, kaya ako nawala ng ilang minuto dahil kinuwento ko rin sa dalawa kong kapatid ang tungkol sa fears niyo aside of preparing the codes for our activity. The queen suggested to help you all throughout the way to be free from fears. Your mission is take back the trust to Xynon's heart again. That's all you have to do. Kami naman ng bahalang magkakapatid sa iba pa."

"I'm done."

Sabay kaming napatingin ni Ate Ella kay Xynon nang bigla siyang magsalita, nakasandal ang ulo sa couch habang nakatingin sa itaas.

Napansin kong nakatingin na ulit siya sa 'kin kaya gano'n din ang ginawa ko.

"He's having a hard time all his life. Help him, Lyka."

"P-Pero bakit po ako? I mean bukod po sa ako ang partner niya?"

"I feel like you can help him out compared to anyone else here."

"Ate Ella, I'm done too! Wow! Nakak-enjoy naman ang code na napunta sa 'kin!" Si Mona naman ang sunod na natapos.

Pagkatapos naming mag-usap ni Ate Ella ay tumayo siya at lumapit sa kanila habang ako ay naiwang nakaupo rito.

Palihim akong tumingin kay Xynon na nanatiling nakatingin sa itaas. Ano kayang iniisip niya ngayon? Iniisip niya kaya ang mama niya? How can I help him? Eh, mailap nga siya sa 'kin? Parang mahirap pang tulungan siya kesa tulungan ang tabby cat na nakita namin sa gubat. Pakiramdam ko magiging malaking problema ito sa 'kin. Ack!

Nakikita ko na naman ang mga mata niyang nakakalunod. Ngayong nalaman ko na ang dahilan kung bakit wala itong emosyon, nakaramdam ako ng lungkot at sakit. Pakiramdam ko kung malulunod pa 'ko lalo sa pagtitig sa kanya baka hindi na ako makaahon pa kahit anong gawin kong pagsalba sa sarili ko. Masyadong nakakalunod ang mga matang puno ng lungkot at sakit. Mga matang mas piniling hindi magpakita ng nararamdaman kesa ipahayag ang tunay na nilalaman ng puso.

"Stop staring at me, freak."

Ba't naririnig ko ang boses niya ngayon? Anong sinabi niya stop staring? Ba't niya nalamang nakatitig ako sa kanya? Unti-unting nanlaki ang mga mata ko nang ma-realize ko ang sinabi niya. Damn, he's looking at me now!

I avoided his drowning gaze and focused my attention to my comrades who've been looking at me right now with a teasing smile on their faces. W-What? D-Don't tell me nakita nilang nakatitig ako kay Xynon at narinig nila ang sinabi ng asungot na 'yan?! Argh! What a shame?!

"Baka matunaw n'yan si Xynon, girl! Hahahahaha!" pang-aasar ni Lovelle.

Dang! Nakita nga nila! Mariin kong pinikit ang mga mata ko at huminga nang malalim. Takte ba't bigla akong kinabahan? Parang nakagawa ako ng isang malaking kasalanan na nahuli sa akto. Malaking kasalanan ba ang pagtitig sa kanya? Napatitig lang naman ako dahil sa sinabi ni Ate Ella sa 'kin, eh! Huhu!

"Stop teasing Lyka. Let's focus here."

Tuluyan akong napahinga nang maluwag nang makitang itinigil nila ang mapang-asar nilang mga ngiti dahil sa pagsaway sa kanila ni Ate Ella.

"Lyka, bakit hindi ikaw ang sumagot ng lahat ng codes?" ngiting tanong niya na nagpakaba sa 'kin.

For real? I'll answer five different codes? Exciting, huh? Dahan-dahang sumilay sa labi ko ang malawak na ngiti at tumayo ako sa harap nila.

Saktong may maliit na board sa harap namin kaya kinuha niya ito at doon sinulat ang mga codes na may kasamang hints na binigay niya sa kanila. "I'm giving you twenty minutes to answer that all. Goodluck. Papanoorin ka naming lahat."

Tiningnan ko ang unang cipher text na nakaatang kay Mona.

PQIJEJPQIPCJB. Step back if you don't get it.

Agad ko rin siyang nakuha agad kaya sinulat ko ang buong alphabetical letters sa board. Kailangan lang humakbang paatras sa bawat letra para makuha ito. Sa loob lang ng ilang minuto ay na-decipher ko na ang code.

OPHIDIOPHOBIA

Ophidiophobia? Ito ba ang tawag sa phobia ni Mona? Tumingin ako kay Mona at nag- thumbs up siya sa 'kin gamit ang dalawang kamay kaya ngumiti ako. So tama nga ako.

Next, ang code naman na galing kay Shiro.

GELCNABCUBOVN. Half letters then upside down.

H-Ha?! Ano raw?! Half letters then upside down? For real? May ganito bang code? Takte! Hindi ko alam 'to, ah?!

Tumingin ako kay Lorenz nang nakakunot ang noo pero tumango lang siya sa 'kin. Damn, won't he give me more clues?

"Kaya mo 'yan, Lyka! Matalino ka kaya masasagot mo 'yan! Ako nga nahirapan d'yan, eh! Hahaha!" sabi niya habang namumula ang magkabilang tenga.

Tinitigan ko nang mabuti ang hint na binigay. Anong half letters ang sinasabi rito? Ano 'yon? Hahatiin ko sa gitna ang letters pero paano? Kasabay ng pagtitig ko sa hint ay tumitig rin ako sa alphabet letters na sinulat ko. Kung hahatiin ko 'to sa gitna, would it solve the cipher text?

Napahilamos ako sa mukha ng dalawang beses dahil sa mga tanong ko. This code stressing me out. Pangalawang code palang nahihirapan na ako. Paano ba maghati? Ah, wait 'di ba kapag maghahati binibilang muna ang buong letters then divide two? Para mahati into half? Okay, let's do it.

There are twenty-six alphabet letters. If you will divide it into half, there will be thirteen letters so this would be look like.

A B C D E F G H I J K L M

N O P Q R S T U V W X Y Z

Okay nahati ko na. What's next? Upside down? Ibig sabihin ba no'n ay rambled letters ang ginamit kase upside down? The f*ck. Anong oras na ba?! Nauubos na oras ko rito! Argh!

Tiningnan ko ulit ang cipher text na kailangan kong i-solve. If the letters divided into half, would it be possible that the opposite letters of those arrange letters are the answer? Napangiti ako nang maisip ko 'yon. Wala namang masama kung susubukan ko 'di ba? Upside down means opposite right? It makes sense now.

Inumpisahan kong tingnan ang opposite letter ng G sa taas, it turns out that it was T in the bottom. Kahit na wala akong kasiguraduhan ay pinagpatuloy ko ito. Narealize ko kung ano talaga ang katapat ng cipher text ay 'yon ang sagot. My deduction was correct.

T R Y P A N O P H O B I A.

That is the answer.

"13 minutes left, Lyka."

Sh*t. Kumabog ang dibdib ko dahil sa natitirang oras ko. Seven minutes na kaagad ang nawala sa 'kin. Nag-proceed ako sa next cipher text at nanlaki ang mga mata ko na puro dots ito at may dashes ito.



Dice and morse.

(I just downloaded the photo of the given code since I'm having difficulties to type it.)

Dice and morse? Meaning to say pinagsamang dice and morse code? Wala man lang bang binigay na equivalent meaning nito? Paano ko 'to masasagutan kung wala 'yon?

"You can use the computer," rinig kong sabi ni Ate Ella habang nakatalikod ako.

Napalingon ako sa computer at ginamit iyon. I searched the dice and morse code. It turns out that the dice is called as dice cipher and it is related somehow to morse code. Kaya pala pinaghalo sa isang word.

Isa lang ang na-realize ko habang ginagawa 'to. Nakakaduling myghad!



(The photo shows when the protagonist had already decipher the code in line of the dots and dashes below.)

THANATOPHOBIA

That was the word behind those dots and dashes. Hooh! Ngayon ko lang din napansin, unfamiliar phobias ang tawag sa phobias na nararanasan ng mga kasama ko.

"8 minutes left."

Ahh! 8 minutes na lang huhu! Two cipher text left!

ZFGLNZGLMLKSLYRZ. Rvrs nd sbstitutn.

Habang tumatagal mas lalong pahirap nang pahirap ang code! The heck! Masyadong matalino si Ate Ella para magbigay ng ganitong codes sa 'min as well as the hints that aren't too obvious. Kung tama ang pagkakabasa ko sa hint, it was reverse and substitution, right?

If the letters are being reversed and substituted, it was a bit closely related about the code I've solved earlier but in this case, it's way more difficult. 'Yong nauna kase kung ano lang ang katapat, ayon ang sagot but now is different, may substitution nang ginamit.

I tried to substitute the letters with a specific key where it was all reversed then. The first letter is Z that is equivalent to A, F is equivalent to U and so on.

I'm in the middle of solving when I heaved a frustrated sigh. Huminto pa ako saglit para hilutin ang magkabilang dulo ng noo ko. Honestly, right now, I just squeeze my brain so I can think properly but this one is already beyond my power. Yeah, at first, I thought it was just a simple codes but eventually I just ate what I thought. Nadi-drain na utak ko kakaisip!

"6 minutes left."

Seriously?! Aish! Pinagpatuloy ko na lang ulit ang pagso-solve. Hindi na rin mawala ang kaba ko dahil habang tumatagal ay hindi na gumagana ang utak ko para himay-himayin ang codes. Aside from that, ilang minutes na lang din ang meron ako knowing the last code will be the hardest one. Dang.

"5 minutes, Lyka."

Goodness gracious. I smiled weakly when I already finished it. I never thought it sounds like an automatic because of its first half syllables.

AUTOMATONOPHOBIA

Bukod sa mas lalong humihirap, napansin ko ring pahaba nang pahaba ang mga salita.

"The final code will be answered in the remaining minutes you have."

Dumako na ako sa pinakahuling code. I was right, among all the codes, it is the hardest.

PAROINOBSTPITHHA. I have a box.

I have a box? Lumingon ako sa likod ko para tingnan si Xynon. He was the last one who have shared his experience that's why this code assigned to him. And there he was, looking intently to me as if he's checking my identity. I want to ask him what code is related to the word box. But I ended up think it for myself. I'm familiar with this one but I can't think straight. Nasa dulo na rin ng dila ko. Damm*t.

I have a box.

I have a box.

Paulit-ulit ko siyang binanggit sa utak ko para maalala ko kung anong klaseng code 'to. Tumingin pa ako sa computer para i-search na lang sana at nang hindi ako maubusan ng oras. Papayag kaya ulit si Ate Ella na gamitin ko ang comp--. Computer? C? Wait, naalala ko na! Dang!

"2 minutes."

Binilang ko ang letters at kinuha ang square root nito. Sinulat ko ito by row at binasa ito by column nang pababa at pataas sa kabilang column.

P A R O

I N O B

S T P I

T H H A

PISTANTHROPHOBIA

"DONE!" Sa sobrang saya ko ay napasigaw ako nang malakas. Oh my god! I'm so happy! I made it!

"You're just in time. Congrats!" bati sa 'kin ni Ate Ella at niyakap niya ako.

"I thought I'm runnng out of time to complete it all. Gosh!" Hindi na maalis ang malapad na ngiti sa labi ko.

"Congrats, Lyka! Ang talino mo! Nagawa mo bago matapos ang oras!" sigaw ni Mona.

"Akala ko hindi ka makakaabot kase panay buntong-hininga ka na kanina. Nakita ko pang hinilot mo pa ang ulo mo. Hahahah. Sobrang sakit sa ulo 'no?" ani naman ni Lorenz at napapalakpak pa sa kakatawa.

"Ako nga na nanonood lang dito hindi ko ma-gets minsan kung paano mo sinolve. Hahahaha!" komento naman Shiro kaya lahat kami ay nagtawanan maliban kay Xynon ngayo'y nakapikit na.

"Guys, all the codes you solve are the phobia calls you have. OPHIDIOPHOBIA is the fear of snake, TRYPANOPHOBIA is the fear of medical injections and needles, THANATOPHOBIA is the fear of someone, AUTOMATONOPHOBIA is a fear of human-like figures and last, PISTANTHROPHOBIA is the fear of trusting someone."

"Ack! Sabi na nga ba, eh! Tama instinct ko!" sigaw ni Mona at napasuntok pa sa hangin.

"Ngayong alam niyo na kung anong twag sa phobia na meron kayo, next time we'll help you on how to overcome it step by step. But for now, go back to your rooms for you to get rest. I do really hope you have fun of our activity today."

"I am!"

"Me too!"

Lahat naman kami ay nag-enjoy. Bukod sa nakaka-thrill ang dami pa naming nalaman ngayon. Ewan ko lang kung nag-enjoy din ba si Xynon, kanina pa seryoso ang mukha niya.

Nagsitayuan na kami para bumalik na sa kanya-kanya naing kwarto nang bigla akong tawagin ni Ate Ella. "Lyka, don't forget your new mission. I hope you'll make it as soon as possible."

⃰ ⃰ ⃰ ⃰

Mahigit dalawang buwan na kaming magkakasama pero hanggang ngayon ay pinag-iisipan ko pa rin nang mabuti kung paano ko gagawin nang maayos ang misyon ko. Sa loob din ng mga araw na 'yon ay sinubukan ko siyang kausapin ng ilang beses subukan niyang buksan ulit ang kanyang puso para sa ibang tao at magtiwala ulit pero tandang-tanda ko pa rin hanggang ngayon ang sinabi niya.

"It's just a waste of time. My dad is enough to whom I can trust fully."

Iniwan niya akong nakanganga sa kusina dahil sa gulat at pagkadismaya. First attempt ko pa lang n'on pero gusto ko ng sumuko. Naisip ko hindi naman na siya bata para utuin at maniwala agad-agad. Mahirap ng turuan ang isang tao kapag malaki na.

Sa second attempt ko ay sinubukan kong bigyan siya ng matinding advice na kesyo mahirap mamuhay ng walang pinagkakatiwalaang tao. Mahirap kung ang nag-iisang taong binigyan niya ng buong tiwala ay malayo sa kanya. Na kahit isang tao lang sana dito sa Romino Las Defa ay may pagkatiwalaan siya kahit konting tiwala lang pero anong sinabi niya?

"I don't need anyone of you. I don't need your trust and you don't need mine as well."

Argh! Grabe 'no?! Everytime na magsasalita siya about sa mga sinasabi ko ay iniiwan niya akong tulala. Hindi ko naman siya magawang habulin dahil lilingon pa lang ako sa ilang segundo kong pagkakatayo't pagkatulala ay nakalayo na agad siya.

Kahit naman na dalawang beses na akong nabigo noon ay hindi pa rin ako sumuko. Sa third attempt ko na ginawa ko no'ng isang araw, hinarang ko siya pagkalabas niya ng CR at sinabi ko sa kanya na subukan niyang humingi ng advice kahit isa lang sa magkakapatid para masabi niya ang buong nararamdaman niya. In that way, unti-unti niya ring matututunan ulit kung pa'no magtiwala. Imbes na ako ang nagbibigay ng advice sa kanya ay naging kabaligtaran ang nangyari.

"You know what? What are you meddling with my business? Why don't you fix yours? Masyado kang nakikialam. You know nothing. You're just a hard-headed woman who keeps on chasing me. Tss."

Bago pa lang niya akong iwanan ay iniwanan ko na siya. Nakakapagod kaya maiwang nakatulala. In that case, I saw myself heading my way back to our room. I let out my despise for him through throwing pillows around the four corners of this room. Mabuti na lamang at wala ang dalawa kong kasama kaya malaya akong ibato lahat ng pwede kong ibato kasama ang maliit na flower vase nang maubos ko na ang unan sa higaan. I despise him, really! Alam kong matindi ang pinagdadaanan niya sa mga taong nasa paligid niya but it's not sufficient enough for him to act rude! He doesn't know I'm wasting my time to think different strategies on how to help him and yet this was all I've got in return?! Argh! Yeah, I almost forgot, he was rude back then! Kung hindi lang naman sa utos ni Ate Ella ay hindi ko siya pagtitiyagaang lapitan at kumbinsihin!

Akmang ihahagis ko na sana no'n ang natitirang flower vase sa mesa nang biglang may kumatok at pumasok ito sa loob.

It was Kuya Eduardo. Tiningnan niya pa ang buong paligid nang may bahid na pagtataka dahil sa mga nagkalat na bubog at unan. Sabi niya rin pala sa 'min, mag-focus na lang daw kami na tawagin siyang kuya kahit na hindi umaga since that was his really gender. No more Ate Ella at all. "How's your mission, Lyka?"

"I wanna quit, kuya. His heart was too hard to soften it." That was a time I didn't expect that there's a tear fell from my left eye because of unexplainable pain.

[Slow update po muna ako since gagawa po ako ng school requirements hehe. This chapter is also dedicated to those 1.19k people who attempted to read this and for those people who have made it up to here. This story is not the best but still, thank you po for reading it! Keep safe po! Stay tuned!]