WebNovelSurreal28.57%

Chapter 6 - Voices

"These, oh and al-so these"

Sabay lapag ni Mrs. Realyn ng mga papel sa table sa unahan ko, sksksksk.

"Record each scores and arrange each section from least-to-greatest" sabay ngiti nya ulet saken arghh..

Wth Aiden galeng mo HAHAHA, nautusan ka pa nga sa office hays.

"You will do it until the classes ends, do lie from your excuses again Mr. E-vans" then she winked at lumabas na sya ng office nya.

Amazing Aiden, just wow HAHAHAHA, I'll do these all with just one hand claps for you self congrats aish.

I started recording and arranging the papers para ket papano di na sayang sa oras at baka matapos ko naman agad to before maguwian, it's already 2:16 PM at uwian pa naman is 4:30 eh mabilis lang naman ako kumilos.

Pinaspasan ko na at ayoko deng magtagal dito sa office ni Mrs. Realyn may aircon pero sobrang enclosed ayoko sa mga enclosed spaces feeling ko naeenclosed den thoughts ko--

Nyeta, natumba pa nga.

The stack of papers fell on the table and nagkalat sya arghh, agad ko namang kinuha isa isa at inayos ulet yung mga papel and as I was picking it all up one by one napatingin ako sa desk ni Mrs. Realyn at nakita ko schedules ng classes nya..

Teacher den namen sya sa room 14 and i'm a section A too sa course palang namen yon ni Ava, actually 2 section A's lang meron samen.

Binasa ko naman yung sched ni Mrs. Realyn at nakita ko namang handle nga din niya yung section nila Ava, Hmmm... room 12

Should I investigate?

I looked around Mrs. Realyn's office and mukhang wala namang cctv's.

Bahala na.

I opened her drawers and closets, I wanna know something about the room, maybe I can get some info's.

I saw a paper, a list of Room 12's students agad ko namang tinignan and they're all 29

Abella, Reine Aguinaldo

Adanza, Lorelyn Merañas

Aden, Mark Rey Castro

Santos, John Michael Gandia

---

---

And so on, masyadong mahaba at hinanap ko nalang pangalan ni Ava.

Gale, Celeste Ava Morgan

But now what? HAHAHAHA.

There are 29 students in the room so? HAHAHAHA aish, nagkalkal pako at nagkalkal sa mga gamet ni Mrs. Realyn.

I know it's a bad thing to do but screw it HAHAHAHA, papers, folders and other sort of things tinignan ko na lahat but nah, ang tanging nakita ko lang eh yung listahan ng students sksksks.

Agad ko namang inayos lahat at binalik sa mga drawers yung mga kinuha kong mga papel.

Bumalik nalang ako sa kinauupuan ko kanina at saka nagrecord nalang ulet aish.

Wala akong mahihita sa room 12 HAHAHA.

Habang busy akong nagsusulat at inaarrange yung mga papel may natanaw ako sa ilalim ng table, tsk di ko ata napulot yon kanina.

Yumuko naman ako at pumunta sa ilalim para kuhanin yung papel, and yeah a test paper di ko nga napulot kanina.

Bumalik ako sa upuan ko at saka binalik yung papel sa pile tsaka nagrecord ulet--

Wait.

I grabbed the paper again at tinignan yung laman,

Santos, John Michael Gandia

Ibinaling ko naman yung tingin ko sa section na nakasulat and wth.

Room 9 section A.

Natigilan ako ng saglet at natulala ako sa nakasulat pati yung sa pangalan nung may-ari ng papel.

Agad akong pumunta sa drawers ni Mrs. Realyn at hinanap ko ulet yung listahan ng mga students sa room 12 nila Ava.

Adanza, Lorelyn Arañas

Aden, Mark Rey Castro

...

Hmmmm.. He's here somewhere, ay wait eto, tsk I knew it, he's Ava's Classmate, he's on room 12.

Santos, John Michael Gandia.

I have my first lead, I need to talk to this guy I think he also knew that they were from section 9 before dahil sa sinulat nyang section dito sa test paper, HAHAHA ez lead author.

I'll unfold this, just watch.

I'll satisfy my curiosity once I found something.

I took my phone saka ko pinicturan yung test paper for an evidence, then I closed my camera at saka ko napadpad sa app drawer ko kung san nakalatag lahat ng applications then I saw the notes.

Hmmm.. weird, I feel like there's something on my notes that I know--

Nagulat naman akong ng may biglang kumatok sa pintuan ng office ni Mrs. Realyn saka may pumasok na lalake.

"Oh excuse, si Maam Lyn?"

Sumenyas naman akong wala sa kanya at mukhang magkaibigan ang dalawa, maam lyn? Mas trip ko full name nya Realyn HAHAHA.

Agad naman syang umalis at sinara yung pinto, di ko alam kung sinong teacher yon pero mukhang sa ibang courses sya nagtuturo di ko sya nakikita samen HAHAHA.

Napatingin naman ulet ako sa phone ko at napansin ko yung oras shemay, 2:37 na ambilis ng oras HAHAHA.

Paspas naman agad akong bumalik sa pagrerecord ng matapos na to.

Santos, John Michael Gandia.

I hope you know something.

...

After days and years of recording and arranging, Aiden is finally free! Halleluah! Nakangiting inayos ko naman yung mga papel at saka inipit yung records HAHAHAHA natapos den.

Oh and yes, nasunod ako sa punishment as what a student must do, wag kayong pasaway beltukan ko kayo gamet pa tong pilay kong kamay eh malalaman nyo HAHAHAHA.

Ngayon, I don't know what to do, do I have the permission to go out know? Tumingin naman ako sa orasan ng office ni Mrs. Realyn at napansin kong 3:56 na hshshshhs.

Grabe antagal ko palang nandito kakaayos netong mga papel, napagdesisyunan ko namang umalis nalang don at tapos ko naden naman na di naman na siguro magagalet si maam ket datnan nya kong wala na.

Naisipan ko namang bumalik sa gymnasium at naiwan ko den bag ko don, for sure tapos na sila magtraining at di naman pwedeng whole day HAHAHA pero after class ata meron ulet? Di ko alam kay coach.

Medyo malayo yung Gymnasium dito, kase nasa may oval ako an open field at yung gymnasium nasa may kabilang side ng Campus.

Naglakad naman ako pathway na sementado with tall trees at my sides na nagiging shade nung daanan at sa may left side ko is buildings.

Nasilip naman ako sa mga classrooms sa baba ng campus at may mga estudyanteng nasa klase pa nila.

Di ko pa pala nasasabe sa inyo attire ng Ava University no? HAHAHA.

Well wala namang attire yung universitiy di sila ganon kastrict sa pananamet as long as proper yung suot mo, a shirt and anything na pampatong, a pants and a shoes especially don't forget your id's di ka makakapasok sa gate, literal na hinde.

Advance tong school, attendance are checked automatically by computers at dun papasok yung sinasabe kong di ka literal na makakapasok HAHAHA.

In the school's entrance may machine na parang sa MRT and LRT's na kung san ipapasok mo yung card saka mo maitutulak yung rotating steel ajujus HAHAHA, di ko alam tawag basta ganon.

So pag nalimutan mo id mo gg ka wag ka ng pumasok pre ako na nagsasabe sayo, laro nalang tayo lol sa may com shop HAHAHA.

Nakadating naman nako sa building ng gymnasium at agad naman akong pumasok at wala na nga sila coach don may mga naglalaro nalang na mga estudyante.

Tinignan ko naman yung mga upuan sa gilid pero wala na yung mga bag don pati aken p0tek kinuha na ata nila Dale.

Kaklase ko sila Dale at Ray si Joshua lang nahiwalay samen HAHAHA nasa room 12 sya.. or kung 12 talaga yon psh, kaklase nya si Ava kaya magkakilala sila pero di ganon kaclose but they're friends.

Lumabas naman nako ng gymnasium at naisipan kong pumunta nalang sa room namen which is malapet lang kila Ava, same floors lang kame magkaiba lang ng rooms.

Nyeta, pabalik balik ako ah, bandang dulo den yung building namen eh sa kabilang side ng campus na malapit sa pinanggalingan ko kanina p0tek.

Pero ays lang iniintay ko lang naman ng matapos klase habang nakakagala ako HAHAHAHA.

Naisip kong dumaan sa malawak na field na may oval kung san ginaganap yung track and field at mahangin kase don HAHAHA sobrang open space lang.

I really love open spaces, it's like my thoughts are freely roaming the air, ansarap sa pakiramdam.

Napansin ko namang may naglalabasan na sa mga klase nila yung mga maaagang dinismiss ng mga teachers.

Madaming courses dito sa Ava University eh anlake den kase ng lugar, kada courses may rankings or sectionings importante kase sa school yung 'Elites' or yung mga nasa section A's nga tho di naman namamaliit yung mga nasa mababang sections kelangan lang talaga nila ng mga dabest students aju.

Umakyat naman ako sa building namen, nasa 3rd floor pala kame pati si Ava, tumigil nalang ako sa may hagdan at narinig ko naden kaseng naglalabasan na yung mga studyante.

Nakita naman ako ng teacher namen si Prof. Edward at nginitian ko lang sya HAHAHAHA.

"Evans, habol sa lessons"

Nagnod nalang ako sa kanya saka sya bumaba ng hagdan, phew- college life am I right? HAHAHA wala ng pake ibang teachers kung pumasok ka o hinde kase future mo naman na nakasalalay dito nasa sayo na balakadan HAHAHAHA.

Besides Mrs. Realyn btw strict yun eh HAHAHAHA.

"Uy pre san ka galing raulo ka?" Agad bungad saken ni Ray pagpasok ko ng room.

"Hala lagot ka Evans dami mong hahabulin"

"Oo nga nako"

Asar den nung iba kong mga kaklaseng babae, sila Leah at Yesha, the class hardworkers, malulupet magaral yan HAHAHAHA.

Nginitian ko nalang sila ng peke pangaasar den sa sinabe nila tsaka pumunta sa upuan ko and andun nga yung bag ko hays.

"Oy may class pala tayo kay Mrs. Merylyn bukas pero nagiba yung room nya nasa room 7 nadaw siya"

Umoo nalang kame kay Yesha and yeah, paiba iba kame ng rooms pero yung pinaka amin talaga is tong room 14.

Nauna nakong lumabas ng room at sila Ray at Dale nasa loob pa kausap sila Yesha at Angel, lumingon naman ako sa room nila Ava at nakita ko syang andun nakatayo kasama si Joshua, si Daisy at Angel na mga kaibigan nila.

Sinilip ko sila Ray at Dale sa loob ng room at sumenyas akong pupunta ko kila Ava saka nako tumakbo papunta don.

"Oh, sino to"

Sabi ni Ava nung tinakpan ko mata nya saka sya sumiko palikod raulo talaga HAHAHA.

"Sino pa ba aber?"

Pangaasar ni Daisy kay Ava atsaka ko naman tinigil pagtakip ko sa mata nya at agad nya kong sinuntok sa braso.

Di masaket suntok nya HAHAHAHAHA.

"Di pa po tayo bati, chicks ka?"

Nagulat naman ako sa sinabe nya aish yung sa kanina pala HAHAHA.

"Sorry na Ava, uy" sabay kiliti ko sa kanya HAHAHAHA, di naman to magagalet saken ng matagal love ako nan eh HAHHA.

"Mamaya daw, kaya mo mico?"

"Ahh psh bazic pre, ez win HAHAHA"

Narinig ko sa kaliwa ko tatlong lalakeng naguusap at kakalabas lang nila ng room nila, mga kaklase ni Ava.

Napalingon naman ako dun sa kanila at pinagmasdan silang naglakad palayo samen.

They're wearing shirts plain colors, the other one wears a polo, all in pants with their different shoes, bags black, blue and the other one has some print on it.

I think the boy named mico is the one wearing plain shirt and pants with his black bag--

"Uy Aiden! high ka nanaman no?"

Pagbibiro ni Joshua at napatingin ako sa kanila err- did I wandered off again?

Napatingin naman ako kay Ava and she's mad hehe, tsk get yourself together Aize HAHAHA mukha ka nanamang ewan

"Sorry, I was looking for Dale and Ray dun sa may room namen kung nakalabas na ba sila" sabay ngiti ko sa kanila.

Ava's not convinced, she can tell if i'm lying.

"Let's go" sabay hawak ni Ava sa kamay ni Daisy at Angel, kala ko ako hays.

Galet yon, pero hinahawakan naman talaga nya kamay nila at hindi ako pag magkakasama kame, kase ayaw nyang inaasar asar nila HAHAHA sksksks.

But she's angry for sure.

Tsk nalulutang kase ko lage, I was just searching his classmates kung sino ba si John Michael HAHAHAHA tsk, kelangan ko nalang gawen yon ng di nila napapansin

"Oyyyy anoo san tayoo? Tara galaa kumpleto oh! YEEEEAAAAAA!!" Yaya ni Ray na kakalabas lang ng room namen kasama si Dale, sobrang energetic ampupu.

Yeah, kumpleto kame ngayon, sa previous chapters di nyo sila nakilala kase mostly busy sila the past few days lalo na si Ava, ngayon ngayon nalang ulet kame nagkasabay sabay umuwi.

"Hoy manahimik ka nga katinis tinis ng boses ng baklitang to"

"HOY!"

Pangaasar ni Joshua kay Ray saka kame nagtawanan, silang dalawa lage nagkakasundo sa kalokohan HAHAHAHA.

"Hahaha, so ano? Let's eat somewhere?"

Pagaalok ulet ni Dale tsaka sila umoo lahat at nagsibabaan na kame ng 3rd floor.

It felt so nice having this group of friends, like atleast somewhere in this fantasy, I belonged.

Di ako nalulungkot na kesyo di to totoo malulubmok ako and besides there's also some point in this world that I may also belong to being unreal.

That I belong in this world, this weird world.

And that also makes me the same, a weirdo.. and I'm alright with that HAHAHAHA--

What am I saying.. i'm accepting the normality of weirdness agai--

But why shouldn't you Aiden? You probably belon-- no, you belong here.

Okay nakakaausap ko na sarili ko wth is this author AAAAAAAHHHHH.

Why deny it Aiden?

What!? Am I really speaking to myself? HAHAHA.

Does it look like it's not?

Bigla akong napatigil sa paglalakad sa narinig ko inside my brain tf, i'm being insane, Am I? HAHAHA.

Listen to yourself Aiden.

Wtf bruh HAHAHAHAHA-- argh..

My head begins to ache as I slowly sinked in the idea of talking to myself tf, napahawak ako sa ulo ko sa sobrang saket and it feels like my head's been tearing apart.

"Oy Aiden?"

"Pree uy"

"Lah baket?!"

Napansin nila kong tumigil at narinig ko mga boses nila but I suddenly became unable to speak nor walk as the voices continues echoing inside me.

You belong here Aiden, you're weird as us.

As soon as I heard it again, my knees grew weak at napaluhod ako sa lupa as I started feeling my heartbeat pumps faster and faster.

Stop thinking about those weird shits Aiden, wala kang mapapala, it'll only hurt you more.

Napansin kong nagsilapitan sila Ava saken at di nila alam gagawin, i just stared at the ground hawak hawak ulo ko as it burns like hell inside my head arghh..

You'll only kill yourself slowly Aiden, Stop it.

TANGINA ANG INGAAY! YOU'RE THE ONE WHO SHOULD STOOOPP!!

Napayuko ako sa lupa with my head touching the ground as I was covering my ear and enduring the fvcking pain as it grows painful each second, ngina pilay pa isa kong kamay how can I cover both my ears aargghhh! ANG INGAAAY!

Sweat fells all over me and I'm trembling like a small child again, I felt fear swallows my whole body as I shake uncontrollably, tangina why the fvck does this keeps on happening?!?!

Cause you should stop finding the answers.

NO.

You want the answer? it's just simple Aiden, you belong here.

NO, I FVCKING DON'T.

Yes you do.

NOOO, I DON'T!!

Yes you do, just accept it.

"NOO I FVCKING DOOOON'TTT!!"

I screamed in pain and fear, as tears came falling down on my face and my body keeps on shaking uncontrollably.

"S-stop it, please stop"

I said in a weak voice as I grew weary because of the pain and fear that cripples me.

Bumalik naman ako sa wisyo and I saw them looking at me all worried with some students nakapalibot saken weirded out and kinda scared of me.

Ngayon ko lang den napansin na yakap ako ni Ava as Ray and Joshua ran to call some people for help.

Dale...

He was standing at the crowd, looking at me shocked again like when I fainted.. what's wrong with him?

Angel and Daisy was also shocked tho, standing and looking at me.. maybe it's just natural, ganon lang talaga siguro si Dale, he was just a caring friend.

"lo-lovee.. love.."

I heard Ava's voice crying beside me habang yakap yakap nya ko sa bewang ko, hays naiyak nanaman sya tsk.

I reached her out to also hug her even tho nanghihina nako, I tried forcing myself arghh, laban Aiden hahaha.

I manage to do it at napansin naman nyang gumalaw ako.

"love!? lovee? y-you okay? i-i'm sorry"

She said while crying at nagcracrack voice nya, tsk why is she saying sorry wala naman syang kasalanan hahaha.

"i-i shouldn't bursted out or--or get angry at you kanina.."

Hays, I can't speak, i'm too tired to.. love it's not your fault don't blame yourself.

"i-i should've-- haha i should've understood your situation hays, i'm r-really sorry"

"..it's n-not your fault, lo-love"

I said in a weak voice at nagulat naman sya ng makapagsalita ako, she looked at me and I just smiled at her to tell her everything's alright.

She hugged me again tightly and I felt her warm embrace so calming, I felt safe in her arms, away from this world's weirdness and shits, away from this fictitious fantasy place..

Cause in her, I found my real world.

My head grew heavy and so is my eyes, i'm so freakin' tired of this shit, I always grew weak every single time.

My visions getting blurry as I see Ray and Joshua with some other guys from the clinic and some are probably teachers carrying a stretcher and are running towards me, clinic nanaman pakening bagsak ko

Masasanay na talaga ko sa mga ospital, kasama ata to sa training ko sa pagdodoctor HAHAHAHAHA.

I saw Dale with Angel and Daisy brushing off the people at the crowd that was looking at me, nakapalibot sila at titig na titig saken hahaha artista nako shet.

"Uyy.. uyy kapit lang pre dadalhin ka name--"

My surrounding becomes inaudible, my ears became deaf, di ko na narinig mga sunod na sinabe ni Joshua, I just see his mouth moving..

Sobrang nanghihina nako at sobrang bigat na ng pilikmata ko, binuhat nila ko at hiniga sa stretcher..

I stared blankly at the skies as they were carrying me, I saw my vision became darker and darker each second..

As I totally give in to sleep.

...