Kabanata 15

𝐾𝑎𝑏𝑎𝑛𝑎𝑡𝑎 15

'Cadu'

Naghahabol ako ng hininga habang mabilis na tumakbo, habol habol ko ang bus na sinasakyan ni Mr. Fajardo. Bitbit ko ang invitation card na binigay sa akin ni Kera, panay ang katok ko sa salamin ng bus sa bandang inuupuan ni Mr. Fajardo.

"Sir, please, bukas na po ang kasal ni Kerara at wala pong pupunta para sa kanya. .... Sir, tanggapin niyo po ito sir. Para po sa anak niyo," patuloy na pakiudap ko habang kinakatok parin ang  salamin ng bintana nito. Pero para itong bingi at di man lang ako nito binigyang pansin.

"Sir, please. Kahit bukas lang, pumunta naman po kayo para sa kanya," I am still knocking at the window. And thankfully, binuksan nito ang bintana at tinanggap ang sobreng hawak hawak ko.

"Sir, than----" nabitin ang sigaw ko hindi dahil sa malayo na ito, kundi dahil sa gulat ko nang tinapon nito ang sobreng binigay ko

"I WILL NEVER TALK TO A CRIMINAL LIKE YOU!" sigaw nito sa akin habang papalayo ang bus kung saan ito nakasakay.

I gritted my teeth as I ran towards the pathway where the invitation card landed on. I clenched my jaw because of the angers that run all over my body. All I wanted to do now is to punch that man hard! How heartless he is for Kera!

Sa sobrang galit na naramdaman ko ay sinipa ko ang trashbin na nasa gilid ng kalye. Tumilapon ang laman nito at walang paki alam na naglakad pabalik sa sasakyan na nakaparada malapit sa bus station kung saan ko ito iniwan kanina.

Halos paliparin ko na ang sasakyan papunta sa bar na lagi kong tinatambayan. Duon ko binuhos ang galit at halos isang lagokan lang ang ginawa ko sa isang bote ng Red Label. Gumuhit ang pait nito sa lalamunan ko, na mas lalong nagpatindi sa galit ko.

'𝐼 𝑤𝑖𝑙𝑙 𝑛𝑒𝑣𝑒𝑟 𝑡𝑎𝑙𝑘 𝑡𝑜 𝑎 𝑐𝑟𝑖𝑚𝑖𝑛𝑎𝑙 𝑙𝑖𝑘𝑒 𝑦𝑜𝑢!'

Paulit ulit na naririnig ko, but that doesn't mean I cares for it. All I care is Kera, and her feelings. Demme't!

'𝑁𝑜! 𝐼'𝑚 𝑛𝑜𝑡 𝑔𝑜𝑖𝑛𝑔 𝑡𝑜 ℎ𝑒𝑙𝑝 𝑦𝑜𝑢 𝑤𝑖𝑡ℎ 𝑦𝑜𝑢𝑟 𝑐𝑎𝑠𝑒. 𝑌𝑜𝑢 𝑑𝑖𝑑 𝑡ℎ𝑖𝑠, 𝑡ℎ𝑒𝑛 𝑦𝑜𝑢'𝑙𝑙 𝑝𝑎𝑦 𝑓𝑜𝑟 𝑡ℎ𝑖𝑠!'

'𝐷-𝑑𝑎𝑑 𝑝𝑙𝑒𝑎𝑠𝑒.... ℎ𝑒𝑙𝑝 𝑚𝑒 𝑡𝑜 𝑔𝑒𝑡 𝑜𝑢𝑡 𝑜𝑓 ℎ𝑒𝑟𝑒.' pagsusumamo ko kay Dad. Pero matigas pa ito sa bato at di ako nito pinakinggan.

'𝐼 𝑑𝑜𝑛'𝑡 ℎ𝑎𝑣𝑒 𝑎 𝑚𝑢𝑟𝑑𝑒𝑟𝑒𝑟 𝑠𝑜𝑛! 𝐼 𝑑𝑜𝑛'𝑡 ℎ𝑎𝑣𝑒 𝑎 𝑐𝑟𝑖𝑚𝑖𝑛𝑎𝑙 𝑠𝑜𝑛!'

Basag ang basong hawak hawak ko dahil sa mga alaalang pumasok sa isipan ko. 15 years ago. 15 long years I suffered in jail. 15 long years had passed, yet it came in my mind like yesterday.

Fuck! I'm trying to forget it, yet they always triggered me.

------