EPILOGUE

"The Millionaire's Slave Point of View"

"Sigurado ka na ba sa desisyon mo?" tanong ni dad matapos ko pirmahan ang documents na isa-submit ko as soon as possible.

"Yes dad. Matagal ko na rin itong pinag iisipan. And to be honest, kayo lang talaga ang inaalala ko. Ayoko ma-disappoint kayo sa desisyon ko pero---"

"Ang masasabi ko lang, proud na proud ako sa 'yo son. Proud ako dahil may puso at abilidad ka para tumayo sa sariling sikap." Turan ni dad at muling nag patuloy sa pag lalaro ng golf.

"Mas hinahangaan kita dad. Naging mabuti kang ehemplo para sa akin kaya maayos ang naging direksiyon ng buhay ko. Kaya naman sana, ganon din ako sa mga anak ko."

Ibinaba ko ang hawak kong dokumento saka tinanaw ang aking panganay na si Espee na kasalukuyang labing dalawang taong gulang na. Kasama niya si Clark na tinuturuan niya kung paano ang tamang posisyon sa pag lalaro ng golf.

Sunod naman bumaling ang aking atensiyon kay Enrique na abala sa pag papak ng inihaw na bangus ng kaniyang lola mervie.

Tuwing araw ng sabado ay naka ugalian na namin ang mag salu-salo dito sa hardin sa labas ng mansion. Ito rin ang araw kung saan hindi kami kumakain ng karne. Tanging isda at binungkal na kamote, fries, isda, at fresh vegies mula sa farm namin ang kinakain namin. Liban lang sa aming trabahador. Ito ay dahil sa kagustuhan ko at paraan ko ng pag disiplina sa aking mga anak pag dating sa kalusugan.

Sa katunayan, madalas kami bumisita sa bahay ni Fourth at Phoebel dahil bonding namin ni Enrique ang mamingwit ng isda saka namin iihawin at kakainin. Si Espee naman kapag may nais siyang bilhin para sa sarili, pinag hihirapan muna niya ito. Tulad na lamang ng ibinili niya ng regalo si Clark, nag lako siya ng mga gulay at prutas sa eskuwelahan at ang pinag bentahan niya ang siyang pinambili niya ng regalo para sa matalik niyang kaibigan na si Clark. Anak ni Clare at Marco.

Minsan lang masunod ang luho nila pero may kapalit pa. Ibibili ko sila ng bagay na nais nila pero ang kapalit niyon ay ipapamahagi naman nila ang alinman sa gamit nila na napag lumaan na pero maaari pa rin pakinabangan. Kung minsan, taliwas ang pananaw ko sa pag disiplina sa aking mga anak gayon din si Ash.

Kapag may suliranin kami kahit gaano pa kaliit, inililihim at ginagawa naming pribado ang lahat ng bagay lalo na kung usaping pampamilya lamang. Iyon ay para protektahan ang imahe ng bawat miyembro ng aking pamilya. Isa ito sa mga paraan ko ng pag bibigay respeto at pag mamahal sa kanila.

"Si enrique, malambing na bata. Pero si Espee! Hm.. Iba ang talas ng pag iisip at tapang niya." Ani dad saka naupo sa aking tapat.

"Yes dad. Bagay na namana niya kay Ash." Sagot ko saka nilibot ang aking paningin para hanapin si Ash.

"Kumusta naman kayo ni Ash?"

Ngumisi lang ako dahil sa katunayan, hindi ako masyadong iniimik ni Ash. Madalas kasi ginagabi ako sa pag uwi. Dahil gusto ko siguraduhin na bago mawala sa mga kamay ko ang kompanya ay maayos at walang anumalya ang magaganap. Ang kompanya na pinag hirapan ni dad at ipinamana niya sa akin ay ibinenta ko sa isang multi-billionaire na si Mr. Richard Colton. Isang 64 years old businessman. Malawak ang hawak niyang negosyo at ang kaniyang Pangalawang anak na si Sebastian Colton ay nakilala ko lang dahil sa minsan na rin kaming nag kasama sa paglalaro sa cassino sa Mariago Resort.

"Nakita ko kasi si Ash kahapon sa fitness room. Umiiyak habang nag cu-curls up? Nag away ba kayo?" Nag aalalang tanong ni dad mabilis din nag lihis ng tingin.

Kumunot ang noo ko matapos iyon marinig. Mag kahalong pag-tataka at pag-aalala ang naramdaman ko para kay Ash. Para umiyak siya ng patago, marahil napaka bigat ng pinapasan niya sa dibdib. Ang simpleng inaakala ko na pag tatampo ay maaaring mas malalim o 'di kaya naman ay may tinatago siyang lihim o karamdaman sa akin.

"Dad? are you sure? kasi---okay naman kami."

"Siguro ikaw. Pero ang asawa mo hindi. Pansin din ng mom mo na nagiging mailap si Ash sa mga tao at madalas siyang nag papalipas ng gutom... I think something's going wrong?" dad shrugged.

Umiling-iling ako at mabuting iniisip ang kung anumang maaaring sanhi ng pag iyak ni Ash ng hindi ko man lang nalalaman. Tumayo ako para hanapin si Ash. Kanina ko pa siya hindi nakikita kaya naman mas lalo akong nag alala. Masyado akong nalibang at naging abala sa ibang mga bagay para hindi makita ang tinik sa dibdib ng mahal kong asawa.

"Son? are you okay?" Tanong ni mom saka maingat na inilapag ang relyeno at inihaw na bangus sa mesa.

"mom, have you seen Ash? h-hindi ko-"

"Nakita ko siya ss--sa pool?" Ani mom na tila ba hindi sigurado sa sagot.

Mabilis naman akong gumawi sa pool para hanapin si Ash. Tulad ng inaasahan, narito nga si Ash sa pool. Naka hinga ako ng maluwag ng makita siyang sumisisid. Naka suot siya ng black na rash guard na tinernohan ng leggings. Papunta siya sa direksiyon ko. Naka tukod sa sahig ang kanan kong tuhod nang umahon siya.

Ngumiti ako saka inilahad ang aking kamay na kaniya naman tinanggihan at umahon mag-isa.

"Bakit mag isa ka lang dito sweetheart? Hindi ka pa ba nagugutom?" Tanong ko habang pinupunasan ang kaniyang buhok.

"Ayos lang ako dito. Kakatapos ko lang kumain ng pizza." Sagot niya, nananatiling blangko ang ekspresyon.

"Kumusta naman ang wife ko? Sa anniversary natin pupunta tayo sa cebu--"

"Gastos lang 'yon. Dito na lang tayo sa bahay." Aniya saka ako iniwan.

Sa kilos, pananalita, at sa paraan ng pag titig ni Ash alam ko na hindi kami okay. At kung ano man ang dahilan niya, gusto kong malaman. Sa bawat araw palagi ko siyang binabati. Walang gabi na hindi ko sinasabi kung gaano ko sila kamahal at wala akong matandaan na sinaktan ko ang damdamin niya.

"Nay, tay, mag papalit lang po ako." Magalang na sabi ni Ash bago pumasok sa bahay.

Tumango naman si mom saka inasikaso ang apo niyang si Enrique na aming bunso. Kumaway naman ako kay Marco at Clare na kakabalik lang sa bahay, bitbit ang ilang prutas na sila mismo ang namitas.

"Mom, dad, mag uusap lang kami ni Ash." Paalam ko.

"Ss-sige hijo--"

"Huwag ng pag usapan kung puwedeng daanin na lang sa mabagal at banayad na pag sayaw..." Ani Dad na tila may nais ipakahulugan. Agad siyang nilakihan ng mata ni mom habang ako naman ay tumungo na sa silid namin ni Ash.

Naabutan ko ang iilan sa mga shirts ko sa ibabaw ng kama. Napasulyap ako sa pinto ng comfort room ng marinig ang pag agos ng tubig. Iniayos ko ang mga damit ko at ibinalik sa drawer. Napansin ko ang layer sa ibaba ng drawer na hindi maayos ang pag sara. Lumuhod ako para iayos iyon ng bigla ko naman makita ang 'sang katerba na tabletas ng slimming and fitness pills mula pa sa US ang brand.

Hindi ko alam kung kay Ash ba ang mga ito dahil hindi ko naman siya nakikitang umiinom ng slimming pills. Aside sa vitamins and ferrous, wala na akong ibang pinapainom sa kaniya. Kinuha ko ang iilan sa banig ng tabletas saka pinuntahan si Ash sa bathroom. Doon ay nakita ko siyang yakap ang tuhod sa bathtub at humihikbi na parang bata.

Mas lalo lamang akong nag aalala dahil sa naging reaksiyon niya. Mabilis niyang pinunasan ang mukha ng makita ako. Animo'y nakakita ng multo at labis siyang nagulat sa akin. Tinakpan niya ng tuwalya ang kaniyang sarili saka nag madaling umahon.

"Natasha, Para saan pa at naging asawa mo ako kung hindi mo ako kayang kausapin? May problema tayo. Right?"

Mariin ang bawat bigkas ko sa mga salita. Pinilit niya pa ngumiti pero hindi ko pinaniwalaan ang labi niya gayong kumakaway sa akin ang lungkot sa kaniyang mga mata. Marahil naiisip niya lang siguro si Austine o ang Mamá niya.

"Anong sinasabi mo? Tsaka hindi ka man lang ba marunong kumatok? hindi pa ako tapos--"

Aniya sa galit na himig.

"Kakatok ako? Sa banyo natin? Bb---bakit?" Pag tataka ko.

"Pp--privacy!" Sagot niya saka ako nilagpasan.

Agad akong sumandal sa pinto at tinitigan siya saka ipinakita sa kaniya ang hawak kong slimming pills at fitness pills.

"Is this yours?" I asked.

Mariin niyang kinagat ang labi at agad na nag lihis ng tingin. Yumuko siya na tila ba nahihiya. Pakiramdam ko ay pinag mumukha ko siyang nasasakdal sa bagay na walang kuwenta.

"I'm asking you." I utter.

"Hindi ko pinapakialaman basta lang ang gamit mo kaya---" utal niyang sambit at tila naipit ang boses.

"F*ck! just answer what is being asked!" I muttered.

"Hindi akin 'yan!" Pag tanggi niya.

"Misis Vahrmaux, hindi ko maintindahan kung bakit ka umiiyak ng patago at kailan ka pa natuto mag lihim sa akin? May nagawa ba akong hindi maganda?" Iritable kong tanong saka hinagis ang pills sa sink.

Natuon ang atensiyon niya roon. Bakas sa kaniyang mukha ang panghihinayang at galit ng muli niya akong sulyapan.

Lumunok muna siya bago nag salita.

"Gusto mo ba malaman? Sige! Wala kang nagawang hindi maganda. Dahil ang hindi maganda dito ay ako! ako na nasa harapan mo!" Turan niya sa garalgal na tinig.

Sumilip muli ang luha sa kaniyang mga mata.

Napangisi ako dahil sa drama niya.

"Hindi maganda? Hindi 'yan totoo Ash. Tinatanong ko lang naman kung sa iyo ba ang mga slimming pills na 'yon?" Mahinahon kong sabi habang naka duro sa pills.

"Oo! Akin 'yon! Hindi ba obvious? Tumataba na ako at--at---hindi na maalis ang stretch marks ko! Kaya damit mo ang sinusuot ko."

Maluha-luha siya nang muling mag salita. Ako naman ay nanahimik lang at nakikinig.

"So what? normal lang 'yan sweetheart...."

"Akala mo ba hindi ko napapansin? Hindi ko na makita sa mukha mo yung excitement kapag uuwi ka... Palagi kang pagod! Wala ka ng time sa akin!..." Pag tangis niya na at pag hagulgol.

"huh?---" nananatili akong naka tayo't naka pamewang sa kaniyang harap.

"Oo akin 'yang slimming pills! ako ang may-ari niyan. Bumili ako niyan kasi pakiramdam ko nasusura ka na sa mataba kong katawan kaya--kaya wala ka ng time para sa 'kin..."

Turan niya at tumalikod sa akin.

"Kahit sobra akong nagugutom sa madaling araw, tinitiis kong huwag kumain at iinom na lang ng tubig kasi---kasi tumataba ako lalo.."

Pag kaawa ang naramdaman ko para kay Natasha. Masyado akong naging busy sa ibang bagay at hindi ko na makita at mabigay ang pangangailangan niya bilang isang asawa.

Humakbang ako palapit sa kaniya. Hinaplos ko ang kaniyang balikat saka pinisil ang braso. Totoo na tumaba nga siya sa pag lipas ng panahon. Sa katunayan, hindi ko naman napansin ang baby fats na meron siya. At hindi big deal sa akin iyon.

"Natasha.." Sambit ko, yakap siya habang nakatalikod sa akin.

"Ang matapobre kong dalaga..." Sambit kong muli saka hinagkan ang kaniyang leeg.

Hinigpitan ko ang pag kulong niya sa aking mga bisig upang maibsan ang panginginig ng kaniyang katawan na marahil dulot ng pag iyak at lamig.

"Ikaw ang pinaka magandang asawa sa buong mundo. Mrs.Vahrmaux."

Pinihit ko siya paharap sa akin. Nangingiwi pa rin ang kaniyang labi at namumula ang mata ng harapin ako.

Maingat kong inalis ang buhol ng manipis niyang tapis. Dumulas iyon sa kaniyang katawan at nahulog sa sahig. Hinaplos ko ang kaniyang pisngi saka siya hinalikan sa noo.

Sadyang marami nga ang nag bago kay Natasha. May iilang kamot siya sa dibdib, hita, at nag karoon siya ng bilbil. Tila nahihiya siya ng pag masdan ko ang kaniyang hubad na pangangatawan.

Kinuha ko ang kaniyang kanang kamay saka siya dinala sa harap ng salamin.

"Pag-masdan natin ang isa't-isa Misis Vahramux. Pansin mo ba na ang laki-laki na ng  itinanda ko? look! you look younger than me for almost ten years! You're still pretty wife." I said and then I smirk.

Ngumiti siya ng titigan ako sa salamin.

"Pero ni minsan hindi ako nalungkot, o natakot na tumanda o pumangit dahil enough na sa akin ang malaman na may isang tulad mo ang mahal na mahal ako kahit pa tumatanda na ako at nag kakaroon ng uban."

Saad ko mula sa kaniyang likod. Inaayos ko ang kaniyang buhok at sinusuklay gamit ang aking daliri.

"Sa tuwing nag de-date tayo, ang daming tumitingin na ibang lalaki sa iyo Sweetheart. Mas bata o 'di kaya kaedad mo lang pero---hindi ako kailanman na insecure dahil may tiwala ako sa iyo Misis Vahrmaux. Tiwala ako sa babaeng pinakasalan ko kaya sana ganon ka rin."

Saad ko saka binuksan ang drawer para kunin ang gunting.

Pumuwesto ako sa kaniyang harap at inayos ang kaniyang buhok.

"Siguro nga kung minsan, 'di ko maiwasan ang mapatitig kapag may mga sexy na babae pero--" Hindi pa man ako tapos sa pag sasalita ay agad na naman dumilim ang kaniyang mukha.

"Hanggang tingin na lang ako sweetheart." Pag papatuloy ko.

"Tingin?" Taas kilay niyang tanong.

"Uhh.. Yes. Come on! Sweetheart. Lalaki ako at--Hanggang tingin na lang ako. Dahil nasa akin na ang standard main course kaya bakit pa ako titikim sa cheap na pang karinderia?." Depensa ko.

Yumuko siya at nangingiti dahil sa sinabi ko. Gusto ko lang mag pakatotoo sa kaniya. Maging ako man na lalaki ay maraming insecurities lalo pa at masyado pang bata ang wife ko.

Pumuwesto ako sa kaniyang likod at inayos ang kaniyang buhok. Sinimulan kong gupitin iyon kapantay ng kaniyang balikat. Ang kaniyang buhok na halos lagpas sa kaniyang puwitan ay ngayon ko na lang muli nagupitan. May mga napansin akong split ends at dry na buhok. Habang patuloy ako sa pag gupit ay iniisip ko kung kailan nga ba kami huling bumisita sa salon? Hindi ko na matandaan. Siguro ay dahil mas naka focus si Natasha sa mga anak namin kaya maging sarili niya ay hindi niya na kayang bigyan ng oras.

"Ang ganda ko." Mahina niyang sambit na mayroong ngiti habang pinag mamasdan ang anggulo sa harap ng salamin.

"At ang ganda na meron ka, ay parang pag-mamahal ko lang sa 'yo. Hindi kukupas kailanman." Turan ko saka pumuwesto sa kaniyang harap para lagyan siya ng bangs.

Ngumiti muli si Natasha at dahil ro'n ay bumilib ako sa sarili ko. Hindi dahil basta ko lang siya pinapakilig kundi dahil ang sarap mag pakatotoo sa taong mahal mo. Lalo pa at ang napunding tiwala niya sa sarili ay binibigyan ko muli ng liwanag.

Sandali akong tumigil para mag focus sa pag gupit sa bangs niya. Binigyan suporta ko ang aking kaliwang kamay na nanginginig para pumantay ang pag gupit ko pero sadyang pasmado na nga siguro ang kamay ko at tulad na lamang ng dati, hindi na naman iyon pantay. Sinubukan ko ipantay pero mas lalong napudpod ang kanan kaya naman in-adjust ko na lang din sa kaliwa.

"um.. medyo hindi lang pantay pero--" Ani ko.

"I love it! My new mushroom bangs!" She gladly utter.

"Yeah! th--this is mushroom bangs. You like it?" I asked.

"Yes! Love it! My throwback bangs!" She pouted and then kiss me in my cheek.

Sunod kong kinuha ang shaver saka siya pinaupo sa bowl.

"Sweetheart ako na!" Protesta niya na hindi ko pinansin.

"Minsan ko na rin ginawa ito kaya huwag ka ng mailang." Turan ko saka lumuhod.

"Dati 'yon! noong makinis pa ako at---"

"Kahit pa umitim na ang singit mo o kumulubot pa ang balat mo, it would never changed the way I care for you, Nor put limits my love for you. I love the ugly you the way I've loved the beautiful you. Turtle." I said and give her a hug.

Muli akong nag focus para simulan ang pag shave sa kaniyang sensitibong parte. Malikot ang kaniyang mga mata na hindi alam kung saan ipupukol ang atensiyon at hindi mapakali pagkat naiilang.

"Sweetheart! please huwag kang malikot. Dahan-dahan lang baka ka masaktan." Seryoso kong sabi dahilan para mag tigil siya.

Sumulyap ako sa kaniya. Naka uwang ang bibig niya ng mag salita.

"Bb--bakit parang iba ang naiisip ko?" She murmur.

Napangisi ako at muling nag balik ng tingin sa kaniyang sensitibong parte.

"Alam mo ba na ang pag-inom ng slimming pills ay may side effect? Pagiging hot-headed, mood swings, at sleepless nights at worse is pag o-over thinking sa maliliit na bagay." I explained.

"Ganon ba? Kaya siguro..."

"Yes. Hindi mo na kailangan ng slimming pills. Tumatanda na tayo Misis Vahrmaux. Ako man ay humihina na ang tuhod dahil matanda na ako... hindi na ako tulad ng dati." Pag tatapat ko.

"Hindi 'yan totoo. Tumatanda ka lang pero ikaw pa rin ang old SPV na minahal ko..." Aniya saka hinaplos ang aking pisngi na namumula habang nakikipag titigan sa kaniyang sensitibong parte dahilan para mas lalo akong mag laway. Hindi ko nga napansin na napako na pala roon ang aking tingin matapos ako sa ginawa.

Kundi ko pa sana narinig ang kaniyang pag ismid ay hindi pa sana mababalik ang aking diwa sa sarili. Nahuli ko ang sariling kagat-kagat ang ibabang labi at panay ang lunok ng laway na para bang nakaka uhaw at nakakagutom ang bagay na aking nakikita.

"Are you--done?" She asked.

I nod.

Minabuti niyang linisin ang nag kalat na buhok sa floor ako naman ay minabuting i-flush ang pubic hair at linisin ang shaver at scissor bago ibalik sa dapat nitong kalagyan.

"I have more surprises for you! Hindi ko na mahihintay pa ang anniversary natin--come here!"  Bulong ko saka siya hinila papasok sa aking secret room.

Wala na ang dating eroplanong kama dito dahil nilipat ko iyon sa kuwarto ni Enrique. Minabuti kong palitan ng mas maluwag na kama ang narito. Sa gilid ng pinto ay mayroong painting kung saan naka kubli ang susi at posas. Sinamantala kong kunin iyon habang abala si Natasha sa pag libot ng tingin. Marahil nag tataka siya sa malaking pag babago ng silid na ito. Lingid sa kaalaman niya, sa tuwina wala siya dito at papasok sa full house ay sinasamantala ko ang pag kakataon para ayusin at i repair ang mga gamit dito.

"Sweeth--"

Hindi na siya natapos sa pag sasalita ng harapin ako ay agad ko na siyang pinosasan.

"Mister Vahrmaux?"

"Misis Vahrmaux..." Sambit ko at ngumiti.

Binasa niya ang nanunuyot na labi gamit ang dila. Inalis ko ang aking pang itaas bago siya nilapitan.

"Pag pasensyahan mo na kung---hindi na ako ganon kalakas.. Madalas na rin sumasakit ang likod ko lalo na sa tuwing nakiki pag habulan ako sa mga anak natin." Saad ko na naka pag pangisi sa kaniya.

Ang luha ng kaligayahan sa kaniyang mga mata ay muli kong nasilayan.

Binuhat ko siya paharap kung saan naka bukaka siya at mahigpit akong ikinulong sa kaniyang binti habang hinahalikan. Ramdam ko ang malamig na bakal ng posas sa aking batok. Naka upo ako sa paanan ng kama habang siya ay nananatiling naka kandong sa akin.

Sa tuwing hinahagkan ko ang kaniyang leeg ay humahalinghing at natatawa siya dahil nakikiliti siya sa ginagawa ko. yakap ko siya sa kaniyang balakang habang siya naman ay ginagantihan ako ng mas malalim na pag halik.

Tumayo ako at inihiga siya sa kulay tanso na kama. Naka taas ang kaniyang kamay na naka posas at mabilis ang pag-hinga. Inalis ko ang lahat kong saplot saka siya muling hinagkan sa dibdib, kung saan may iilang stretchmarks siya. Hinagkan ko ng mainit na halik ang bawat parte ng katawan niya na mayroong pag-mamahal at buong pusong pag-tanggap. Inangkin ko ang bawat marka at kulubot kasama pati ang taba niya sa tagong katawan. Niyakap ko siya ng mahigpit kung saan mas naramdaman ko ang mainit niyang singaw. Nag alab ang nadadarang kong pisikal nang bumaba ako ng halik sa kaniyang bilbil at habang hawak ng kanan kong kamay ang kaniyang sensitibong parte hanggang sa tuluyan ko na nga iyong katagpuin. Ang bawat kong pag labas masok ng dila at pag sipsip sa kaniyang korona ang siyang nag dulot ng labis na pag ningas at pagaka-tigang na nasilayan ko sa kaniyang mukha nang sandali ko siyang sinulyapan.

Tulad ko, maging siya ay nababaliw sa isang pamilyar na sensasyon na siya lamang ang bukod tanging nag bigay at nakapag paranas sa akin.

Pikit mata, kagat-labi, at ang ngiti sa kaniyang labi at mabilis na pag hinga sa bibig ang siyang indikasyon na naliligayahan siya sa aking ginagawa. Ibinuka ko ng husto ang kaniyang mga hita at nilabas masok ang mahaba kong dila. Damang-dama ko ang kumukulong init na nag lawa sa aking bibig. Ang kakaibang amoy niyon ay nananawagan sa aking laman na nangangailangan ng mapag dadaingan ng init.

Nag angat ako at inayos ang hawi sa aking buhok na nagulo. Gumapang ako at pinantayan ang kaniyang tingin. Hinaplos ko ang kaniyang pisngi at niyakap ng mahigpit. Nag dikit ang aming sensitibong parte kung saan damang-dama ko ang nag lalagablab na apoy sa korona niya habang kinikiskis ko ang aking bahagi.

Muli ko siyang hinagkan kung saan sinimulan kong baybayin ang kaniyang korona. Sapo ng aking kaliwang kamay ang kaniyang batok, habang ang kaliwa naman ay hawak ang kaniyang bewang upang bigyan suporta ang bawat niyang pagliyad lalo na sa tuwing ibabaon ko ng husto ang aking trono at tuluyang pag harian ang kaniyang korona.

Tinutugunan niya ng pag ungol at pag daing ang aking pag bayo sa kaniyang ibabaw. Ang ungol niya na tila musika sa aking pandinig ang siyang labis na nag bibigay buhay sa init at nag babaga kong laman.

Maingat ko siyang binangon, ako naman ay naupo at sumandal sa headboard kung saan si Natasha naman ang nasa aking ibabaw. Ang kaniyang kamay na nakaposas ay naka hawak sa board kung saan nasa pagitan ang aking ulo. Hinawakan ko ang kaniyang lumapad na bewang saka sinabayan siya sa pag galaw kung saan halos yumugyog na ang kama dahil sa bilis at lakas ng puwersa niya. The reason why kung bakit hanggat maaari ay ayoko siyang nasa top ay dahil, hindi ko kayang pigilan ang aking sariling mabaliw sa sarap na tila nasa ilalim ako ng mahika niya para mabaliw at halos mahimatay sa kiliti ng kuryenteng dumadaloy sa buo kong sistema.

Niyakap ko siya ng mahigpit at sinasabayan ng pag halik at minsa'y pag lamas sa kaniyang lumawlaw na dibdib. At ito ang hubad na reyalidad sa ukol sa isyu na kinakaharap naming mag-asawa. Ang malaking pag babago at pag tanda namin ay isang normal na suliranin lamang. Naging malaking isyu lang naman ito dahil nawalan kami ng oras ni Ash para kumustahin ang isa't-isa. Ngunit ang pag lipas ng panahon ay hindi nangangahulugan ng pag kupas ng aming pag-iibigan. Dahil ang pag mamahal, ay hindi lamang tungkol sa kagandahan ng samahan at pisikal kundi sa pag tanggap at tiwala para sa iyong piniling mahalin at makasama habang buhay.

"Ahh...aaahh .. " Ungol niya habang pabilis ng pabilis.

"Misis Vahrmaux...Ouh..."

Bulto-bultong pawis at pagod ang aming naramdaman matapos maabot ang langit ng kaligayahan.

Sandali siyang namahinga sa aking balikat. Lupaypay at hinihingal. Maingat ko siyang inihiga upang alisin ang kaniyang posas. Tumayo ako at pumuwesto sa kaniyang paanan.

Siya naman ay binalot ang sarili sa kumot saka ako nilapitan. Muli namin niyakap ang isa'-isa at hinagkan ko ang kaniyang labi.

Ngumisi ako at umatras ng tuntunin ang aking regalo para sa kaniya. Ini-slide ko ang glass door kung saan tumambad sa kaniya ang labing dalawang gold bars at diamond jewelries at milyon-milyong salapi sa bukas na baul.

"Spencer.. Wow!" She utter.

"Ang twelve bars ay para bayad ko sa labindalawang taon ng pag-hihintay mo sa akin at pag papakain ng chocolate bars. Ang alahas na iyan ay regalo ko para sa mga nag daang birthday mo. Naaalala mo ba na gatang niyog ang tanging kinaya ko para ibigay sa iyo?" Malambing kong tanong, hawak ang kaniyang balikat.

Nananatili siyang naka takip sa bibig habang naka titig sa harap.

"Ang pera sa baul ay higit pa sa seventy percent ng kayamanan ko. Nangako ako sa iyo twenty five years ago... dapat sa isang prinsesa na gaya mo ay humihiga lamang sa pera. Pero ngayon, kahit maligo at mag hilamos ka pa sa pera... Puwedeng puwede na Dalaga ko...

She smiled ear to ear with moisture in her eyes.

"Sweetheart! Para sa akin ba 'yan?" She asked.

"Yes. That's for you. Pinag hirapan ko iyan para sa 'yo. Iyan ang papuri ko para sa paborito kong matapobreng prinsesa..." Saad ko saka siya niyakap mula sa likod.

Makinang ang kaniyang mata at maluha-luha.

"Ss--salamat. Akala ko hindi na ako ang paborito mo.." Biro niya at nangingiwi.

"Pero ang lahat ng iyan ay walang halaga kumpara sa pinakita at ipinaramdam mong pag-mamahal sa akin. Sa amin ng mga anak natin. Hmm?"

"Sweetheart... pinapaiyak mo 'ko-" Aniya.

Muli ko siyang hinagkan kung saan idinaan namin sa mabagal na pag sayaw ang kaligayahan at pag mamahal namin sa isa't-isa.

Marangyang buhay ang nais ko para sa aking pamilya. Pero ang kalabisan na kayamanan ay pagiging gahaman at kasakiman para sa akin. Ang anumang meron ako ay hindi dahil sa mayaman ang kinagisnan kong ama. Dahil tinuruan niya ako mag hirap at pag sikapan ang posisyon at pera na natatanggap ko mula sa aking pag tatrabaho.

"Dad I'm scared!" Usal ni Espee matapos dumungaw sa bintana ng eroplano.

"Don't be. Dad and mom is here!" Mahina kong sabi saka inayos ang buhok ng aking anak.

"Masasanay ka rin Espee." Ani Ash saka ako sinulyapan.

"Paano po si Clark?" Malungkot na tanong ng anak ko habang naka nguso.

"Pilot din ang dad niya. Next time siguro puwede natin sila isama sa france.." I explained.

"Sir Okay na ang gasoline. May reserba na rin at ayos na ang engine." Saad ni Drew na maintenance at isa ring personal pilot ko.

"Mukhang makulimlim pero sabi sa wheather forecast wala naman daw bagyo." Usal ni dad matapos ubusin ang kaniyang lemon juice.

"Enrique, are you scared?" Mom mervie asked.

"I'm not. In fact I'm excited na po!" My son response.

Dumungaw ako sa bintana. Napangisi na lang ako nang liparin ako ng ala-ala ng kahapon. Twenty five years ago, Pangarap lang ang lahat ng ito. Nasa imahinasyon ko lang ito noon. Hawak ang kamay ni Natasha at pikit matang nangangarap sa ibabaw ng puno ng mangga. Pero ngayon ito na. Natupad na.

"Once a slave, always a slave." Aking naisatinig ng 'di namamalayan.

Tinapik ako ng aking asawa at nag angat ng kilay.

"Sabi mo noon wala akong mararating. Pero narito tayo ngayon Misis Vahrmaux. Naka sakay ka sa eroplanong pag mamay-ari ng alipin mo." Usal ko at hinagkan ang kaniyang kamay.

"At masaya ako para sa 'yo. Pinatunayan mo at hinigitan mo ang pangako mo sa akin Spencer..."

I smiled.

"Flight SEEN019 Is now on air..."

"PROMISE" are not meant to be broken. Kung alam mo na hindi mo kayang pangatawanan, huwag na huwag kang mangako. Dahil maaaring masaya ka na sa meron ka habang may isang tao pala na hinihintay tuparin ang pangako mo at pinanghahawakan niya iyon sa matagal na panahon. Kung may pinangakuan ka man at tinupad mo sa iba, subukan mo siyang balikan at ipaunawa sa kaniya na hindi mo na maaaring tuparin ang pangako mo sa kaniya. Minsan kasi yung mga taong nag titiyaga sa pag hintay, madalas sagot at paliwanag na lang ang kailangan nila para sa ikakatahimik nila.

"I AM SPENCER PASCUAL VAHRMAUX, THE MILLIONAIRE'S SLAVE."

END-

VOTE!!

Author's Note:

Thank You so much for reading my works. 💕

Follow me on fb/Ig/twitter @Charm Demetrix.