Chapter 14 - Unexpected

"Love pahinga muna tayo dun tayo sa practice nila Coach sa basketball"

Suggest ko kay Ava matapos nameng malibot buong campus at matry lahat ng booths HAHAHA.

Nagnod naman sya saken saka inom ng tubig hays, antirik ng araw di namen namalayang alas-dos na pala kakaikot namen buong araw.

Second day na ng Intrams and may mga nagstart ng ibang mga games at wala paden kameng klase! Yehey!! HAHAHA.

Naglakad naman na kame ni Ava papuntang gymnasium at nagprapraktis na sila para sa Finals ng basketball bukas.. kasama sana ako don hahaha, bobo author eh.

"Lovee"

Tawag saken ni Ava at nabaling naman tingin ko sa kanya habang naglalakad kame.

"Niyayaya ka pala nila Mama... f-family dinner daw haha"

Saka lingon nya sa kabilang side tinatago saken namumulang mukha nya jusq.. kala mong ngayon lang, mahiyain paden HAHAHA.

"Oh sigi sure"

Sabay balik nyang tingin saken saka nya ko nginitian at kiniss sa pisnge.

"Bukas na yung game lalampa lampa pa, get on your mind for petesake"

Nagulat naman ako ng bumungad samen sermon ni Coach pagpasok na pagpasok namen ng gymnasium.

"Yes sir.. yes coa--"

"Wtf hindi ka ba kumain?! Louder! Tangina!"

"Yes sir! Yes.. coach!!"

Sigaw ni Dale na nagpupush up ngayon sa sahig.

Grabe talaga si Coach pagka sa game.. walang tropa tropa, kaibi-kaibigan ket medyo kaclose namen sya.. pag coach.. coach, pag teacher.. teacher.

Agad naman akong sinenyasan nila Ray at Joshua na nasa may benches nagpapahinga dapak, so si Dale lang pinapahirapan.

"Anong nangyare pre?"

Agad na bungad ko sa kanila paglapit namen ni Ava.

"Si Dale kase pre.. di ko alam kung kulang sa tulog or sabog lang talaga nakasinghot HAAHAHA"

Saka naman sya hinampas ni Ray dahil sa biro nya siraulo.

"Don't blame the result, blame the maker"

Agad naman akong nagulat ng magsalita yung mahangin at lalong sumakit brain cells ko sa sinabe nya p0tek ano daw?

"What the fvck did you just said?"

Agad na sabe ni Ray sa kanya saka naman ngumiti yung gago.

"Oh did I offended you? Sorr--"

"Tanga, I'm not pano ako maooffend kung hindi ko naintindihan"

Agad namang naghagalpakan mga tawa nila ng mabara sya ni Ray, yabang pa ah fefeeling marunog ka nanaman HAHAHAHAHA.

"What are you laughing at?!"

Agad na sigaw ni Coach samen saka kame nagsitahimikan agad hays.

Napatingin naman ako kay Dale at di paden sya tapos mag push-up.. the hell?!

"Bat antagal ilang beses ba syang pinagpupush-up?"

Tanong ko kila Ray saka naman nila nilapit ulo nila saken saka sabay na bumulong.

"300"

Taena bigla namang nanglake mata ko sa sinabe nila wtf.. 300 push ups? Seryoso ba si coach? Kung ako 50 palang ngalay nako.

Ni isa nga di ka makakaganyan eh.

Kaya ko tanga.

Bobo pilay ka diba!?

Ahhh... taenamo-- wait. Bat pala andito ka pa?

You won't get rid of me easily bruh HAHAHAHAHA.

Tsk, inalog alog ko nalang ulo ko at sinampal sampal ko para bumalik ako sa wisyo..

Sinadya ko pa namang pumunta dito kase may mga gusto akong tanungin kay Dale tsk.. he's my nearest eye.

No, he's not.

Yes, he is.

How about Av--

Don't include her on the conversation.

Why not?

She's real.. she's not a part of this world..

So you're assuming, blue eyed people are surreal?

Yes.

Okay..

"Love, kamusta na pala utak mo? Nakirot paden ba?"

Nabaling atensyon ko kay Ava na nakatingin saken with her eyes..

Ocean eyes..

Saglet muna akong natulala saka ko pinikit pikit mata ko saka umiling iling at nginitian ko nalang sya.

"Nah, I'm okay"

"Really?"

Hays, shet.. I can't lie to Ava she knows me too well.

"I'm not okay, but that's okay"

Saka naman nya ko sinamaan ng tingin at ginulo gulo ko nalang buhok nya saka ko sya nginitian.

"Tumayo ka na dyan, you guys! You can all take a break! Be back at 3:30"

Sabay alis ni Coach at lumabas na ng gymnasium habang si Dale napaupo muna sa sahig ng court.

"Wag kaseng tatanga-tanga"

Nagulat naman ako ng biglang sumigaw yung gago kay Dale habang nasa gitna pa sya ng court nakaupo.

"Puta, games na bukas tas ganyan ka katangina? Gusto mo bang matalo?"

"Language Lucas"

Pagpuna ni Noah sa mga sinabe ni Lucas.. minsan talaga nalabas ugali nan-- ay hindi pala minsan, madalas nalabas ugali nyang gagong yan.

"Baket?! Sige nga.. kanina naglalampa lampahan! Tangina di nga makasalo ng bola ngayon pa naginarte kung kelan Finals na buka--"

"Wala kang alam sa mga sinasabe mo"

Nabigla ako ng sagutin ni Ava si Lucas na parang nagiispeech na sa gitna ng court jusq..

"Ano? Aiden ah.. pagsabihan mo jowa mo kilalanin nya sino kinakausap ny--"

"Oh really? Then well.. ehem"

Nagulat naman ako ng biglang lumapit si Ava ng konti at napaurong naman si Lucas sa kanya p0tek babae lang pala katapat mo eh.

"Lucas Rey Bautista AD-LER, 19 yrs old, air headed, swapang, ayaw nalalamangan cause he felt weak whenever it happens kaya he always strives to be the top--"

"Wtf bruh? Stop"

"Pangatlo sa apat na magkakapatid, panganay, he always felt being left out kase all of his brothers are succesful in all of their MUSICAL field ofcourse except him--"

"Aiden make her stop!"

I like it when Ava's being straight-forward HAHAHA, kahet minsan masaket sa kanila minsan kase kelangan mo sila sampalin para marealize nila ginagawa nila oh and btw.. lahat ng mga sinasabe ni Ava galing lahat saken HAHAHAHA.

"Stop!"

"And yes! He excelled on basketball and he felt powerful by that and it's his first time being this dominant--"

"Stoop!! Stooop!! STOOP!!!"

"Kaya everytime may lampa, or weak he over powers them.. yes you heard it! He over powers the weak ones--"

"STOP STOP!!!"

"Cause that's what he really is, he bullies the weak ones with words to satisfy himself--"

"I said stop!!!"

Aktong lalapit na sana si Lucas para sumapak saka kame nagsilapitan at pinigilan nila sya saka ko hinila si Ava papunta saken.

"Pftt-- he deserves it"

Saka ko sya hinampas sa noo dahil nagagalet na sya HAHAHAHA.

"Hate the sin not the sinner love, pero that was awesome"

Saka kameng nagapiran at ngumite.

"Sabihin mo dyan sa jowa mong itikom nya bibig nya ah kundi masasapa--"

"Why? Naoffend ka ba? HAHAHAHA"

Saka naman kame nagtawanang lahat at napabusangot si Lucas and I can see his eyes burning, galit na galit samen HAHAHAHAHA.

Nagulat naman ako ng biglang tumayo si Dale habang nakayuko with his hair totally covering his face.. dahan dahan naman syang lumapit saken habang nanginginig kamay nyang nakakamao.

"D-dale?"

"Pre you good?"

"Oy!?"

Rinig kong sigaw nung iba sa kanya pero dahan dahan lang syang lumapit saken saka ipinatong nya parehas nyang kamay sa mga braso ko.

"Huy pre? Ays ka lang?"

Bulong ko sa kanya at bigla akong nagulat ng may tumutulo palang luha sa mga mata nya.

"Lah, hoy pre?! Ays ka lan--"

"Dale!"

I was shocked ng biglang may dukutin si Dale sa bulsa nya and just seconds before it happened.. lights started flashing before my eyes...

Dale stabbed me..

All the pain started growing down my stomach and nakakapanibago dahil di sya galeng sa utak ko at parang nanumb naden ako ng konti sa saket ng hindi ko masyadong naramdaman yung saksak nya.

"Dale!"

Sigaw ng lahat saka kinuha ulet ni Dale yung kutsilyo mula sa pagkakasaksak sa tiyan ko wtf..

Why Dale?

Tangina ano to Author...

My body grew weak and the only thing I knew is that bumagsak nako sa sahig at nagsilapitan sila Ava pati yung iba pang mga kateammates habang sila Ray, Aaron at si gagong Lucas hahaha, hinabol si Dale na tumakbo paalis ng lugar..

Tangina.. why?

Di pa nga magaling pilay ko eh haha.

Dahil sa may nalaman ako no?!

Fvck you author.

Di moko matatantanan habang buhay pakoo...

Arghh..

Lights flashed on my eyes.. at parang nabingi ng bahagya yung mga tenga ko dahil sa saket na iniinda ng katawan ko.

'Don't close your eyes, love'

'Please don't'

Rinig kong sigaw ni Ava saken habang naiyak pero parang bulong lang pumasok sa tenga ko, they were wrapping bandages and clothes sa tyan kong may saksak at nagulat nalang ako ng dumating na si coach.

'Don't sleep pre'

'Wag mo isara mata mo'

'Fight Aiden'

Sigaw ng mga kateammates ko habang iniaangat nila ako sa strecther.. tsk.

My eyes.. it's heavy..

Aghh..

Sleep Aiden.

'Love don't close your eyes'

All the pain will be over if you just close it Aiden.

'Love look at me'

Aiden, listen to me.

'I love you'

I lov-- hey! That's unfair.. anyways sleep Aiden.

Taena mo talaga, mamamatay na tayo't lahat nakakapagbiro ka pa tsk.

Buhat buhat na nila ako at nasa labas na kame ng gymnasium and all I can see is the blue skies above..

Cool.. blue.

Who knew? that a peaceful color can bring someone's life into this chaotic abyss.

Tsk.

...

Run..

They're coming..

Trust no one..

Trust nobody..

GO ALONEEEE!!!

I woke up catching my breath at pawis na pawis saka bumungad saken sila Mama at Dad pati na silan Ava at parents nya..

"Hey buddy you good?"

"Aiden.."

Sabay hawak nila sa kamay ko habang iniabutan ako ni mama ng basong may tubig.

"Uhew na uhaw ah!"

Pagbibiro ni papa saka tumawa trying to lighten up the mood.

Pagtapos kong uminom ng tubig ibinigay ki ulet kay mama saka ako napahinga ng malalim.

Tangina ospital nanaman..

"Are you feeling any pain nak"

Tanong saken ni Das saka nalang ako umiling iling sa kanya.

"Oh told yah our son is strong HAHA!"

Saka taas ni papa ng kamay ko parang nanalo sa kung saan jusq HAHAHA.

"A-ano po.. ano pala to?"

Tanong ko sa kanila sabay turo ko sa may lamesa sa harapan ng kama ko na may mga nakapatong na pagkaen parang fiesta, pagdiriwang ba to sa pang apat na pananahan ko sa ospital? HAHAHA.

"De, diba sabe ko sayo niyaya ka nila mama magdinner eh biglang nangyare yan kaya ngayon nalang"

Saka naman sila nagngitian na parang may tinatago jusq at napansin ko namang hindi gabe panong dinner? Hays.. ilang araw nanaman ba ko dito tsk.

"Anong araw na pala Dad? Matagal nanaman ba kong nandito?"

Tanong ko sa kanya at di naman nya ko pinansin at nagulat nalang ako ng biglang bumukas yung pinto sa ospital room ko.

"Kuyaaa!"

"Pre!"

"Matagal talagang mamatay ang masamang damo ano? HAHAHA"

Saka naman sila nagpasukan at niyakap ako agad ni Liam pag pasok nila.

"HAHAHA anong ginagawa nyo dito?"

"Ay tita ayaw daw po ni Aiden na nandito kame oh HAHAHA"

Sabay pagpeke nya ng iyak at nagtawanan naman lahat sila sa kwarto jusq.

Lalo pakong nagtaka ng biglang magbukas ulet yung pinto at may iba pang nagpasukan..

"Hey hey men, pilay ka na't nasaksak buhay ka pa HAHAHAHA"

Bigla naman akong napangite at napailing iling ng sabihin yon ni Aaron at nagpasukan pa yung iba kong mga kateammates saka si coach na may mga dala dala pang pagkaen tf.

"That's the Aiden I knew.. matibay HAHAHA"

Sabay flinex ni coach muscles nya jusq HHAHA parang tropa lang talaga sya pag walang laro HAHAHAHAHA.

"Aba may partyhan pala bat di kame naimbita"

"Oo nga, kayo ah"

Sumilay naman ngiti sa mukha ko ng marinig ko boses nila HAHAHA andito den pala sila Daisy at Angel amp cute..

They are all here wtf HAHAHA..

"Oh, let's not forget our new friend!"

Sigaw ni Ava at biglang pumasok mula sa pinto isang pamilyar na mukha na lalong ikinatuwa ko.

"Hey Aiden!"

Agad naman syang lumapit saken saka hinawakan kamay ko at nakipagshake-hands.. gesture na talaga ni mico HAHAHAHA.

"Oh ano? Baka meron pa bago pako magalita!"

Pagbibiro ko habang nakangiti saka naman sila nagtawanan.

"Ay eto meron pa pala!"

Nagulat naman ako sa sigaw ni Joshua at lahat naman kami napatingin sa pintuan at nagintay ng papasok..

"...oh ano asan!?"

Sigaw ko sa kanya.

"Alam ko meron ah"

Sabay hampas sa kanya nila Ray at ng iba ko pang mga kateammates saka nagtawanan jusq HAHAHAHAHA.

"HAHAHAHA, jusq saglet lang di ko maintindihan.. HAHA baket kayong lahat nandito? May mga pagkaen, may mga lobo pa amp bata? Birthday ko ba? Nanalo ba Overknights!? Ano? Anong meron?"

Saglet naman silang natahimik at nagtinginan lang sila saken habang konting nawala ang ngiti at saya sa mukha nila.. weird?

"I think he should know.."

"Aiden.."

Rinig kong tawag ni Dad saken matapos syang bulungan ni Mama enough para marinig namen dahil sa tahimik nila.

"Yesterday when they've brought you here.. you were in a critical condition"

Agad namang lumubog puso ko sa narinig ko at nakaramdam ng kaba at takot habang nanginginig kamay ko.

"We've told the doctors to operate you already.. but they said they lack the doctors, all are busy working on other stuffs.."

Pagpatuloy ni papa at naawkwardan naman ako sa atmosphere sa loob dahil sobrang tahimik nilang lahat..

"You're bleeding out too much blood and the nurses said that you won't last that long enough for a doctor to be available and they told us to bring you on other hospitals"

Wtf.. dahan dahan ko namang inaabsorb lahat ng sinasabe saken nila Dad habang pinipigilan ko pagnginig ng kamay ko.

"You were... sorry.. dying"

Di ko alam mararamdaman ko sa narinig ko at hinawakan nalang ni Dad kamay ko ng makita nyang nanginginig yon ng sobra dahil sa takot.

"But Luckily, a doctor arrived early in time for his shift and they immediately operated you"

Pagbawi ni Dad para gumaan gaan naman yung nararamdaman ko habang patuloy ko pang pinapakinggan mga sinasabe nya.

"The doctor said you have a 50-50 percent chance of survival because of the severness of the w-wound.."

Yumakap naman si Mama kay Dad ng marinig nameng magcrack boses nya.

"We were worried.. praying for you to survived the o-operation"

Tinapik tapik ko naman yung kamay ni Dad to calm him down.. hays.

"It took hours... but HAHAHA, cut to the fun part! They said it was a succesful and was a miracle that you withstand the operation and we just waited for you to wake up per said by the doctor"

Sabay palakpak ni papa at nagpalakpakan den lahat ng nasa loob ng room HAHAHAHA.

"So tama ng iyakan, Kainan na!!"

Agad na sigaw ni Joshua to lighten up the atmosphere at naghiyawan den naman lahat saka nagtawanan as they put all the other foods on the table at nag kuhaan na sila.

HAHAHA, cute.. they were really all here.

Am i dreaming?

Sabay sampal sampal ko sa pisngi ko at napagtanto kong hinde HAHAHA.

It's so cool that they've all gathered buti den at malaki kinuha nila Dad na hospital bedroom na private kaya malawak paden sa loob kahet ang dami nila HAHAHA.

"Anong gusto mo Nak?"

Tanong saken ni mama at umiling iling nalang ako at medyo wala pakong gana kumain.

"Ayy, naghanda silang lahat para sayo tas tatanggihan mo"

Nginitian ko nalang si mama saka sinabe mga gusto ko.

Napatingin naman ako kay Coach at sa buong team sabay nagtaka ako bat sila nandito may laro ah? Anong oras ba yung games?

"Coach!"

Sigaw ko sa kanya saka sya lumapit saken.

"Anong oras po laro nyo? Hindi pa po ba ngayon yun?"

Ibinaba naman nya sa plato nya yung lumpiang kagat kagat nya saka nagsalita saken.

"Nagrequest kame sa head na pwedeng imove muna yung games ng time lang and they agreed dahil nabalitaan na nga den nila yung nangyare"

Pageexplain saken ni coach saka nalang ako napanod atsaka sya umalis.

Cool they've adjusted because of what happened..

Dale.. Dale?!

"Joshua Joshua!"

"Oy pre! Kaen na, baket?"

Sabi nya saken sabay abot nya ng isang plato at humindi ako sa kanya.

"De, kinuhanan nako ni mama thank"

Sabay nod nya saken at aktong umalis pero hinila ko damit nya.

"wait pre.. si-si Dale? Asan?"

Mahinang tanong sa kanya at agad namang nagiba aura ng mukha nya ng banggitin ko name ni Dale.

"Ewan namen.. sabi nila umuwi daw sa kanila, pinuntahan namen don pero tinatanggi ng magulang HAHAHA inireport namen sa pulis at di naman agad sila makapasok ng basta basta sa bahay dahil wala daw search warrant.. di den sya nagpakita ngayong umaga, nawala nalang sya ng parang bula.."

Sabi saken ni Dale saka naman ako napabuntong hininga, tsk bat ba nya kase ginawa to taena.

"Pero alam mo.. feeling ko nasa bahay lang nila yon pinagtatakpan lang ng magulang"

Pagbibigay ng opinion saken ni Joshua saka nalang ako umagree..

What's wrong with you Dale..

Saglet naman akong lumapi sa pader sa likuran ko at sumandal saka ko lang sila pinagmasdan.

It's so great to know that people care about you..

Atsaka totoo ngang kung kelan ka na mawawala saka ka pa nila maalala ng sobra HAHAHA.

Fvck, I can't still sink in the idea of me that close to... err-- death.

It's like i'm standing on a cliff, unaware and blinfolded and with just a single push i'm gone.

Yeah, even I still can't believe it.

Nagulat naman ako ng biglang magingay ulet utak ko, nyeta andito ka paden.

Nagugulat ka na ulet ah HAHAHA good.

You were scared aren't you.

No, you are.

Naku saken ka pa magsisinungaling HAHAHA.

Shut up.

Wtf tables have turned HAHAHAHAHA.

nye.

"Here Aiden"

Sabay abot saken ni mama ng paperplate na may spag, kanin, lumpia, adobo, at iba pa HAHAHA.

I just ate habang pinapanood silang masayang masaya and that also makes my heart jump out of joy.

But..

Tho this room are close to full..

Tho many people came to see me..

Tho they're all here.

There's still someone missing..

Someone that can fill this empty gap inside this room..

What happened to you Dale?

Matagal na kameng magkaibigan..

But I didn't expected that he'd be like this..

Is this because of the eyes?

Tangina ano bang meron sa mata pakening shet.

I have no other close eyes now to ask... oh.

Saglet namang natigilan yung utak ko sa pagiisip and just a single idea pops out of my head..

That stranger..

...