Chapter 22 - Friend

"Anyare bat may pasa ka pre"

Agad naman akong napatingin sa direksyon nila ng marinig ko boses ng kasama nya na halos katabi lang namen.

Our eyes collided for a second and then he quickly avoided his gaze at me.

"Napaaway ako sa labas, it's nothing"

He scoffed saka ako nasamid bigla sa kinakaen ko.

"Huy.. ays ka lang Aiden?"

Tanong saken ni Ray saka ko hinampas hampas dibdib ko.

Umiling-iling ako sa kanya at sumenyas ng thumbs-up saka ulet tumingin sa direksiyon pabalik kay Dylan and I saw him looking at me mouthing a phrase..

'Stay alive'

He then grinned with his disgusting smile again arghh. If only I could remove those disgusting teeth of his.. tsk.

Nagsitayuan naman na sila saka umalis palayo samen at palabas ng canteen. Dylan's eyes followed me at kung di lang sya hihilain ng tropa nya di nya maalis saken jusq.

Bakla na siguro, gwapo mo daw yieieie.

Ay galeng, may taste sya sa lalake ah HHAHAHAHAHA.

"Bat pala nagkanin na kayo agad?"

Napatingin naman kameng lahat bigla kay Daisy ng punain nya kame ni Ava. Nagkatitigan kame at nagintay kung sino magsasalita saka nya ko biglang siniko.

"Awww-- ahh hinde.. kase naisipan kong igala muna si Ava mamaya habang di pa sya ganon ka busy sa school haha"

Pagdadahilan ko at napansin ko namang nakumbinse din silang lahat.

"Ay gara, sama kame!"

"Gaga magjowa lang yan, meron ka bang jo-- aww!"

Sigaw ni Joshua sa saket ng bigla syang kuritin ni Daisy sa braso.

"Ansaket non gaga!"

Akto sana syang hahampas sa kanya ng bigla syang maunahan at paulanan ulet ng kurot.

"Aray! Lah-- hoy!.. Haha.. awat na masaket!"

Iyak nya habang natawa tawa lang kameng pinapanood sila HAHAHA. Ilang segundong lumipas at nagtagal paghagulgol nya bago sya tuluyang tinigilan ni Daisy.

"Ano sasalita ka pa"

Umiling iling naman agad siya sa kanya saka bahagyang umusog palayo HAHAHA.

"Good"

Mahinang banggit niya with her chin slightly raised up high, proving dominance over him habang mukha namang asong pinahahampas yung itsura ni Joshua HAHAHAHA.

"Kayo ah.. baka sumunod sa yapak namen HAHAHAHA"

Pangaasar ni Ava sa kanila. Saglet naman silang natigilan at pansing medyo namumula mga pisngi, perfectly accompanying their awkward silence.

"lah.. Hinde ah! Si Joshua?! HAHAHA"

"Aba.. dinedeny ako--"

"Mamamo!!"

Natahimik naman kameng lahat sa sigaw ni Daisy at pinipigilan namen pagbulwak ng tawa namen sa kanila. Namula pa lalo pisngi nya ng mapasadahan nya kameng lahat ulet ng tingin habang si Joshua ay medyo nakalma na kumpara sa kanya.

"Tinatanggi mo ko ah--"

"Baket! Sila Angel at Ray din naman ahh!!"

Bigla namang nagulat yung dalawa ng mabanggit at matuon bigla yung atensyon sa kanila, ani mo'y nagambala pananahimik nila sa tabi HAHAHAHA.

"Lah baket kame"

Mahinang sabi ni Ray saka naman kame biglang nagkatinginan ni Ava at mukhang parehas kameng gulat na gulat sa mga nalalaman namen HAHAHAA.

Ganun na ba kame ka-hindi updated sa kanila? Like wtf.

"Oh ano Ray, sabihin nyong hinde!"

"Oo may kame baket"

Nagulat kameng lahat and were left speechless ng biglang magsalita si Angel na kanina pang tahimik.

Napangiti naman si Ava habang mahinang natawa sa kanila at mukhang parehas kameng di makapaniwala sa mga nangyayare ngayon jusq HAHAHA.

"Wait lang ah wth, kelan pa nangyare tong mga ship ship na to HAHAHAHA"

Tanong ko pagputol sa katahimikan nila saka sila tumitig samen at nagiintayan kung sino unang magsasalita HAHAHA.

"D-de ano kase--"

"One week palang kame ni Daisy"

Pagsapaw ni Joshua sa kanya. Parehas naman kameng nagulat ni Ava at sila Ray parang wala lang.. siguro matagal na den nilang pansin.

"Nililigawan ko palang si Angel pre HAHAHA"

Sagot ni Ray ng magtinginan kame sa kanya.

"Oh? Sagutin mo na pakipot pa"

Sabay siko ni Daisy kay Angel at tumawa jusq.. HAHAHAHA.

Medyo nakakapanibago na nagkainlaban na sila amp, parang kelan lang magkakaibigan palang kame ang wala.. didn't saw that one coming especially Ray at Angel, di ko naman sila napapansin na madalas close HAHAHAHA.

"Ayy.. oo nga pala bago ko pa makalimutan"

Banggit ni Ray pagiiba ng topic saka natuon lahat ng atensyon sa kanya.

"Kung aattend daw kayo sa burol ni.. Dale sabe ni tita"

Bigla namang bumigat yung atmosphere sa paligid namen ng marinig ulet namen name nya na halos ibulong nalang ni Ray.

Tsk.. still can't believe what happened.

Matapos yung nangyare sa gymnasium nagiba na tingin nilang lahat sa kanya.. even me, tho I tried convincing myself na hindi nya intensyon yon there's really nothing to prove myself that it isn't, tsk.

"Aattend ba kayo?"

"Malamang"

Sagot ni Joshua sa kanya saka kame pinasadahan lahat ng tingin.

"Ano? Di kayo aattend?"

Saglet naman kameng natahimik at ilang segundong nagkatitigan bago biglang pumitik si Daisy sa mga harapan namen.

"Huy ano?! Attend tayo, I know what you all are thinking, kaibigan paden naten sya after what had happened, I still respect the guy and still look at him as was once our friend"

Bigla naman akong nanlumo sa sinabe nya at napansin kong medyo yumuko yung iba sa hiya, tsk.

"Right i'm sorry, Daisy is right. We can't forget what had happened and we should not also forget our bond towards that person, Dale"

I paused for a second saka saglet na napahawak sa tyan ko at nakapa yung part na may tahi sa surgery.

"Although, yeah he almost killed me but he's been a loyal friend at wala pa tayong patunay ng motif nya sa pagsaksak saken"

Sabi ko saka naman medyo nagliwanag yung mga mukha nila at kahet papano gumaan ng konti yung pakiramdam sa paligid.

"Hindi ko den alam bat nya nagawa yon but there's no way he will do that dahil lang sa gusto nya, there must be a reason, right?"

Nagnod naman silang lahat saken, completely agreeing with me even tho di pako ganon ka-sure and naniniwala, but i'm trying.

I am.. trying.

Nainterrupt naman bigla yung paguusap namen ng tumunog na yung school bell at di namen namalayan yung oras, patapos na pala break.

"After class mamaya kita kita nalang tayo"

Sabi ni Ray saka na kame nagsitayuan lahat.

Hays, ano ba kase talagang nangyare kay Dale natakot na tuloy silang lahat sa kanya matapos yung sa gymnasium tsk.

Nagulat naman ako ng bigla akong pigilan ni Ava ng maglalakad na sana ako pasunod kila Joshua palabas ng Canteen.

"What?"

"mamayang lunch ah"

Pabulong nyang sabi saken saka ako nagnod.

Hays, here we go again Elmer.. I'll see you once again.. but this time.

I'll be the one to come.

Kinapa ko yung bulsa ko saka ko nilabas yung business card nya. Di ko iniwan sa bag at baka mamaya may kumuha di naten masasabe HAHAHA.

Elie Amer Cohen

Chief Financial Officer

Hmmm, I wonder if nasa higher position na sya dati at ganun na kaclose ni Dad..

Posibleng nakapunta punta na sya sa bahay dati pa kung kakilala na ng pamilya namen pero..

Wala naman akong naalalang pumunta sya.. hmmm..

...

"Kakaen kayo no? Ingat kayo!"

"Ingat den kayo! Enjoy sa date!"

Sigaw ni Daisy saka den naman lumingon yung iba at kumaway samen.

Err- weird kung date nga to we're after life threatening pursuits HAHAHAHA, sana lang safe kay Elmer takte and I'm kinda sure that he really wants to help.

Knowing his past para den syang baliw dati gaya ni Dylan and ngayon naman mukhang hindi na sya ganon gaya dati.. I wonder how he got out from that phase.

"Uber na tayo Love para diretso na dun sa company ng Dad mo"

Nagnod ako sa kanya saka nya nilabas yung phone nya at nagbook na ng taxi.

Mahal nga lang ng uber pero sabagay kung mag-bus pa kame makakailang sakayan pa kase kame time consuming masyado at medyo layo kase company ni Dad dito.

Hinila ko si Ava palikod papunta dun sa waiting shed para umupo habang nagiintay pa naman kame nung uber saka ko ginala gala tingin ko sa paligid.

Andami ng mga students ng Ava University nalabas ng campus at nasakay na ng mga bus para kumain and doing regular stuffs.

I wonder how's their life's been rolling..

Bahay, school, bahay, school.

Aral, Free time, Aral, Free time.

A normal cycle and a normal life.. I wonder if aware den ba yung iba sa kanila about dito sa mundo and if so.. iniignore lang den ba nila kagaya ko dati, HAHAHA.

Mukha naman kase talagang di makatotohanan eh, some considered it as a mental disorder.. the so called "Surreal Syndrome"

But nah.. it's not a disorder.

It's pretty much.. real.

"Ayan na yung taxi Love"

Nabalik naman ako sa wisyo sabay tumuro si Ava sa pumaradang sasakyan sa harapan namen.

Binuksan agad nung driver yung pinto saka na kame tumayo ni Ava at sumakay agad sa loob.

"Steeltech company po kuya"

Sabi ko saka naman na umandar yung sasakyan paalis sa waiting shed.

"Pwede den po pabukas nung bintana dito sa likod"

Nagnod naman sya saken saka biglang bumaba yung bintana sa harapan ko at inilabas ko agad konti ulo ko para makahinga.

I really hate taxi's.

"Gusto mo?"

Pagaalok ni Ava saken sabay abot nya ng candy. Agad ko naman yung kinuha saka sinubo.

Napatingin naman ako sa orasan ng phone ko at 15 mins na agad lumipas ng maglunchtime na tsk, medyo malayo layo pa naman byahe takte.

Nilibang ko nalang sarili ko at tumingin tingin sa labas, common kong ginagawa pag nabyahe.

Andaming studyante all coming out from Ava university dahil lunch na nga at naangkla naman bigla yung mata ko sa iisang tao weirdly standing from the flowing crowd making his appearance stand out from them.

Wtf.

His eyes followed me, staring at me thorough my soul making me shiver from him..

His eyes.. are intense crystal blue adding up to his serious look that was automatically ruined when he grinned.. arghh that smile..

Pyscho.

"On second thought pasara nalang po pala kuya"

Bahagya naman akong nilingon nung driver ng nakakunot noo saka na ulet nya muling sinara yung bintana ng taxi at inon ulet yung aircon.

Hays, yung baliw kase na yon nakakairita titigan.

"Can I sleep? Saglet lang"

Said Ava then I nodded saka sya sumandal sa braso ko.

I'm glad i'm not alone this time dealing with things.. kahet papano may kasama nakong oriented sa mga bagay bagay na nangyayare.

Oh really?

Ofcourse, besides you atsaka antahimik mo alam kong ayaw mo netong ginagawa namen.

I strongly disagree.. but I can't do nothing if that's what you want.. andito lang ako para magpaalala.

Okay.. thank you.

Sinandal ko naman den bigla yung ulo ko kay Ava at medyo pinikit pikit ko yung mata ko dahil medyo dinadalaw den ako ng antok pero di naman ako puyat.

Pero sabagay galeng akong school understood na yon HAHAHAHA.

I yawned making me more sleepy as I completely closed my eyes and gazed off.

Medyo matagal pa naman byahe idlip lang ako saglet..

~

Aiden?

Wtf where am I?

Hey, man..

Woah, Dale?

Sorry for what I've done.

No, ays lang di naman ako namatay AHAHAHA.. haha.

Oh sorry.

Ays nga lang pre.

They're coming..

What?

They're after you Aiden.

Di ko alam sinasabe mo pre HAHAHA.

They'll come to collect.

What?! Collect what?

Run.

Huy Dale?

Run.

Hoy! Dale!?

Run!!!

~

Nagulat ako at agad nagising ng biglang prumeno ng malakas yung sasakyan dahilan para mapausog kame paharap ng bahagya.

"What the hell?!"

"Kuya?"

Singhal namen ni Ava na parehas kakagising lang atsaka nagulat ng magisingan nameng wala ng malay yung driver.

"K-kuya?"

Nanginginig ulet na tawag ni Ava sa kanya saka ako medyo lumapit sa front seat at tinignan katawan nya.. wala namang dugo.

He suddenly fainted?

"Let's get out.. out!"

Sigaw ko saka kame lumabas ng taxi ni Ava and we end up on a road surrounded by tall trees and grasses at mukhang secluded yung lugar dahil walang katao tao nor houses at kahet mga sasakyan na nadaan sa kalsada.. wala.

"Wth.. where are we"

"Open your phone.. buksan mo location mo"

Agad naman nyang dinukot yung phone mula sa bulsa nya saka inopen.

"Walang signal"

Singhal nya saka inaangat angat yung phone, tsk saang lugar kame pinadpad nung driver wth.

I walked towards the front door of the car sa side kung nasan yung driver and I opened it.

Nakasandal yung dibdib niya sa manibela, completely hugging it with his unconcious body.

Binuhat ko naman sya saka tinulak pasandal sa upuan ng sasakyan para mas klaro kong makita yung itsura nya.

Wtf.

"Wala talagang reception dito love"

Rinig kong sabi ni Ava mula sa kabilang side ng sasakyan saka sya naglakad papalapit saken.

"Lah.. yuck, wtf"

Agad nyang reaksiyon sa katawan saka ko naman sya agad nagtatakahang tinignan.

"Seriously? Wala ngang dugo eh"

Sabay turo ko dun sa lalake.

"Baket ba.."

"Isipin mo nalang tulog yan"

Lumapit naman ulet ako sa driver saka ko sya pinulsuhan at buti marunong ako since i'm a medtech at shet may natututunan ako sa school HAHAHAHA.

I checked the pulse in his wrist at triny ko na ding pakinggan yung tibok ng puso nya directly from his chest.

"He's not dead.. he's asleep"

Banggit ko saka naman ako pumunta sa aircon ng taxi at sinubukang kalikutin.

"Does it seem odd to you?"

Tanong ko kay Ava saka ko sinilip silip yung loob nung aircon at triny kong amuyin.

"Yung alen?"

I suddenly coughed from the dust I have smelt from the air condition saka ako agad lumabas mula sa sasakyan.

"Hoy love? Anyare?"

"T-tubeg.. ough ough"

Sabay senyas ko sa bag kong nakataklay sa likudan ko at agad namang binuksan ni Ava yon at kinuha yung tubigan.

Uminom agad ako saka mahinang hinampas hampas yung dibdib ko.

"Bat mo kase inamoy yung air condition amp HAHAHAHA"

Umiling iling naman ako saka tinigil paginom at bahagyang tumawa sa sinabe nya.

"De kase.. alam kong inaantok ka kaya ka natulog kanina pero ako i'm not sleepy.. maybe the smell of the aircon"

Pagdadahilan ko atsaka naman biglang naliwanagan mukha niya at mukhang nagegets na nya yung sinasabe ko.

"Eh.. ambilis mo namang magassume.. naguber ako ah? Safe naman yung app na yon for taxi's bat naman magkakaganto?"

"Oh safe? Really?"

Agad naman kameng nagulat ni Ava ng biglang may magsalita saka kame napalingon sa sasakyan sa gilid namen at bumungad yung driver completely awake.

Staring at us.. and..

Pointing a gun on our faces.

Wth.

"Woah.. wtf"

Singhal ko saka naman tumayo yung lalake at lumabas mula sa sasakyan niya.

"You're aren't going nowhere.. you've outdone yourself too much now Aiden.."

Sabay tutok nya ng baril sa ulo ko.

Wtf.. what is happening.

Dumukot naman sya bigla sa bulsa nya sabay may inilabas na walkie-talkie at nilagay sa tenga nya.

"I have him.."

Bulong nya ng mahina na rinig paden namen dahil sa tahimik ng paligid at nagulat nalang kame ng biglang may nagsilitawang mga itim na sasakyan sa kabilaang dulo ng kalsada.

"Anong nangyayare"

Sabay napahawak bigla si Ava sa kamay ko ng mahigpit habang nagsiparadahan sa likudan namen yung dalawang sasakyan.

"Great Job Phoenicus.. A Job Well Done!"

Banggit nung lalakeng nakasuit at kulay puti yung buhok na lumabas mula sa sasakyan kasama pa nung ibang mga nakaayos deng pang opisina.

"L-love"

Naglakad naman bigla yung sabeng phoenicus papunta sa direksyon nung mga nakasuit sa likuran namen saka ko sila hinarap lahat at hinila si Ava sa likod ko.

"S-sino kayo?!"

Lakas loob kong tanong sa kanila saka naman silang lahat nagtinginan saken.

"Oh, HAHAHA almost forgot you boy.. ehem.. you've been a pain in our butt for a couple of weeks.. you heard it?! A week!!?! Ilang araw palang yon but you've already pissed us out.. the higher's can't take you anymore"

Ilang segundo namang nablackout isip ko at di ko maintindihan sinasabe nila wtf anong nangyayare.. i'm confused wth!!

Told you it's not a good idea.

Psh.

"Kill them"

He coldly ordered his men sabay talikod nya samen as his men's guns were quickly grabbed from their holsters and pointed towards us.

Wth.

Napayakap naman bigla si Ava mula sa likuran ko at napapikit nalang ako as I felt death again holding my breathe for the 'how manyth time'

Guns cocked at sabay tumutok lahat ulet samen as we're just waiting for a gun shot now to happen..

Shet

"Oh wait wait wait, Wait!! Halt!!"

My heart almost fell off because of fear at nagulat nalang ako ng biglang pinatigil nung lalake yung mga kasama nya sa pagbaril taena.

"I forgot 'his' orders.. spare them.."

Utos nya ulet don sa mga lalake then they lower their guns at binalik sa mga bulsa nila wth.

A-are they crazy..

"Don't kill them Gundrick only kidnap them etc etc hmm hmmm yes..."

Rinig kong sabe nung lalake na parang tangang kinakausap yung sarili amp.. arghh, this men are crazy.

Kung di nila kame papatayin kanina sa baril mapapatay nila kame sa takot eh ampotek!

"Oh right.. Get them"

Sabi nya saka naman biglang naglakad casually yung mga lalake papalapit samen.

"love.."

Bulong ko kay Ava mula sa likuran ko at napatingala naman sya mula sa pagkakayuko at puladong pulado mata nya wth.

"grab my hand tight.. okay?"

Sabi ko sa kanya saka naman sya nagnod saken.

"Aray! Wth!!"

Napasigaw naman ako sa saket ng bigla akong hawakan nung isang lalake sa pilay ko amp.

"Get on the car willingly or else i'll get you in the car myself"

Pananakot saken nung lalake as if natakot ako bobo.

"Get lost"

Bigla ko syang sinipa ng malakas sa ibaba dahilan para mapasigaw sya at magtatalon sa saket saka kumaripas ng takbo palayo sa kanila.

"Wtf?! Chase them mga bobo.. Use force if needed fvcking shet!"

Rinig kong sigaw nung lalake mula sa malayo habang tuloy tuloy lang akong natakbo habang hila hila si Ava.

"Lah Aiden, may mga baril sila they can easily shot us even from afar and they have.."

Takot na sabe ni Ava saka biglang tumunog yung mga sasakyan sa likudan namen na nagsisiandaran na.

I haven't thought of those cars.. hmm

"Shet, naisip ko lang yung mga baril.. sabi kase nung lalake kanina diba ang utos lang sa kanila... hulihin tayo"

"Pero use force daw if kelangan!!"

Hingal na sigaw ni Ava saka pa namen lalong binilisan takbo namen ng marinig ko ng papalapit yung mga sasakyan wtf.

What now.. what now.

Stop running.

What?

Just stop.

"Stop!"

Sigaw ko kay Ava saka ko sya tinignan.

Sinamaan naman nya ko ng tingin habang nakakunot ang noo at nagtataka sa sinabe ko.

I can hear the cars sound quickly closing in with my loud heart beats accompanying it shet.. I can't run for long.. I'll run out of air, fvcking weak heart.

Bigla naman nakong tumigil sa pagtakbo ket ayaw ni Ava dahilan den para mapatigil sya.

"Lah.. Love!!?"

She shouted habang hinahabol ko pa hininga ko.

I'll trust you this time.. again.

Just follow my lead.

I stared at the cars and they were fastly closing in habang hinayaan ko lang kame ni Ava tumayo don sa kalsada.

"Huy Love!! Huuy!!"

I remained stationary as I saw the car's eyes-like headlights dead looking at me.

Oh come on bilisan nyo pa!

"Huy Love!! Mamatay tayo!!"

Come on!!!

"Loveee!!"

Gooo!! Come on!!

"Aideeeeennn!!"

Sagasaan nyo kame!!

The moment the Cars gets dead close inches from us agad akong tumalon papuntang gilid habang tulak tulak si Ava palaglag sa damuhan..

"Wth"

Car wheels screeches from the street as they automatically stopped their speed making them slide a little far away with smokes emitting from their cars bottom.

"Aww--"

"Sorry love.. tayo.. tayo agad!"

Sabi ko kay Ava saka ko sya hinila patayo at tumakbo agad papunta sa opposite na direskyon nung mga sasakyan.

"Impressive Aiden"

Rinig kong malakas na banggit nung lalake habang nakatingin samen.. hays

Shet.. napapagod na kame help.

In just seconds narinig ko na agad ulet yung mga sasakyan mula sa likuran nameng umandar shet.

Binilisan agad ulet namen ni Ava takbo namen kahet hingal hingal na kame at rinig na rinig na malalakas na paghinga namen shet.

Help, tsk.

"Love naikot na sila pabalik saten hays"

Wtf no.. shet.. napatingin naman ako sa mga puno at naisip pumasok don pero kase baka maligaw kame ngina.

Car noises from behind suddenly became moving wheels again taena.

Lalo pa namen binilisan takbo namen ni Ava like we're running away from death shet.

I'm losing hope..

I really am.. shet.

Just run.

Keep running.

Run.

Time slows down at tanging pagtibok ng puso ko at paghinga ng malakas maririnig with the car and step noises adding up.

Hays.. I tried.

But I think there's no escape from here..

No escape..

In seconds when hope suddenly fades off biglang may tunog ng sasakyan na naririnig nameng papalapet mula sa direksyong tinatakbo namen ni Ava shet.

"Car.. Car!!"

Sigaw ko ng masigla saka pa lalong binilisan pagtakbo.

"No! It could be from them also Aiden!"

Pagtigil saken ni Ava pero di ko sya pinakinggan at hinayaan ko lang lumapit yung sasakyan samen at nagulat ako ng bigla na ngang lumitaw yon at pumara sa harapan namen.

"Help! Help!"

I shouted sabay kumatok katok sa pinto ng sasakyan.

The car's door opened from the back saka may pamilyar na boses akong narinig.

"Get in quick!"

Sigaw nya saka biglang sumakay si Ava habang natigilan naman ako ng ilang segundo.

"Love?! Bilisan mo!"

She immediately pull me papasok ng sasakyan.

The car's door closes saka umandar yung makina nung sasakyan at umalis na kame.

Napalingon naman ako sa likudan at nakita kong nakahabol ng konti yung mga sasakyan pero agad den namang tumigil ng makita nilang lumiko kame sa magubat na kalsada.

"San tayo pupunta?"

"Don't worry.. it's a shortcut.. promise"

Putol nya saken saka ako hinawakan ulet ni Ava sa kamay.

I took the time to breathe as I feel my heartbeat pumps crazy fast dahil sa takot, kaba at pagtakbo namen shet.

"Sorry.. but I was just curious.. sino po kayo at pano kayo napadpad don?"

Tanong ni Ava dun sa lalakeng nasa driver's seat ngayon saka mahinang natawa.

"Well.. sorry let me introduce myself.. I am--"

"Elmer"

Sapaw ko sa kanya saka naman napatingin saken si Ava ng may gulat na gulat na mukha.

Hays..

"Don't worry.. Aiden knows me and please.. I'm not an enemy"

"I'm not an enemy.. Cedrick Dale Alvarez"

Same phrase..

Means.. same people.

So he really is the one Dale met at the back of that building.

"I am a friend.. i'm here to help you.. especially you.."

Sabay tumingin sya saken from the car's mirror with his normal brown eyes..

"Aiden"

....