Chapter 1: Wrong accusations

HAJI'S POV

Osaka's Kansai International Airport

"Whoaaaaaa!!!!!" This is it this is really is it is it. Kailangan ko ng magdesisyon it's now or never ika nga ni Bon Jovi. Nakikita ko na kung saan ang flight ko.

Papaalis na ako at wala ng pwedeng pumigil sakin.

♬Come on, vámonos.

Everybody let's go.

Come on, let's get to it.

I know that we can do it.♫

Ano ba yan kasasabi ko lang eh!

Bigla na lang kasing nag ring phone ko.

"Oh anong problema mo?" pasinghal na anang ko sa kabilang linya "Ay girl taray gusto ko lang naman itanong kung asan ka na kung nakatakas ka ba o buhay ka pa ba?"

"Andito na sa airport at kung may iba ka pang sasabihin , sabihin muna at paalis na ako"

"Eto na ito naman ang init na nga tapos ang init pa n-" hayyyyy "Bahala ka sa buhay mo sunduin mo na lang ako diyan at pagod ako sa biyahe? " anang ko "Wai-" saka ko pinatay ang linya. Ng hindi siya pinapatapos dahil marami yang alam na kaartehan.

"Ladies and gentlemen, the Captain has turned on the Fasten Seat Belt sign. If you haven't already done so, please stow your carry-on luggage underneath the seat in front of you or in an overhead bin. Please take your seat and fasten your seat belt. And also make sure your seat back and folding trays are in their full upright position. (Haba ng sinabi wala akong maintindihan.)

"Aisshhh" Paano ba ito baka gising na yung mga yun ay basta bahala na nga. Hindi naman siguro, I know I am a burden to them kaya ako na lang ang magpapadali sa mga buhay nila.

Saan ba ako pwedeng umupo?

Ayun sa may bintana ako para kita ko yung view . At mas payapa. Papalapit na sana ako sa puwesto ng biglang

Thud!

"Aray ha! masakit, Wala man lang itong sorry o Kaya excuse bago dumaan." Mahinang anang ko.

Paano ba naman siningitan kasi ako nitong lalaking di ko mawari ang mukha nakasalamin.

Wala namang araw tapos taklob na taklob na akala mo naman lamig na lamig di niya ba alam na ang sakit niya sa mata.

Tshh!.

If you are seated next to an emergency exit, please read carefully the special instructions card located by your seat. If you do not wish to perform the functions described in the event of an emergency, please ask a flight attendant to reseat you.

Sa may bintana sana ako eh naunahan lang kasura naman oh!, Kaya dun na lang ako sa may tabi niya, ng papaupo na sana ako bigla niyang inilagay yung bag niya kaya naman tinitigan ko ito ng matalim ng makaramdam, pero mukhang walang talab kaya naman sinitsitan ko ito saka ito humarap sa akin at parang habag na habag siya.

hA! ako pa talaga.

Pagkaupo ko,

Sppppppssssshhhhh!!!!! *tunug ng nagiispray*

"ahem ahem Achoo!!!"ako

( aba'y bastos tung batang ito ah) paano ba naman mag iispray na nga lang sa mukha ko pa

d-__-b

We remind you that this is a non-smoking flight. Smoking is prohibited on the entire

aircraft, including the chuchuasfdnnn!!. (At marami pang sinabi)

If you have any questions about our flight today, please don't hesitate to ask one of our flight attendants. Thank you."

Hindi ko na lang ito binigyang pansin at nag lagay na lang ng headset at saka ito isinuksuk sa aking tenga pero walang tugtog wag niyo sanang isiping weird ako sadyang gusto ko lang. walang basagan ng trip.

Habang nabiyahe hindi ko napansing nakatulog na pala ako at ang sarap ng panaginip ko at ang lambot lambot pa ng unan ko. Yihhhhh!!!!! It feels like heaven. Parang ayaw ko ng magising at ang bango pa ng unan ko hummm!!!!!! Lavender!!!.

Miss!!!

Miss!!! Wake up your-

Hay istorbo "Ano ba yun?,"

"Your clinging on my arms." hah saka naman ako tumingin sa kanyang braso at saka ko lang na realize na nakatulog pala ako sa braso niya at ang matindi pa dun nakayakap ako sa kanya d0_0b agad ko na mang pinahid ang kung anumang

"Sowrie!" pag so sorry ko dito. Ng naka peace sign.

Nakakahiya putek.

Kaya naman sinulyapan ko ito pero mukhang wala naman itong pake . Mabuti naman at hindi niya na ito pinansin pa pero nakakahiya pa rin sino ba naman ako diba. Kaya para maidistansiya ko ang sarili ko sakanya at maialis ko sakanya ang atensiyon ko nanuod na lang ako ng balita . "For the latest news in ANB News Abdel Rabbo. The leader of Arab Terrorist is on a run because of the bombing incident in the said place were many peole died." Kaawa awa naman yung mga nadamay letse kasiyang Abdul bay un o kung ano pa man. Habang nanunuod ako napansin kong patingin tingin sa akin yung katabi ko. May amos ba ako? O may dumi sa mukha , sabay tingin ko sa salamin sa cellphone. Mukhang wala naman tch!. Kaya isinantabi ko nalang pero tumingin siya dun sa cellphone ko. So tiningnan ko din tapos pinapanood niya din yung pinanonood ko. Tapos pinakita yung picture nung terorista kaganina. At naagaw nito ang atensiyon ko dahil nang tinitigan ko ito napansin kung dO_Ob

Ano totoo ba ito? Hala Hindi kaya, siya at ito

Tingin sa katabi >_>

Balik sa cellphone

Tingin ulit >_>

Naku lagut tingin sa harap d*_*b

Act natural!

Breathe in!!!

Breathe out!!!

Sulyap Ng k-kkonte

Hala paktay kang Bata ka!nakatingin na siya sa akin siguro na pakiramdaman niya nang alam ko na ang kanyang nililihim!

Paano na ako nito!

Hindi naman siya siguro yun. Ehh! paano kung siya yun. Tapos may dala siyang baril

"Walang kikilos kung gusto niyo pang mabuhay!" Lagot ito na nga ba ang sinasabi ko eh!! Tumayo siyang may hawak na baril at may mga bombang nakadikit sa kanyang katawan.

"Mister huminahon po muna kayo!" ako habang nakataas ang dalawang kamay sa ere at pilit na inaayos ang sitwasiyon

"Huwag kang kikilos kundi pasasabugin ko ang eroplanong ito!" Oh no's stop me! Hindi niya pwedeng gawin yun. Ayokong pang mamatay. This is not the death i expect.

Pero seriously how about the lives of this inocent people. Lalo't na at may mga batang madadamay. I can't let them die. Kaya tumitig ako sa mga nagtatapangang lalaki sa eroplanong ito, ngunit tila mga naduduwag ang mga ito. Kaya kung walang tatayo akong tatayo.

"Sir ibaba niyo po ang baril ninyo at pag uusapan natin ito ng maayos at mahinahon ng hindi ginagamitan ng dahas." pagpapaliwanag ko "Sir as you can see there are children's here and people who still needs to see their fam...

Bang!!!

Umalingaw ngaw ang tunog ng baril at ramdam ko ang init ng aking balikat at pagtingin ko ditto nakita kung may Bala at tiningnan ko siya sa huling pagkakataon. At nakita ko ang kanyang mga ngiti sa labi.

Hanggang sa nagdilim aking paningin. At ang tanging naririnig ko lang ay halakhak niya.

Wahahhah wahhahahahah!!!!!!

Hindi

Hindi!!!!!!

~END OF HAJI'S WEIRD IMAGINATION~

d>_>b

d<_

Okay that's just an imagination it's not true. Hindi pwedeng mangyari yon.

Kaya

Ting! Light Bulb

Alam ko na.

"Bwehhh! Bwehhh bwehh!!!!" kunwari nasusuka hintayin ko lang ang paglapit ng stewardess.

"Ma'am are you alright!" Ayan na nga ang cue ko. Saka ko ito binulungan at saka naman ito sumunod.

Gusto niyo bang malaman kung anong binulong ko? Tch! Huwag na alam niyo na yun.

At ayun na nga ulit yung stewardess at may kasama na tapos...

"Sir can we talk to you for a while? We just need to ask you questions!" ani ng kasama nung stewardess . Kaya naman hinintay ko yung sagot niya at saka ito tumayo at tumingin muna sa akin. Kung nakamamatay lang ang tingin siguradong kanina pa ako patay.

GGGGGGRRRRRRRRRR!!!!

Ayan mukhang gutom na yata nga ako at kaganina pa akong walang kain. Pagkatapos ng mga nangyari mukhang hindi ko kayang madigest ang lahat. Kaya naisipan ko munang kumain at sa wakas ay sa may bintana na ako umupo dahil wala naman na siya.

Buti na lang at nabunutan ako ng tinik, saka ako napatingin sa bintana, hanggang sa maalala kong hindi pa tapos ang problema ko at kung tutuusin wala itong pinagbago at mas lalo pang nakalala, siguro may dahilan naman ang lahat at marami pa akong mga bagay na mas dapat bigyang tugon at pansin dahil baka maulit nanaman..

Pero nabalik ako sa huwisyo ng bumalik na ulit yung a.k.a abdul

Siguro mga naka 20 minutes before bumalik ito nabigla nga ako dahil dito. Pero hindi ko pinahalata.Nagtaka nga ako kaya naman minabuti ko ng kausapin yung stewardess.

"Oh anong sabi?" tanong ko dito dahil kanina pa talaga ako nacucurios. "Eh Ma'am Hindi naman po pala siya yung sinasabi niyo. mukhang nagkamali po kayo. May dahilan naman din po ito kung bakit nakaganon siya it's a misunderstanding lamang po." ha ano daw? "Ano naman yung dahilan niya?" psh baka naisahan lang kayo

"Ma'am alam niya po kasing kayo yung nagsumbong kaya naman po huwag daw pong sabihin sainyo." Eh! pagkatapos niyang sabihin yun saka ko naman tiningnan itong lalaking ito.

"Paano ako eh katabi ko siya." Aba ay nakakahiya yun.Ano na lang kaya ang magiging reaksiyon niya. Tapos itong stewardess naman ngumiti na lang.

hayyy buhay parang life!!!!!!

Last Chapter Next Chapter