CHAPTER 23

HELLO DON'T FORGET TO VOTE BTS ON SMA! FOR CLEAR SKIN

Sorry sa matagal na update huhu super busy lang talaga bawi ako senyo promise😊

Edit: I think this is the longest ud i ever made HAHAHA ayan pambawi sainyo enjoooy mahal ko kayo

--

Akala ko magiging mahirap ang trabaho ko dito sa bar pero so far hindi naman at laking pasasalamat ko na totoo naman ang mga sinasabi ng mga tao na talagang responsable ang mga taong umiinom dito.

Kanina nagtext si ethan na naghihintay na daw siya sa labas medyo na guilty nga ako dahil alas dose pa lang ay nandon na siya. Sabi ko sakanya hindi niya na kailangan mag abala pa pero sabi niya gusto niya daw talagang sunduin ako dahil una ay delikado at masyado na daw iyon gabi kaya naman pumayag na ako.

Aamin ko na may parte pa din saakin na naninibago sakanya at may parteng hindi pa din kayang mag tiwala sakanya pero sa nakalipas na ilang buwan na pananatili niya dito ay medyo gumagaan na ang pakiramdam ko sakanya pero may takot pa din ako. Takot na pag nag tiwala muli ako ay masasaktang lang ulet. Pero diba? Pag nagmahal ka kasama naman ang sakit doon? Siguro wala namang mawawala kung susubukan kung muli?

Kagabi palang pinagiisipan ko na kung paano ko sasabihin ang nararamdaman ko para kay yves. At kailangan ko na din kausapin si lance dahil ayokong lalo pa siyang umasa o masaktan saakin kaya kagabi palang ay nagiisip na ako kung pano ko sasabihin sakanya natatakot ako. Sobrang buting kaibigan ni lance siya ang tumulong saakin ang dami niya na tulong saakin kaya natatakot akong masaktan ko siya pero alam kong pag mas lalo ko pang pinatagal mas lalo lamang siyang masasaktan.

Alas dos ng lumabas ako sa bar at dumeretso sa sasakyan ni yves nakita ko ang sasakyan niyang naka park sa harap kaya naman dumeretso ako doon sumilip muna ako sa loob at nakita kong natutulog siya. Hindi ko alam ang gagawin dahil ayoko namang gising siya dahil nakakahiya antagal niya ng nag antay saakin. Kakatukin ko na sana siya pero nagulat ako ng bumukas ang pintuan ng driver seat at bumungad saakin ang mapupungay niyang mata. He's so handsome damn!

"Kanina ka pa? I'm sorry nakatulog ako" sabi niya na medyo husky ang boses damn it! Pati boses niya nakaka attract.

I smiled at him "It's okay. Nahihiya na nga ako sayo pinag antay pa kita ng matagal" sabi ko sakanya dahil totoong medyo nahiya ako sakanya dahil dalawang oras siyang nag antay saakin.

"Hey" sabi niya at hinawakan ang braso ko at medyo hinila papalapit sakanya. Damn it! Yung puso ko! "It's okay don't be shy kahit ilang oras pa yan i'm willing to wait coz you're worth the wait" sabi niya at ngumiti parang may humaplos sa puso ko habang sinasabi niya ang mga salitang iyon.

"Thankyou" sabi ko at nginitian siya ngumiti naman siya saakin at HINILA NIYA AKO PAPALAPIT SAKANYA AT NIYAKAP NG MAHIGPIT naamoy ko ang panlalaki niyang pabango na agad nanuot sa ilong ko.

"How's your day? Are you tired?" sabi niya habang nakayakap at nakasubsob ang mukha niya sa leeg ko. Sa totoo lang medyo na coconcious ako dahil galing akong trabaho at hindi ko alam kung anong amoy ko pero buti nalang nag pabango ako bago lumabas.

Napangiti ako sa tanong niya hindi ko alam na ganto pala ka sarap sa pakiramdam na may isang tao na nag aantay sayo at yayakapin ka pag tapos ng nakakapagod na araw mo at tatanungin kung kamusta ka. Dati pag may nagtatanong saakin ng ganito ay normal lang pero ngayon siya ang nagtanong ay parang sobrang sarap sa pakiramdam kaya naman ng naramdaman kong hinigpitan niya ang yakap at niyakap ko din siya pabilik. This is my home.

" A little bit tired but i'm okay" sabi ko pagkasabi ko non ay agad siyang humiwalay at tumitig sa mga mata ko. Habang nakatingin sakanyang magagandang kulay brown na mata ay parang nasisilaw ako kaya naman ay mabilis akong nag iwas dahil hindi ko siya kayang titigan.

"Let's go? It's already late and para makatulog kapa may pasok kapa later right?" sabi niya tumango naman ako. Mabilis akong pumasok sa sasakyan niya agad naman niya itong pinaandar at dahil malapit lang at walang traffic nakarating agad kami. Bumaba ako kotse niya at nagpasalamat tumango lang siya at ngumiti.

"Good night" sabi niya bago ko maisara ang pinto. Dumeretso ako sa loob ng bahay at pagkapasok ko sa pinto ay isang malakas na sampal ang bumungad saakin napahawak ako doon at nakitang si mama ang may gawa.

"Anong oras na at baket ngayon kalang? Lumandi kapa? At inabot ka ng ganitong oras?!" salubong niya saakin nag uunahan ng malaglag ang mga luha ko.

"M-mama H-hindi p-po" nauutal na sabi ko.

"Ni hindi ka man lang nag iwan ng pambili ng ulam dito! Tapos Nagagawa mo pang lumandi at inabot kapa ng alas dos! Anong ulam kamatis nanaman! Nagtatrabaho ka pero puro ganon ang pinapakain mo saamin!" sigaw niya saakin hindi na ako nagsalita dah baka mas lalo lang siyang magali saakin

Minsan napapagod na ako gusto ko ng sumuko pero tuwing naiisip ko ang mga kapatid ko ay hindi ko magawang sumuko. Pagod na pagod na ako pero may magagawa ba ako?

Today is actually my birthday my 20th birthday and i'm planning to buy my dream cake na dapat nuong 18th birthday ko pero dahil wala kaming pera ay hindi ko iyon nabili kaya naman nag ipon ako dahil gusto ko talaga iyong cake na iyon tinulungan pa nga ako ng mga kapatid ko na mag ipon regalo nalang daw nila saakin iyon.

Sobrang sakit na hindi na nila naalala ang spesyal na araw mo kung ano ano pa ang sasabihin sayo. Hindi ko na napigilan ang mapahikbi kaya tumakbo ako sa kwarto at kinuha ang alakansya at tumakbo palabas ng bahay.

"Ate!" dinig ko tawag saakin ni aaron lumingon naman ako sakanya at nakita kong tumakbo siya papalapit saakin.

"Ate san ka pupunta? Aalis kaba? Ate wag ka umalis! Wag mo nalang pansinin si mama" at nakita kong nangilid ang luha sa mga mata niya agad ko naman siyang niyakap.

"Hindi aalis si ate, dito lang ako" sabi ko at niyakap ko siya ng mahigpit.

"Ate sorry wala akong regalo. Happy birthday ate" sabi niya kaya mas lalo akong mapaiyak doon.

"Okay lang diko naman kailangan ng regalo" sabi ko at ngumiti "Thankyou aaron" sabi ko at pinisil ang kanyang pisngi.

"Ate yan yung pambili mo ng cake diba? Ano bibili kana ba?" excited na tanong niya.

Sasagutin kona sana siya pero narinig ko ang boses ni yves sa likod "It's your birthday?" tanong niya lumingon muna ako doon at tumango.

"Hindi na mabibili ni ate yung dream cake niya" sabi ko habang tumutulo ang luha nakita ko ang agarang paglapit ni yves nginitiann ko lamNg siya.

"Pero ate matagal mo ng pinag ipunan yon! May pero kana nga oh" sabi niya sabay turo sa alkansya. 

"Ipambibili ko nalang ito ng mga gusto ni mama para hindi na siya magalit" sabi ko

"Pero ate! Birthday mo ngayon at dream cake mo yon" sabi niya

"Hayaan mo na yon baka hindi talaga iyon para saakin" sabi ko sakanya

Tumayo naman ako at ibinigay sakanya ang alakansiya ko at ngumiti.

"Ibili mo lahat ng gusto ni mama at bumili ka ng masarap na ulam okay? Wala pang sweldo si ate kaya hindi pa kita mabibigyan sa ngayon" sabi ko

"Pero ate para sayo yan"

"Sige na ibili mo na si mama okay lang ako okay?"

"Ate i'm sorry kung ganito ang naging bungad ng birthday mo" he said "Happy birthday day ate" and then leaned on me to kiss me on my cheeks.

"Sige na bumalik kana sa bahay" sabi ko sakanya dahil gusto ko talagang mapagisa ngayon madaming pumapasok sa isip kong gawin pero ayoko dahil kailangan ako ng mga kapatid ko.

"San ka pupunta ate? Sabi mo dika aalis?" sabi niya

"I just want to be alone babalik ako sa bahay pag kumalma na si mama" sabi ko at tumango naman siya pagkaalis niya ay tatakbo nasa ako ngunit nakalimutan kong may tao nga pala sa likod ko mabilis niya akong hinila at kinulong sa dibdib niya kaya hindi kona mapigilan ang muling pagluha.

"Shhh it's your birthday you shouldn't crying, you should be happy right now." sabi niya habang tinatahan niya ako hindi ko siya sinagot

Nanatili pa kaming ganon hanggang sa medyo kumalma na ako at tumigil na din ang mga luha ko bumitaw ako sakanya at ngumiti

"Thankyou" sabi ko dahil kahit sa simpleng ginawa niya medyo gumaan ang pakiramdam ko.

Ganito pala ang pakiramdam kapag may isang taong handa kang yakapin pag umiiyak handang makinig sa lahat ng problema mo. I never felt this feeling sakanya lang.

"You didn't tell me" sabi niya sakin na tunog nagtatampo

"What?"

" today is your birthday!" sabi niya saakin pero muli ay hindi ko siya sinagot dahil hindi ko alam ang sasabihin ko iinvite kona sana siya kaso ganon ang nangyari parang nawalan na ako ng gana.

Nang hindi ako sumagot ay muli niya akong niyakap at naramdaman ko ang paghalik niya sa ulo ko.

"Happy birthday baby" sabi niya na may tonong sobrang lambing napapikit naman ako don.

Kapag yakap niya kapag nasa mga kamay at braso niya ako i don't why but i feel safe inside his arms. This is my home and i don't want to leave this home i want to say here forever.

Ngayon ko masasabi na mas lalo lang lumalim ang nararamdaman ko sakanya kung dati ay attracted lamang ako sakanya ngayon ay masasabi kong mahal ko na siya mahal na mahal ko siya at gusto kong iparamdam sakanya mamahalin ko siya muli susubukan kong iwasan ang mga kinakatakutan ko dahil deserve niya ang buong pagmamahal walang pag aalinlangan walang takot at walang kahit ano kung hindi ang pagmamahal ko.

Hinigpitan ko ang yakap ko sakanya at sumiksik sa dibdib niya at ngumiti "I love you" sabi ko at naramdaman ko ang pagkatigil niya narinig ko pa ang mura niya.

Hindi niya na napigilan ay kumawala siya sa yakap namin at hirap ako hinawakan ang magkabilang braso ko.

"D-does t-that m-mea-" sabi niya hindi ng nauutal at hindi matuloy haha cute "shit" mura niya

"Yes" sabi ko ng nakangiti hindi kona siya inantay dahil ako na mismo ang yumakap Sakanya

I won't promise anything to you because promise meant to be broken but instead i will gonna show you and i will do everything for us and i hope this is finally the beginning of our love and someday i want to marry you

END OF CHAPTER 23

|ELAXÍ AMÉLÍÈ| EA |