Chapter 8 - Realize

~

"Now why would I do that" sabay yakap ni Dad kay mama.

"It's your first time neglecting my calls, i'm not used to it" sagot ni mama kay Dad and I can tell she's kinda angry hahaha.

Kaya pala kame pumunta sa office ni Dad kase naghihinala na pala si mama na meron syang kabit ajuju hahahaha, well ikaw banaman laging nasasagot tawag dati, tas biglang ngayon hindi na.

"I'm sorry it's just that, I lack the time it's too busy in here.."

Pageexplain ni Dad kay mama habang ako nakaupo lang sa couch ng office pinapanood sila, parang romance movie hahahaha.

"I'm not lying, if that's what you think.."

Dagdag ni Dad sabay tumingin si mama sa kanya..

"I promise"

Said Dad in a serious tone at mukhang nawala naman bahid ng pangamba sa mukha ni mama.

One thing tho, before you promise you should be sure that you're saying the truth and you're capable of keeping it, cause promises in the Evans family are sacred, we highly value it.

Nakatingin paden ako kila mama at mukhang ayos naman na sila, cute nila para silang mga teenagers tho bata bata pa nga sila.

"I'm sorry I can't drive you home, I can't leave work yet" sabi ni Dad saka kamot nya sa ulo nya at tinuro yung mga papeles na nakapatong sa table nya.

Umokay naman si mama at ays lang daw magcocommute nalang daw ulet kame..

Arghh taxi's, tsk.

Nagbabye naman na kame kay Dad saka na kame lumabas ng office nya at sumakay na ng elevator pababa.

"Cool ng mata nung lalake kanina ma!"

Sabi ko kay mama habang nasa loob kame ng elevator at napansin ko namang nagulat sya pati yung mga tao sa loob.

"Shhh, hinaan mo lang boses mo nak, sinong lalake po ba?" Tanong ni mama saken habang kitang kita paden sa mukha ko yung pagkaamaze ko.

"Yung baliw po kanina sa baba!" Muling sigaw ko at nagtinginan ulet saken yung mga tao sa elevator at mukhang nagulat ulet sila sa sinabe ko.

Nagsorry naman si mama sa kanila habang ako nagtataka bat sya nagsosorry hahahaha.

Ang lakas at ang tinis talaga ng boses mo nung bata no?

Bat ba.

Bakla ka HAHAHAHA.

Psh.

Nakarating na kame sa bahay at di paden maalis sa isip ko yung lalake kanina, sobrang ganda ng mata nya kaso baliw lang hahahahaha.

"Palit ka na ng damit pambahay mo Aiden, basang basa na po ng pawis likod mo"

Sabi saken ni mama saka ko tumango at umakyat ng kwarto ko.

Kumuha ako ng sando at shorts saka nagpalit na at saglet akong humiga sa kama ko dahil napagod ako sa byahe, kumuha ako ng unan ko saka ko naman niyakap at tumulala ako sa kisame ng kwarto ko.

Di paden talaga maalis sa isip ko yung lalake at amaze na amaze ang batang Aiden sa kanyang nakita-- parang baklang nainlove sa lalakeng may sira ang pagiisip, HAHAHA.

Wao, claps.

Thank you, ano ba ikaw lang to oh HAHAHAHAHA.

Hays, hahahaha pero ang cool talaga ng mata nung lalake as in, yung mata nya mukhang-- 'achooo!

Nadistract ako sa pagiisip ng bigla akong mabahing sa yakap kong unan at may nakita akong mga balahibong nakakapit don, si Cotton!

Agad naman akong napatayo sa pagkakahiga ko dahil namiss ko si Cotton kaya hinanap ko sya at baka nandito lang sya sa kwarto dahil sa may balahibo sya dito sa unan ko.

"Ma si Cotton asan?" Sigaw ko kay mama sa baba nung hindi ko mahanap si Cotton sa loob, baka nasa baba lang.

"Cotton nak? Nasa kwarto mo po sa may salamin" nagtaka naman ako sa sinabe ni mama dahil kakatapos ko lang maghanap sa buong kwarto eh wala naman sya dito.

Sinubukan ko ulet tignan buong kwarto at pumunta ko sa may salamin kung san sinabi ni mama at nakita ko lang dun sa may desk, a bag of literal cotton.

"HA HA HA Ma, funny!" Sigaw ko sa kanya saka ko bumaba at pumunta sa kanya.

"Si cotton ma asan? Si 'cotton' po hindi cotton na cotton!" Sigaw ko kay mama at bigla syang nagtaka sa sinabe ko, baliw na den ata si mama hahahaha joke labyu.

"Cotton?"

Agad tanong ni mama at mukhang nagkaamnesia ata sa sobrang pangangamba kanina hays

"Si cotton po! Yung pusang alaga naten!"

"Anong pusa? Si Brighton lang naman alaga naten?"

Huh? Bigla kong natigilan sa sinabe ni mama wth? Brighton? Di ko maprocess yung ibig sabihin ni mama, sino si Brighton? asan si Cotton? Nagkatitigan naman kame at pansin kong parehas kame nagtataka sa isa't isa.

"Okay ka lang ba nak? Sinong cotton?"

Sabay tawag ni mama sa brighton kuno na sinasabe nya at agad nanlaki mata ko.

"Eto oh si brighton, pinangalan mo pa nga sya sa fave character mo eh"

Nagulat naman ako nang aso yung lumapit sa pagtawag ni mama, dapak? I was left there shocked and my brain tried processing the situation, pano nangyare yon?

Bat ka nagulat? Kala ko ba sabe mo aso talaga alaga nyo dati?

Oh, oo.. oo nga no.

Umalis ako sa harapan ni mama at tumakbo ko pabalik ng kwarto ko at di ako makapaniwala sa nangyare.

Asan si cotton? Bat aso yung alaga namen alam ko pusa ah!? Binigay pa nga saken ni Dad yun nung birthday ko! How? Pano? Wth.

Paulit ulit na tumakbo sa isip ko yung nangyare, questions keeps popping out of nowhere habang pilit ko padeng hinahanap si Cotton sa kwarto ko, tsk.

After ng ilang minuto wala akong nakita, bigla nalang akong tumumba sa kama ko sa pagod hays, maybe I just thought it was a cat, baka aso talaga.. damn it Aiden.

It lasted for like a week at nasanay nalang den ako na aso ata talaga yung alaga namen at pinaniwalaan ko nalang na hindi talaga pusa baka kase sa isip ko lang yon, yeah sa isip ko lang yon.

One time I head home galing school at ako lang magisa sa bahay saka ko pumasok sa kwarto ko para gumawa ng assignment.

Bago ko makaupo sa kama nakita ko yung magazine ng steel tech company nila Dad na nakapatong lang don, naiwan siguro nila.

Out of my curiosity gusto ko kaseng malaman business nila Dad dati kaya di ko muna ginawa assignment ko at hinalungkat ko yung magazine.

Next generation steel company:

The new face of Industrial Works

Steel Tech

"Your trusted partner on

metal supplies"

Agad ko namang nakita mukha ni Dad sa gitna at may mga kasama sya sa both sides nya, dalawa sa kanan nya at isa sa kaliwa.

Tinignan ko naman isa isa yung mga kasama nya at may nakita akong pamilyar na mukha..

I know this guy, HAHAHA he's that crazy one from Dad's work..

He's that guy, Elme--

'Meow'

Nagulat ako ng may narinig akong nag-meow at pagtingin ko sa baba ng kama ko may puting pusang nandon at nakatingin saken.

Pano kame nagkapusa?

Yan si cotton diba?

Sinong cotton?

Huh? Sinong cotton?

Huh?

Huh?

P0tek sabog amp HAHAHA.

Bumaba naman ako ng kwarto ko at hinanap ko si Brighton pero wala na sya dapak, anong trip mo author? Asan si brighton? Sudden change of heart pusa nalang pala? Psh.

'Meow'

Sabay amba saken ng pusa at inamo amo ko and I was confused that time cause my 8 year old self, thought our real pet was a dog at pilit na iniisip kung baket nawala si brighton.

Who's this cat Author?

That question kept floating around my head and that left a mark to me up to now..

~

Agad akong nagising sa panaginip ko at napaupo ako sa hospital bed ko bangag at pinaprocess pa lahat ng nangyare.

That doesn't felt like a dream cause it's a past memory.. too real to be a dream.

Now I hope you 'realize' what I want you to see.

Nagulat naman ulet ako ng biglang nagsalita yung boses sa utak ko p0tek , andyan ka pa nga pala, yeah I think I get what you mean..

I thought our pet was really a dog but it was a cat.. it has always been cotton, but my 8 year old self forgot about her and only remembers Brighton.

Good thing you have realiz-- whut?!

Natigilan bigla yung boses sa sinabe ko at natahimik sya ng saglet, why tho? What? Anong mali? May iba pa ba syang gustong iparati--

Stop narrating, I can hear you.

Oh right, my bad.

All those time nagfocus ka sa pusa nyo lang?

Oo baket? May narealize nga ko eh HAHAHAHA, anong mali?

Tanga talaga HAHAHA.

Oo readers baliw nako, nagagalet ako at pinagsasabihan ko sarili ko ng tanga, hahahahaha, tsk.

Wth Aiden, what I wanted you to realize is how we didn't give a shit about anything before, tho may weird na nangyare dati we didn't even bother to feed our curiosity.

Hmmm, so you're still convincing me huh?

Wake up Aiden! Tignan mo kakahanap mo ng mga sagot kung ano ano na nangyayare sayo?! Napilay ka! Nahimatay! Nakakausap mo nako god damn it!

I don't know kung concern ka ba talaga or pinapakumbinse mo lang talaga k--

What's wrong with that? Because of that okay ka pa dati! Because of that walang masamang nangyayare sayo!! Why tf are you so curious Aiden?! Anong bang mapapala mo!!? Anong mahahanap mo?!?!

The truth.

Then a sudden silence filled my head, finally... peace at last.

My mind becomes silent at di na sya ulet nakirot, I think I overcome the voices that's been telling me to stop, I won it's game.

"a-aiden?" Napatingin naman ako sa kung san nanggaling yung boses na yon.. it's mom.

Napabaling naman tingin ko sa orasan para tignan kung anong oras na and it's already 6:12 in the morning at pasikat na ang araw.

Bumalik tingin ko kay mama at ang aga aga gising na agad sya, nagayos naman sya ng buhok nya dahil gulo gulo galing tulog, saka sya umayos ng upo.

Tumingin tingin naman ako sa buong hospital room pero wala na si Dad, he's maybe in his office fixing some things.

"Kamusta na pakiramdam mo nak?" Tanong saken ni mama na ngayon ay nakatingin na saken.

I tried speaking pero nanghihina paden ako but I still forced myself to utter some words para lang makausap ko si mama.

"I-i'm fi-fine, ma.."

Sabay nod ni mama saken saka sya lumabas ng kwarto para daw kumuha muna ng tubeg, dahil mukhang kelangan ko daw muna uminom.

Sumilip naman muna ko sa bintana ng kwarto at nakita ko yung langit at mga building naglalakihan at may mga tao na na parang mga langgam sa liit nila dahil sa layo.

Hays, di nanaman ako nakapasok dami ko ng absent shemay tas kahapon medyo nagcutting pako HAHAHA, oo medyo lang yon.

I stared at the void and I literally didn't think of anything I just gazed off at the air floating around for like a couple of minutes..

Hays, i'm still so tired..

"Here Aiden, drink some" sabi ni mama na kakapasok lang ng kwarto sabay abot nya saken ng bottled water.

Kinuha ko naman agad yon saka uminom at ngayon ko lang naramdaman yung uhaw ko na parang di ako uminom ng ilang araw.

"Ma, tanda mo pa po kung kelan nyo niregalo saken si Cotton?"

Tanong ko kay mama pagtapos kong uminom just to make sure my dream is true.

"Cotton? Ahh yung pusa, tanda ko pa binili namen yon ng Dad mo for your 8th birthday" sagot ni mama saken sabay lapag ko ng bottled water.

Yeah, the dream is true natatandaan pa ni mama.

"Bat mo natanong Aiden? You missed her, don't you?"

Nagnod ako kay mama and yeah I missed Cotton, she died a few years ago medyo matagal tagal na pero yung feeling ng wala sya nandito paden, sadly animals life doesn't last that long.

"Eh si Brighton ma?" Tanong ko kay mama at agad den syang nagtaka.

"Brytone?"

"Opo, brighton?" Muling sabe ko sa kanya saka sya umiling iling saken.

"Is he your classmate nak? An old friend?" Tanong saken ni mama at humindi lang ako sa kanya.

So she can't remember Brighton, only Cotton while I remembered only Brighton but not Cotton.. hmmm..

Hindi ako napapaisip sa kung pano nangyare eh, this is a weird world it's natural, nagtataka ako sa kung baket nangyare yon? Para san? What purpose?

It was really Cotton tas pumasok si Brighton for a mean time saka nawala den but ang naalala kong original na alaga namen eh si Brighton hindi na si Cotton.

Psh ang nonsense ng iniisip ko hayop HAHAHA.

"Aiden"

Tawag saken ni mama at napatingin naman ako sa kanya at ramdam kong may gusto syang sabihin.

Malamang tinawag ka eh edi may sasabihin jusq Aiden HAHAHA.

"Are the voices still there?" Tanong ni mama at pansin kong naiilang sya dahil baka akala nya sensitive yung tanong, well oo nga HAHAHA.

"Wala na po ma, medyo tumahimik naman na po" sabi ko kay mama saka nabahidan ng ngiti yung mukha nya.

"Good, pero nak Aiden" saka sya lumapit saken at umupo sa may upuan na malapit sa kama ko.

"Sabi ni Doc na kelangan mong dumaan sa mga tests para masure naten nak" sabay hawak nya sa kamay ko.

Dapak? I'm not crazy psh, anong tests? Jusq i'm fine, i'm perfectly fine.

Yeah, you're fine Aiden.

Yeah, I am-- Wtf.

Napaurong naman ako sa pagkakaupo ko sa kama at nabitawan ni mama kamay ko, arghh-- kumirot ulet ulo ko.

Ngina akala ko wala ka na!?

Nanahimik lang wala na agad? Hahaha.

"a-aiden?"

Tanong saken ni mama at di ko namalayang nakayuko nanaman ako at hawak hawak ng isa kong kamay ulo ko arghh-- ang saket kase pag nagsasalita sya amp.

"S-sorry ma k-kumirot lang hahaha"

Anong kumirot lang? Tell her the truth andito pako oh HAHAHA.

Shut up.

Napabuntong hininga naman si mama saka sya lumabas at tatawagin nya daw si Doc.

Why so curious Aiden? Can't you just realize that you really belong here.

Can you be silent for a moment?!

I'll be silent on some times, pero di kita tatantanan hangga't di ka titigil sa--

Oo na! P0tek, tsk paulet ulet ngina, oo! Alam ko na lahat! Nyeta Arghh..

HAHAHA funny, do you really know it all?

Tsk..

Bumalik nalang ako sa pagkakahiga at sobrang sakit at bigat ng ulo ko, fvck i'm so tired hahaha, but I won't stop finding the answer ket ano pang mangyare saken hahahaha, go! Batuhin mo na ko ng kung ano ano author wala akong pake, tsk.

I rest my brain and I breathe in and out to calm myself..

Hmmm.. Cotton..

Lumingon ako sa kanan ko at nakita ko bag ko nandon.

Matapos kung humiga ay inangat ko ulet sarili ko para umupo sa kama saka ko inabot yung bag ko at kumuha ako notebook at ballpen.

Wala akong pake, sige pawalain mo ulet author HAHAHA.

I started writing down some things from my dream that isn't a dream kase nga past memory ko napanaginipan ko.

Cotton was given to me from my 8th birthday, then after a few months it dissappeared then Brighton arrived, after a week again I accepted the fact that Brighton was really the one that's been given to me from my birthday, 'I accepted the normality of weirdness' akong ako before, then Cotton appeared again pero di ko na sya kilala only Brighton pero sila Mama kilala si Cotton but not Brighton, tsk.

Anggulo amp saket sa ulo, pakening shet.

Curious Aiden, so desperate eyy?

I get startled at muntik ko ng matapon yung notebook ko punyeta, kung may saket ako sa puso patay nako dahil dito takte.

Can you fvcking ask permission?! p0tek, lagi nalang nyeta.

HAHAHA, what you got there lil boy?!

Psh, keep your nose out of my business, will you?

Oooohh, Aiden Aiden with all of his clues written down, how cute HAHAHA.

Ha ha ha funny, can you shut up now?

Stop it Aiden, wala kang mapapala dyan.

No.

Why can't you just accept it? You belong her--

CAN YOU STOP SAYING THAT?! Wtf, paulet ulet, I don't belong here for fvck sake!!

"Aiden!"

Nagulat naman ako ng sigawan ako ni mama na kakapasok palang ng kwarto.

"Who are you yelling at?!" Pasigaw nyang tanong saken at mukhang nataranta sya sa kinilos ko.

Natulala naman ako sa kanya as I sinked in what she said, Did I yelled out my thought?

"s-sorry m-ma--"

Natigilan naman ako ng biglang bumukas yung pinto at may pumasok den sa kwarto--

You're doomed, Aiden HAHAHA.

SHUT UP!!

"Woah, calm down" nagulat ako ng magsalita yung pumasok, it's the doctor tsk did I yell again? Hays.

"It's okay maam, I'll talk.. How you feeling A..Aiden?" Pinakalma nya si mama saka ako kinausap tsk, i'm really insane now huh.

"It's okay you can talk, you can trust me" sabay upo nya sa may upuan at tumabi sa gilid ng kama ko.

Tsk, should I talk?

"It's a mess inside there, isn't it?" The doctor kept talking at di ko alam pero napipikon ako sa maamong boses nya.

Hahaha, you're doomed Aide--

SHUUT UP!!

Napasigaw ako ng malakas and the doctor was shocked pati si mama shet, tsk manahimik ka nga punyeta!

"O-kay, if you want me to shut up, then I'll do but first I'd like to adress some things Mr. Evans" sagot ng Doctor saken shet, I wasn't referring to him tsk.

No, you are.

Ksoqbwgwgqjjw arrghh.. fvcking shu-- AAAAAAAAHHHH!!

"I know it's a lil noisy inside there and I know you are still tired even tho you've slept for a couple of days, but it's natural and now we'll--"

"I-i'm sorry? Slept?... for a couple of d-days?"

Wtf is he saying? Tinignan ko yung doctor ng diretso sa mata at bigla syang lumingon kay mama at nagsesenyasan sila like they're talking.

Wth is going on?

"Looks like Mrs. Evans haven't told you yet"

Sabay ayos ng doctor sa salamin nya at saka sya tumingin saken then he cleared his throat.

"Ehem, this may shock you but you've been asleep for 3 days straight"

Wtf?! Napausog ako sa pagkakaupo ko dahil sa gulat at natulala ako sa kanila tf, is that even possible?!

...