CHAPTER 13

"Akala ko ba naman sa lips ka hinalikan kung maka react ka jan" sabi ni faith sabay irap sakin

"Kahit na no!"

"Ano kaba normal lang yan pag naging kayo na sa lips na yan" sabi niya

Kinwento ko sakanya yung nangyari nung friday yung pag halik sakin ni yves sa pisngi hanggang ngayon pag naiisip ko yon nag iinit yung buong mukha ko. Sa sobrang gulat ko sa ginawa niya napatakbo ako sa loob ng bahay namin kasi feeling ko sobra sobrang pula ng pisngi ko kaya tumakbo ako at hindi na nakapag paalam sakanya kaya nag text at nag sorry sakin sabi naman niya okay lang at nag sorry din siya kasi baka hindi ko daw nagustuhan yung ginawa niya pero sinabi kong okay lang yon.

Kanina nung makita ko siya hindi ko alam ang gagawin kaya buti nalang medyo malapit nakong malate at nalasalubong ko si faith.

Lagi kong sinasabi sa sarili ko na ibibigay ko lang ang first kiss ko sa taong sigurado ako at sa taong deserving non pero hindi ko alam kung baket pag dating kay yves nagiging okay nalang lahat

Damn! avery ang rupok mo

Mabuti nalang mabilis natapos ang klase namin kaya dumeretso na kami agad sa studio. Kanina nag paalam na si tiffany na babalik na daw ulet ng ibang bansa kaya andami nanamang galit sakin baka daw kaya umalis si tiffany dito sa school dahil baka nasaktan daw pero sinabi naman niya sakin na hindi iyon yung dahilan sinabi.

Habang naglalakad naramdamn kong nag vibrate ang cellphone ko kaya agad ko itong kinuha at nakitang nag message si yves

From Yves:

Hey, wala akong practice ngayon pero susunduin pa din kita text me pag malapit na kayong matapos okay? I'll wait for you sa parking lot nalang. 

To Yves:

Hmm okay sige

Nangmakarating sa studio ay tinago kona ang cellphone at nag palit ng damit ay pumwesto na. Ang gagawin lang namin ngayon ay lilinisin ang simula hanggang chorus na step kaya medyo maaga din kaming natapos tinext ko si yves kanina at sinabing malapit na kami matapos pero hindi kona nakita kung nag reply siya kaya pag tapos mag bihis ay dumeretso na ako sa parking lot

"Bye ave ingat ka" paalam ni faith

"Ingat ka din" sabi ko

Hahanapin kona sana ang kotse ni yves kaya lang huminto na ito sa harap ko kaya mabilis akong sumakay

"Hey sorry late ulet" sabi ko sakanya pagkasakay

"Hmm okay lang gusto din kasi kitang makita kaya sinundo kita kahit late"

Feeling ko sobrang pula ng mukha ko ngayon dahil sa sinabi niyang kaya sinundo niya ako dahil gusto niya akong makita hindi pa nga ako nakaka get over sa halik sa pisngi panibago nanaman.

I sighed

Sa sobrang pag iisip hindi ko namalayan na nakarating na pala kami sa bahay kaya tinggal kona ang seat belt ko at nagpaalam sakanya

"Salamat sa pag hatid ingat ka, goodnight" sabi ko sakanya

"Welcome, susunduin kita bukas ng umaga"

"Suree, byeee"

Bukas na nga pala ang huling practice namin at sa monday na ang simula ng intrams kaya 1 week walang pasok usually hindi ako nagpupunta sa school pupunta lang ako pag performance namin pero pagtapos non nanatili nalang ako sa bahay kasi alam kong pag tapos ng intrams mga 1 week after that exam naman kaya sa loob ng isang linggo nag-aaral lang ako. Pero iba ata ngayon i want to watch yves playing basket ball. 

Well i will admit na kahit nanliligaw na siya sakin hindi ko pa din siya ganon kakilala i know na hindi naman siya nagmamadali pero i don't know but i feel na may side si yves na hindi niya pinapakita sa ibang tao pero nahahalata ko.

Sometimes nakikita kong pinapakita niya sa lahat na he's a cold hearted but in reality he's a soft hearted person well i think kaya siya is to keep his cool awra? Sa sandaling panahon na nakilala ko si yves andami kong personality niya na nakita ko pero hindi niya pinapakita sa ibang tao. 

There's a time while i was cleaning our classroom may classmate approach me which is si tiffany nung time na hindi pa siya umaalis patungong New York she told me that yves don't want to be called "YVES" "because when he was a child i think 10 yrs old he lost his mom and last thing her mom say is his name "yves" actually they are not in good terms when his mom died that's why every time someone call him yves he gets mad because he remember his mom"

Everyone in our school always saying that yves is a cruel and ruthless person but i think it's not siguro pag naging close at nakilala pa nila si yves hindi nila masasabi well they only can say that because ang kilala nilang yves is laging nag papaiyak ng babae ang kilala nilang yves ay kung mag palit ng babae parang nagpapalit lang ng damit.

Hindi ko siya makita madalas ngumiti pero everytime na aalis kami and kapag kaming dalawa lang i can see a happiness in his eyes ibang iba sa ngiti niya sa ibang tao na parang sanay na siyang ngumiti kahit pilit.

Sa sandaling panahon na yon nakilala ko si yves pero masasabi kong hindi pa iyon sapat kasi may part pa din sakin na hindi nagtitiwala hindi ko alam kung baket and i know na kung malaman niya man to alam kong masasaktan ko siya pero ang hirap lang talagang magtiwala kung ang daming nagsasabi sayo na wag ka mag tiwala.

I sighed.

Today is the day of our performance nagpractice lang kami saglit tapos nag ready for our opening performance dapat deretso uwi na ako ngayon but faith said na we should watch basket ball to support liam, jame, and yves so i said yes since it's my first time din to watch our varsity player to play. After our performance dumeretso kami ni faith sa cr para magpalit ng damit. 

"Grabe ave kinabahan ako don hindi ko man nakita sila pero alam kong nanuod sila" sabi niya alam ko ang tinutukoy niya sila yves.

"Hindi kapa ba sanay dati din naman nanunuod sila ah?"

"Syempre iba na ngayon ano kaba may something na e haha"

"hmm"

After changing our clothes i received a text from yves

from Yves:

Hey, where are you? Manunuod kayo basket ball? Please watch this game is for you

Parang may kumiliti sa tiyan ko ng nabasa ko ang text niya feeling ko namumula na ako na parang kamatis ngayon

To Yves:

Papunta kaming court don't i'll watch

Dumeretso kami sa court ni faith pagdating namin ay mag uumpisa na uupo na sana kami pero tinawag kami ni yves at liam kaya lumapit kami.

"Dito nalang kayo umupo" nakangiting sabi ni yves tinanguan ko naman siya mag uusap pa sana kami pero tinawag na siya at nag simula na ang laro.

Natapos ang laro ng sila ang nanalo dahil sobrang laki ng lamang 89 ang kalaban habang kami ay 110.

"Uuwi kana ba?" tanong ni yves

"Oo sana e kasi mag rereview ako for upcoming exam"

"Ah pwede ba kitang yayain lunch? Saglit lang tayo promise"

"Hmm sige"

Hindi ko napansin na wala na pala si faith tsk yung babaeng yon talaga iniwan ako  nalaman ko nalang dahil nag text siya na may date daw silang dalawa. Dumeretso kami sa isang restaurant sa mall pag pasok namin ay walang masyadong kumakain na bumgay sa ambiance ng lugar tahimik pagkaupo namin ay agad niyang tinawag ang waiter at sinabi ang order namin. He ordered two steak and 2 juice.

Nagsimula kaming kumain ng tahimik paminsan minsan ay nagtatanong siya at sakin at sinagot ko naman. Mabili lang kami natapos kaya dumeretso kami sa parking lot at hinatid niya na ako.

Pagkarating ay agad akong bumaba sa kotse niya at nagpaalam.

"Sorry gusto man kitang samahan kaso mag rereview kasi ako e"

"It's okay don't worry i understand"

"Hmm ingat sa pag uwi, salamat sa paghatid"

"Welcome, see you tomorrow"

Pumasok na ako sa bahay at umakyat sa kwarto para maligo at mag review ng mga kailangan sa exam hangganh sa hindi ko namalayang nakatulog pala ko

              END OF CHAPTER 13

                 BLYTHE KIM|BK|