ជម្ពប់ស្នេហ៍ អ្នកជិតខាង
ភាគ១ ជួបស្នេហ៍ចៃដន្យ
«ខ្ញុំដឹង ហេីយៗកុំបារម្ភច្បាស់ជាទទួលបានសេចក្ដីព្រាងទាន់ពេលវេលា»
«ម៉ាលីស ខ្ញុំជាមនុស្សប្រភេទមិចឯងក៏ដឹង»
«ខ្ញុំនិងក្លាយជាអ្នកពេញនិយមបំផុតលេីវេបសាយ»
«ដូចដុំភ្លេីងដ៏អស្ចារ្យ ដូចអ្នកសិល្បះម៉ានហូចង់រៀបការជាមួយម្នាក់នោះចឹង
អេស?»
«មានអ្នកណាផ្លាស់មកទីនេះនៅបន្ទប់ជិតខ្ញុំ»
«សោទ្វារមិនបានចាក់ទេ?»
«អូប្រហែលជាក្មេងស្រីយហេីយ»
«ទីបំផុតខ្ញុំមកនៅទីនេះពីរឆ្នាំឥឡូវមានមិត្តហេីយ»
នាងក៏ដេីរចូលទៅបន្ទប់នោះ
«ហាសហាសួស្ដីមិត្តថ្មី»
«ពេលលីសាចូលក្នុងបន្ទប់នោះស្រាប់តែឃេីញប្រុសសង្ហារម្នាក់មានសាច់ដុំធំ ខ្ពស់សង្ហារ។ »
«ម៉ែអាថ្លែន»
«ខ្ញុំឈាមច្រមុះបាត់ហេីយធ្វេីមិចលោកសង្ហារម្លេះ»
«លោកចង់ធ្វេីអី? »
ប្រុសដ៏សង្ហាេនោះជុងហ្គុក
ជុងហ្គុកបានកាន់ទូរសព្ទរួចក៏ទេ ទៅប៉ូលីស
«៩១៩»
«លោកប៉ូលីសរឺ?មានអ្នកលបចូលផ្ទះខ្ញុំ»
«អាយ ស្ដាប់ខ្ញុំនិយាយសិន»
«វាមិន….. ដូចគេនិយាយទេ»
«លោកប៉ូលីសស្ដាប់សិន ខ្ញុំគ្មានទោសទេវាមានការយល់ច្រឡំ»
«ម៉ាលីសាក៏ត្រូវចូលប៉ុស្ដ៍ ប៉ូលីស»
«នៅម៉ោង១២យប់ »
ម៉ាលីសចេញពីបុ៉ស្ត៍ប៉ូលីសវិញរួចនិយាយ
«អាមនុស្សខួរឆ្កែ ខ្ញុំគឺម៉ាលីសានិងមិនលេីកលែងអោយលោកទេ»
«ទោះលោកឯងសង្ហារខ្លាំងក៏ដោយ»
«តែខ្ញុំដឹងថាលោកមិនមែនមនុស្សល្អទេ»
«ម៉ាលីសក៏គះុទ្វារ បន្ទប់ជុងហ្គុក »
ផាំងផាំង ផាំង
ម៉ាលីសាវ៉ៃមួយដៃចំកណ្ដាលមុខ
«អូទេវាយត្រូវមែនទែន»
«ខ្ញុំ...… ខ្ញុំ…. ខ្ញុំអឺ»
«ខ្ញុំមិនគិតទេខ្ញុំគេចមកនៅផ្ទះតូចហេីយនៅមករកខ្ញុំទៀត»
«អេលោកធ្វេីស្អី»
«នាងជាស្រីដែលតាមដានខ្ញុំ»
«នាងចង់បានប៉ុន្មានទេីបចេញពីមុខខ្ញុំហាស? »
«លោកឯងឆ្កួតហេីយ»
«ចែហា ចែឯងចង់បានស្អីពីខ្ញុំ»
«លោកជាមនុស្សស្មោគគ្រោក មានអំនួត ខ្ញុំទ្រាំលែងបានហេីយ នៅឲស្ងៀមហាមរត់»
«ពូមីងរបស់លោកអាចទ្រាំជាមួយលោកបានតែម៉ាលីសមិនអាចទ្រាំបានទេ»
ម៉ាលីសបានដងទឹកមួយចានដែកចាក់ពេញក្បាល របស់គេ
«ហាសហា ដូចឆ្កែធ្លាក់ទឹកនេះហេីយលោកឯងមានជំងឺលង់និងខ្លួនឯងពេកទាលតែចឹងទេីបជាសះស្បេីយ»
«ថ្ងៃនេះខ្ញុំម៉ាលីសនិងជួយបំបាត់ជំងឺឆ្កួតនេះអោយលោកចុះ»
គជុងហ្គុក ជាប្រធាននៃផលិតកម្ម ឃ្យូអឹម កាន់តំណែងជាអ្នកគ្របគ្រង
«ឥលូវនេះគាត់គិតថាស្រីដែលនៅចំពោះមុខគាត់នេះអាចជាការៀបចំរបស់សត្រូវបណ្ដេញមកធ្វេីបាបគាត់នាងបានសម្រេចគោលដៅរបស់នាងហេីយ។ »
«ជុងហ្គុក បានខឹតមកជិតម៉ាលីសា»
«នេះលោករករឿងដាក់ខ្លួនខ្លួនឯងទេ»
«ខ្ញុំត្រូវគេចខ្លួនសិន»
«គួរអោយខ្លាច ខ្ញុំត្រូវគេសម្លាប់ឡូវហេីយបេីគេសាច់ដុំធំម្លឹងៗ»
ជុងហ្គុបបានតេទៅប៉ូលីសម្ដងទៀត
«សួស្ដីលោកប៉ូលីស»
«ម៉ាលីស ក៏ត្រូវចាប់ខ្លួនម្ដងទៀត »
«ហេតុការណ៍នេះស្រដៀងៗ»(ប៉ូលីសនិយាយ)
«លោកប៉ូលីសនេះជាការយល់ច្រឡំទេ លោកជឿខ្ញុំទេ? »
«នាងបានទៅយាយីអ្នកជិតខាងចឹងនៅទីនេះសិនចុះ »
ម៉ោង១
«អាបុិអមនុស្សធម៌ ដែលតេហៅប៉ូលីស លោកឯងអត់អីធ្វេីទេរឺ
យល់ល្អលោកឯងរេីចេញទៅម៉ាលីសាខ្ញុំនេះនឹងទៅជាន់ការលោកមិនខាន »
គេបម្រុងចូលបន្ទប់ជុងហ្គុក
«ខ្ញុំមិនអាចទេ អាបុិនេះច្បាស់ជាហៅប៉ូលីសទៀត ជាមិនខាន ខ្ញុំនិងត្រូវចូលទីនោះបីដងក្នុងមួយថ្ងៃ?
ហេីយខ្ញុំគួរធ្វេីមិច? »
ជុងហ្គុកគេបេីកទ្វា
«ហាស»
«អង្គុយយ៉ាងលឿន»
«ហេតុអ្វីខ្ញុំនៅទីនេះ »
នាងបានបិទផ្លូវខ្ញុំ
«ខ្ញុំដឹងហេីយបេីខ្ញុំមិនអាចវៃគេបានចឹង ខ្ញុំនិងរំខានគេដល់ស្លាប់
ខ្ញុំមិនចេញពីទីនេះ ទេចាំមេីលលោកធ្វេីមិច ឆឺស! »
«១ជេីងឥឡូវ (ជ្រល)»
«ខ្ញុំមិនអាចត្រូវមួយជេីងទេ បុិនេះជាមនុស្សអត់បេះដូង »
ឈប់សិន
«ពេលម៉ាលីសក្រោក ក៏បុកក្បាល ជុងហ្គុក»
«អូយូយ! »
.....
«ស្រីឡប់សតិនាងព្យាយាមធ្វេីស្អី? »
«លោកឯងហ្នឹងឡប់សតិ ខ្ញុំមានឈ្មោះអោយហៅ
ខ្ញុំឈ្មោះម៉ាលីសបេីលោកនៅតែហៅចឹងទៀត ខ្ញុំនិងចាប់ច្របាច់កលោកមនុស្សអមនុស្សធម៌»
«ជីងហ្គុក =មនុស្សអមនុស្សធម៌»
«លឺខុស? »
«ចឹងនាងពិតជាស្គាល់ឈ្មោះខ្ញុំ្េហីយតែនាងនិយាយថាមិនមានបំណងរឺ? »
«ហាស លោកឈ្មោះមនុស្សអមនុស្សធម៌? »
«នេះនាងឡប់សតិ គ្មាននរណាហ៊ានប្រកែកខ្ញុំចឹងទេ»
«នាងឈ្មោះម៉ាលីសរឺ?
ឈ្មោះនេះសាកសមនិងនាងណាស់»
«ហេតុអ្វីគេសរសេីរខ្ញុំ? »
«សមជាបុគ្គលក្ខណះ នឹងជាមនុស្សខ្វះកាគិត »
ចង់ប្រេះបេះដូង
«ជាមនុស្សខ្វះកាគិត ក៏ប្រសេីរជាងមនុស្សអសីលធម៌ដែរ។»
«ខ្ញុំឈ្មោះ ជុងហ្គុកមិនមែនជីងហ្គុកទេ»
«នាងជាមនុស្សខួរក្បាលអន់មែនទេ? »
«ចំណាំ ជីងហ្គុក មានន័យថាមនុស្សអសីលធម៌»
«ម្សិលមិញខ្ញុំបានឃេីញសោរនៅជាប់ទ្វារ ចឹងហេីយខ្ញុំចិត្តល្អក៏ចង់ប្រាប់លោកទៅ »
«តែលោកត្រូវតបស្នងខ្ញុំ ដោយឈប់គិតថាខ្ញុំជាសត្រូវហេីយហៅប៉ូលីសមកចាប់ខ្ញុំទៀត »
«ប្រញាប់មកសំទោសខ្ញុំភ្លាម ខ្ញុំអាចនឹងលេីកលែងអោយលោកបាន »
«បេីសិននាងជាមនុស្សល្អនាង គួរតែគោះទ្វារ ហេីយបញ្ជូនសារតែនាងបែជាលបចូល »
«មកលួចមេីលខ្ញុំនាងមិនមែនមនុស្សល្អទេ នាងជាចោរ »
«សំអាងលេីពីរចំណុច នេះខ្ញុំគួរតែខលទៅប៉ូលីសបានហេីយ »
«ដូចច្នេះហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវសំទោសនាង »
«អាបុិកនេះបាញ់ចំៗ សមហេតុផល ខ្ញុំមិនអាចតវ៉ាបានទេ»
«បញ្ហានេះមិនអាចចប់ ដោយងាយបែបនេះទេ! »
«សកសឹកពេលលក្រោយក៏មិនយឺតដែរ
ដំបូងត្រូវស្គាល់សត្រូវអោយច្បាស់ សិន
ជំហ៊ានទី១ តាមមេីលគេ »
«ហាសហា លោកឯងចាំមេីលទៅ
ខ្ញុំមិនដឹងថាអាបុិកនេះមកបានឆ្ងាយយ៉ាងនេះទេ »
«ខ្ញុំគួរតែរៀនបេីកបរហេីយមេីលទៅ
គេទៅធ្វេីអីនុង »
«គេចូលសណ្ធាគារ ដ៏ទំនេីប នេះអាចនិងទៅបាញ់ជីងចក់ ហេីយមេីលទៅ »
«ចង់ទិញកាសែតទេ នាងតូច »
«ចាស លោកយាយ ឲខ្ញុំ៣ច្បាប់»
«ខ្ញុំក្រឡេកមេីលទៅក៏ដឹងថានាងល្អ
នាងធ្វេីការអោយប៉ូលីសមែនទេ កុំព្រួយយាយមិនប្រាប់នរណាទេ »
«ត្រូវហេីយលោកយាយខ្ញុំកំពុងតាមដានមនុសស្ស អាក្រក់
លោកយាយបានឃេីញមនុស្សអាក្រក់នោះចាប់មនុស្សស្រីជំរិត »
«បន្ទប់ក្រោមដីថ្ងៃនេះជាបុរសសង្ហារទាំងអស់
គេមកណាត់ជួបស្រី »
«ស្រីស្អាតនេះអាចនិងត្រូវអាបុិនេះធ្វេីបាប »
«ខ្ញុំគួរតែជួយនាងផុតពីអានរកនោះ »
«សំទោសផង អ្នកនាង សំលៀកបំពាក់ នាងមិនសមឲចូលទៅទេ »
«ងាប់នេះជាភោជនីយដ្ធាន លំដាប់ពិភពលោកមែន »
«និយាយមកប្អូនប្រុស បេីសិនស្រីស្នេហ៍ឯង ណាត់ជួបប្រុសផ្សេងតាមផ្លូវ ឯងនិងត្រូវទៅផ្ទះប្ដូរខោអាវសិនហេីយបានចាប់គេរឺ? »
ប្អូនប្រុស (សំដែងតួកំសត់)
ពេលនោះម៉ាលីសាក៏រត់ទៅហេីយទៅអោបជុងហ្គុក
«ជុងហ្គុក បងទាក់ទាញអូនហេីយបន្ទាប់មកបោះបង់អូនចោល »
លីសា រត់ទៅអោប
«ជុងហ្គុកពួកយេីងសន្យាថានៅជាមួយគ្នា មួយជីវិត ម៉េចក៏បងធ្វេីចឹងដាក់ខ្ញុំ អូននៅមានកូនរបស់ បងណា »
«ជីងហ្គុក តេីនាងនិយាយពិតរឺ
មិត្តស្រីលោកមែន? »
«មិត្តស្រីប៉ាកាច់យកអីជុងហ្គុក គាត់គូដណ្ដឹងខ្ញុំ»
«ជុងហ្គុកវាជាកាពិតរឺ?»
«ខ្ញុំពិតជានិយាយកាពិត »
«ស្អីគេ និយាយកាពិតអី »
«នេះជាកាពិតរឺ »
«ជុងហ្គុក ពាក្យ ចចាមរាមថាលោកមិនចូលចិត្តស្រីមែនទេ?ជច »
«ជុងហ្គុកខ្ញុំមិនល្អត្រង់ណា ប្រាប់ខ្ញុំមកខ្ញុំនិងផ្លាស់ប្ដូរ »
«កុំអោយពួកគេដឹងថាខ្ញុំ »
«ជុងហ្គុក លោកមិនអាច…. »
«នាងបានឃេីញគេជាគូរដណ្ដឹងខ្ញុំ គូរដណ្ដឹងខ្ញុំនាងយល់នៅ? »
«មនុស្សឃោឃៅបោះបង់ស្រីស្អាតនោះ? »
«ខ្ញុំបានបង្ករបញ្ហានៅថ្ងៃនេះតែបែទៅជួយយគេវិញ »
«ស្ដាប់តាមខ្ញុំហេីយមកតាមខ្ញុំ
បេីនាងចង់ទៅកន្លែងប៉ូលីស អង្គុយផឹកកាហ្វេ នាងសាករត់ទៅ »
.....
«អស្ចារ្យបានសម្រេចហេីយ មានក្ដីសុខណា»
«ចង្រៃយ៍ យល់ច្រឡំហេីយ
នោះបេីខ្ញុំមិននិយាយថាកាពិតខ្ញុំច្រឡំលោកជាមួយមនុស្សម្នាក់ទៀតនោះលោកជឿទេ ខ្ញុំមានមិត្តម្នាក់ឈ្មោះជុងហ្គុក ដែរហេីយមុខដូចលោកណាស »
«អរ នាងមានផ្ទៃពោះជាកូនខ្ញុំរឺ នាងជាគូដណ្ដឹងខ្ញុំរឺ
តែខ្ញុំគិតថាសំណេីរនេះមិនអាក្រក់ទេ »
«ស្អីគេ »
«បេីនាងចង់ធ្វេីគូរដណ្ដឹងខ្ញុំក៏បានដែរ»
«ហឺស ចាំមួយភ្លែតពួកយេិងនិយាយក្នុងន័យខុសគ្នា នេះជាភាសាអ្វីមិចខ្ញុំមិនយល់វា? »
«លោកកំពុងនិយាយអី »
«លោកយាយខ្ញុំមានជំងឺ ហេីយគាត់ចង់ឃេីញពិធីរៀបការខ្ញុំ »
«នាងបានអុកឡុកការៀបកាខ្ញុំនាងត្រូវទទួលខុសត្រូវ»
«លោកឯងនិយាយពី អាគុយម៉ាកអី »
«ខ្ញុំនិងបំពេញបំណងនាងបេីនាងជួយដោះស្រាយជាមួយយាយខ្ញុំ
វាជាគុណសម្បតិ្តសម្រាប់យេីងទាំងពីរ »
«លោកនិយាយដោយខ្មះអានបន្តិចទៅ ខ្ញុំបាននិយាយថាខ្ញុំចង់ក្លាយជាគូដណ្ដឹងលោកពីពេលណា? »
«នាងសម្ដែងអោយខ្ញុំមរីលហេីយ នេះជាកាទទួលខុសត្រូវរបស់យេីង
ខួរក្បាលរបស់ប្រុសម្នាក់នេះខ្សោយមែន មនុស្សឃោឃៅធ្លាប់មានប្រវ្តតិមានស្នេហាទេ? »
«ខ្ញុំនិយាយហេីយថាខ្ញុំឈ្មោះជុងហ្គុក (ទឹកមុខឃោឃៅ)»
«ចាស លោកជុងហ្គុក តែខ្ញុំប្រាប់អោយច្បាស់ថាមិនចង់មានគូដណ្ដឹងទេ »
«កុំមេីលមុខខ្ញុំដោយកាភ្ញាក់ផ្អេីល បែបនេះបានទេ»
«បុិកនេះពិតជាលង់និងសម្រស់ខ្លួនឯងមែន »
«ខ្ញុំស្បថខ្ញុំមិនបានស្រឡាញ់លោកទេ តាមពិតខ្ញុំមិនមែនខ្ទេីយ ទេតែខ្ញុំជាស្រី »
«ចុះពីឡានភ្លាម »
«ហាហ »
«បន្ថែមល្បឿន »
«តាំងពីពេលនាងខ្ញុំមិនពាក់ពន្ធនាងទៀតទេ »
«លោកនិងគ្មានមិត្តស្រីទេ ប្រសិនបេីលោកនៅតែធ្វេីចរិតចឹងទៀត»
«អឺស អញហឺយ អស់លុយ បាត់ សូម្បីតែតាក់សុីក៏គ្មានលុយជិះដែរ
មិនដឹងពេលណាទៅដល់ផ្ទះទេ អាឃោឃៅ ចាំមេីលណា៎ លីសានិងសងសឹកអោយបាន »
«អូយ តាមនេះគួរអោយខ្លាចណាស់ ប្រុសម្នាក់នោះដេីរមករកខ្ញុំហេីយរត់ »
«ហេ៎ ស្រីស្អាតមកពីណានិង មកនេះមក »
«រត់ រត់ រត់ ហឺស ពីរម៉ោង ម្ភៃប្រាំនាទីទេីបបានមកដល់ផ្ទះ ចង្រៃណាស់ »
«ម៉ាលីស ឯណាឯកសារ ចម្រៀង របស់នាង ពេលណាទេីបរួច នាងចង់ធ្វេីការទេ រឺមួយនាងគិតថាខ្លួនជាព្រះ»
«ខ្ញុំរៀបចំហេីយៗ ថ្ងៃនេះយឺតពេលព្រោះជួបមនុស្សចង្រៃ»
«នាងដឹងថានាងជាតារាចម្រៀងសំខាន់ ស្ថាបនិកយេីងកំពុងចាំ ចម្រៀងនាង ok»
«គេចង់អោយខ្ញុំច្រៀង? »
«ខ្ញុំនិងរៀបចំវាភ្លាមៗ អោយបានមុនម៉ោង១២យប់ »
«ហឹម នេះបេីគេបិទឧកាស ក្ដីសុបិន្ត ខ្ញុំរលាយ មិនខាន មកពីមនុស្សចង្រៃនោះ»
«អាហ៎ តុកកែ ខ្ញុំខ្លាច វា ខ្ញុំគួរទៅណា អឺ ទៅក្រៅ… »
«លោកជួយខ្ញុំផង…. ជួយខ្ញុំផង »
«នែ៎ នាងមានកាអីនាងអោយខ្ញុំជួយនាង តែ នាងអោបជេីងខ្ញុំមិនអោយដេីរចឹងហេ៎ នាងចង់ចូលប៉ុស្ដប៉ូលីសទៀតទេ? »
«ខ្ញុំអោយលោកជួយខ្ញុំមិនមែនអោយ លោកប្រដៅខ្ញុំទេ… ហា៎ ខ្ញុំទៅវិញហេីយ ខ្ញុំមិននៅទៀតទេ អាមនុស្សរោគចិត្ត »
«មិចក៏នាងមកថាអោយខ្ញុំចឹង….(ខិតមកជិត)
លោកមិចក៏មិនស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ លោក.. មិនចេះខ្មាសគេទេរឺ
ខ្ញុំទេដែរត្រូវសួរនាង ព្រោះនាងចូលមកបន្ទប់ខ្ញុំ នេះខ្ញុំមិនបម្រុងនិងប្ដូរខោអាវ បេីនាងចូលមកនាង នឹងទទួលខុសត្រូវរឿងខ្ញុំហេីយ »
«ចេញ… អាប្រុសហេងស៊យ អាប្រុសចង្រៃ នេះនែ៎ »
«ម៉ាលីស គប់ថង់សម្រាម ដែលមានតុកកែ ទៅលេី ជុងហ្គុក
នែនាង នាងមានសីលធម៌ ទេ »
«ហាសហា ហាសហា តុកកែ នៅលេីក្បាល លោក »
«តុកកែ? ជួយខ្ញុំផង តុកកែ ប្រាំបួនមួយប្រាំបួន »
«នេះលោកចង់ធ្វេីអី»
«ជម្រាបសួរលោកប៉ូលីស ស្រីក៏ពីយប់មិចបាន បង្ករបញ្ហា នៅបន្ទប់ខ្ញុំ»
«ខ្ញុំមិនធ្វេីអីនាងទេ ខ្ញុំងូតទឹកហេីយ នាងទៅផឹកកាហ្វេ នៅបុស្តប៉ូលីស តាមចិត្តចុះ»
«លោកលោកឯង អាងតែប៉ូលីស ទេរឺ ហឺយ នេះជាលេីកទីបួនហេីយ ដែលខ្ញុំចូលបុស្ដ៍ប៉ូលីស
តាំងពីលោកឯងមកនៅទីនេះខ្ញុំចង្រៃមែន »
«ខ្ញុំត្រូវតែសងសឹក (នាងរត់ចូលបន្ទប់ជុងហ្គុក ស្របពេល កំពុង ប្ដូរខោអាវ)»
«នែ៎ នាងចង់ធ្វេីអីនឹង »
«ទេខ្ញុំឃេីញអ្វីនិង កាពិតរឺសុបិន្ត »
«ឆាប់ចេញទៅខ្ញុំកំពុងប្ដូរសម្លៀកបំពាក់ នាងឃេីញអ្វីខ្លះ (រុញ)»
«អូយ! ខ្ញុំមិនបានឃេីញអីទេ គឺ សាច់ដុំលោកធំណាស់ »
«នាងបម្រុងចាប់រំលោភខ្ញុំ នេះខ្ញុំ ស្លៀកក្រម៉ាចុះបេីខ្ញុំស្រាត ខ្ញុំមិនខ្ទិចខ្ទីហេីយទេ»
«ហឹម សាចដុំគេ ធំណាស់ គិតថាខ្ញុំជាស្រីចិត្តងាយរឺ អាប្រុស ចង្រៃ »
«អ្នកនាងសន្ទនា គ្នាចប់ នៅ ខ្ញុំអញ្ជេីញនាងផឹកទឹកតែនៅប៉ុស្ត៍ ប៉ូលីស »
«វាមិនអាចទេលោកប៉ូលីស គ្រាន់ជា ការយល់ច្រឡំទេ កុំអី ខ្ញុំមិនខុស អីទេ »
«កុំនិយាយច្រេីន នាងរំខានអ្នកជិត ខាងចឹង នាងត្រូវសម្រាកទីនេះមួយយប់ »
«អត់ទេលោកប៉ូលីស ចម្រៀងខ្ញុំមិនទាន់រួចទេ អោយខ្ញុំចេញទៅសន្យាមិនមានលេីកក្រោយទេ »
«ឡេីងឡានមក នាងមកទីនេះបួនដងហេីយ កុំអោយមានលេីកក្រោយទៀត »
មកដល់បន្ទប់
«ចាំមេីលណាមនុស្សចង្រៃ»
«អាល្អិតជីងហ្គុក លោកយាយឯងកំពុងឈឺធ្ងន់ ឯងពិតជាមិនចង់មកមេីលគាត់ទេរឺ?»
«បេីខ្ញុំមិននាំស្រីម្នាក់ត្រឡប់ទៅវិញក៏មិនអាចជួយអោយគាត់ធូស្បេីយ ដែរ…»
«ឯងឈប់ហៅខ្ញុំជីងហ្គុកទៀត»
«មានអ្វីកេីតឡេីង ខ្ញុំហៅឯង រាល់ដងមិនប្រកាន់ផង»
«ចឹងហៅអាល្អិតជុងហ្គុកយ៉ាងមិចវិញចូលចិត្តមួយនេះទេ»
ជុងហ្គុកបេីកកំព្យូទ័រ ដេីម្បីមេីលអំពីអ្នកនិពន្ធថ្មី
«.....នាងទៀតហេីយ»
«ហាសហា ទីបំផុតរួចហេីយ ឆែកមេីលមតិថ្ងៃនេះសិន»
«បទចម្រៀងរបស់នាងមេីលទៅល្អតែវាមិនអាចឈរលេីគេក្នុងផលិតកម្មនេះទេ»
«ជុងហ្គុក លោកឯងខ្មោច ចងវែនមែនទេ»
«ធ្វេីបាបខ្ញុំថ្ងៃនេះមិនគ្រប់គ្រាន់ទេរឺ នៅមកធ្វេីបាប ខ្ញុំក្នុង ក្រុមហ៊ុនទៀត ចាំមេីលវិធីខ្ញុំសរសេរទៅលោកវិញហេីយប្រេីអាខោនក្លែងក្លាយ»
គ្រឹប ភ្លេីងដាច់ងងឹត ស៊ុង
«ចប់ងងឹតបាត់»
«ម៉ែអ្ហេីយ ឧអ្ហេីយជួយកូនផង»
«គេឃេីញជុងហ្គុក ក្រៅបន្ទប់គេ ក៏រត់ចូលបន្ទប់ជុងហ្គុក»
«នាងធ្វេីស្អី នាងពិតជាមានជំនាញខាងលួចចូលផ្ទះខ្ញុំមែន»
«នាងខ្លាចងងឹត?»
«មានហេតុផលតែពីរទេ បេីលោកមិនអោយខ្ញុំចូលខ្ញុំខ្ចីចង្កៀង មិនចឹងទេ ខ្ញុំនិងគោះទ្វាររាល់យប់»
គេក៏ព្រមអោយម៉ាលីសាចូលបន្ទប់គេ
«នាងធ្វេីអ្វីមួយដូចស្រីឡប់ម្នាក់ចឹង»
«តែពេលនេះនាងមេីលទៅសោកសៅណាស់»
«នាងមិនមានទូរសព្ទដែលមានកម្មវិធីបេីកពិលទេរឺ?»
«ត្រូវហេីយខ្ញុំល្ងង់មែន ខួរក្បាលខ្ញុំប្រហែលខូចហេីយ ទូរសព្ទខ្ញុំអស់ថ្មហេីយ»
«នាងមេីលទៅដូចឆ្មារមួយក្បាលចឹង»
ជុងហ្គុកលេីកម៉ាលីស
«លោកធ្វេីស្អី»
«នាងស្អុយក្លិន ញេីសរំខានដល់កាធ្វេីការខ្ញុំ»
«សំរាម… ខ្ញុំដេីរមកផ្ទះពីរម៉ោងកុំថាឡេីយងូតទឹកសូម្បីបាយក៏មិនបានញាំផង (នាងរអ៊ូ)»
«ឈប់បន្លឺសំឡេងទៅមិនចឹងនាងចេញទៅ»
«ខ្ញុំស្ទេីរតែគិតថាលោកជាមនុស្សល្អទៅហេីយ អូយ សូកូឡានេះពិបាកលេបជាងនំបុ័ងទៀត គេមិនចេះធ្វេីម្ហូបញាំទេរឺ គេញាំអីរាល់ថ្ងៃនិង»
ភ្លេីងភ្លឺវិញហេីយ
«នាងឆាប់ចេញទៅ»
«ខ្ញុំក៏មិនបាននិយាយថាចង់នៅទីនេះទៀតដែរ»
ផាំង ជុងហ្គុកចោលថង់សំរាមរបស់លីសាចេញបីបន្ទប់ខ្លួន
«លោកជាមនុស្សបែបណា លោកគួរតែគួសមដាក់សុភាពនារីផង»
«យីវាមិនត្រឹមត្រូវទេ ខ្ញុំគ្រាន់តែអង្គុយ លេីគ្រែ បន្តិចសោះ ដល់ថ្នាក់បោះចោលវាទោះបីវាស្អុយយកទៅបោកបន្តិច ទៅវាងាប់មែន»
ទាត់ថង់ខោអាវ
«ខ្ញុំពិតជាក្ដៅក្រហាយណាស់»
«ហាហ កូនសោរបន្ទប់លោកនៅក្នុង ថង់នេះ ហិហិ គ្រាន់តែឲមេរៀនដ៏តូចមួយទៅកាន់លោកចុះ ឡាឡាឡា»
«លោកបានធ្វេីបាត់កូនសោរដោយរបៀបណា? នេះបេីខ្ញុំមិនចាំវេននៅថ្ងៃនេះទេ លោកប្រហែលជាត្រូវហាលភ្លៀងនៅខាងក្រៅ ហេីយ»
«ហិហិ ឡាឡា ឡា ហិហិ»
«អូ! ហេតុកាណ៍នេះពិតជាធ្វេីអោយខ្ញុំរីករាយណាស់ ពិតជាគួរអោយអាណិតមែន ចៀសចេញពីខ្ញុំដោយសារក្លិនញេីសរបស់ខ្ញុំ ឥឡូវមិចហេីយ»
ផាំងជុងហ្គុកបិទទ្វារ
«មិចក៏សោបន្ទប់លោកទុកនៅខាងក្រៅទៀតហេីយ»
«ខួរក្បាលលោកប្រហែលចូលទឹកហេីយ មែនទេ?»
ផាំង
«សំលេងស្អីគេនុង…? មិញនឹងទឹកមុខគេស្រពោនណាស់ ប្រាកដជាមានរឿងអីកេីតឡេីងហេីយ»
«ទេទេៗ ប្រហែលជាល្បិចរបស់គេហេីយ»
«បេីសិនខ្ញុំចូលបន្ទប់គេប្រហែលត្រូវទៅ ផឹកតែអានសៀវភៅនៅប៉ុស្ត ប៉ូលីសទៀតហេីយ»
«តែបញ្ហានេះមកពីខ្ញុំលាក់សោរគេ»
តុកតុកតុក (ម៉ាលីសាគោះទ្វារ)
ខ្ញុំនិងចូលមកព្រោះខ្ញុំគោះទ្វារហេីយ
ជុងហ្គុក! លោកកេីតអី (ជុងហ្គុក ដេកនៅមុខបន្ទប់ដោយទទឹក ជោក)
«ចេញឲឆ្ងាយ»
ម៉ាលីសាបានស្ទាបខ្លួនចុងហ្គុង
ហេតុអ្វីលោកក្ដៅខ្លួនម្លេះ?
ជុងហ្គុក ចាំខ្ញុំបញ្ជូនលោកទៅពេទ្យ
ចេញឲឆ្ងាយទៅ
លោកឯងនៅក្រអេីតក្រទមទៀតហេស៎ លោកមិនអាចកំរេីកបានផង ប្រសិនខ្ញុំមិនជួយលោកនិងទៅជាយ៉ាងណា
នាង.....
មិច! ទោះបីលោកស្រែកលឺយ៉ាងណាក៏មិនមាននរណាជួយដែរ លោកអាចឈរដោយខ្លួនឯងបានទេ? មោះចាំខ្ញុំជួយលេីកលោក
...
យុីលោកធ្ងន់ម្លេះ
អុីចឆឹ
ឆាប់ងេីបចេញលេចអាចម៌ដាក់ខោរអាឡូវហេីយ (ជុងហ្គុកដួលលេីម៉ាលីសា)
ប្រឹងងេីប
ជុងហ្គុក លោកឯងធ្ងន់ដូចក្របី
ខ្ញុំគិតថាលោកក្ដៅខ្លាំងណាស់ខ្ញុំគួរបញ្ជូនលោកទៅមន្ទីពេទ្យ
មិចបាច់ទេ ចេញទៅ
ហឺសគេជួយហេីយមិនអរគុណគេ បែជាដេញចេញទៀត មនុស្សឃោរឃៅ
ខ្ញុំមិនចង់មេីលថែលោកទៀតទេ តែ សភាពរូបរាងលោកមេីលទៅខ្សោយណាស់ មិនអាចទ្រទ្រាំបានទេ មេីលទៅ ខ្ញុំក៏មិនមានបំណងអាក្រក់ដែល
នាងធ្វេីស្អី ចង់រំលោភខ្ញុំ រឺ
សម្លៀកបំពាក់លោកកំពុងពាក់បានសេីមហេីយ បេីលោកមិនដោះវាចេញ វានិងឡេីងកម្ដៅជាងមុនមិនខាន
អេស?
ខ្ញុំភ្លេចថាលោកជាមនុស្សអាក្រក់ គេមានរូបរាងឡូយអស់ស្ទះ ហេតុអ្វីខ្ញុំនៅទីនេះធ្វេីរឿងបែបនិង ប្រៀបបាននិងមនុស្សល្មោភកាមចឹង លោកឆាប់ដោះខោអាវខ្លួនឯងទៅ
មានសម្លៀកបំពាក់ស្ងួតក្នុងទូរ
នេះគឹ
លោកចង់ប្ដូរលីអូលោកទេ លោកចង់ប្ដូរលីអូលោកអត់
ឆាប់ប្ដូរខ្លួនឯងទៅ
ហេតុអ្វីគ្រប់ពេល ខ្ញុំចង់ធ្វេីបាបគេបែជាកម្មត្រលប់មករកខ្ញុំវិញចឹង
នាងអាចចេញបានហេីយ
កម្ដៅគេខ្ពស់ណាស់ លោកស្ទេីរតែសន្លប់ហេីយនៅរឹកក្បាលទៀត លោកបែជាធ្វេីពុតជាមិនអី
ទោះបីពួកយេីងមិនចុះសម្រុងគ្នា ក៏ដោយចុះបេីខ្ញុំទុកលោកចោល លោកកំពុងគ្រុនចុះបេីស្អែកលោកកេីតអ្វីវាយ៉ាងមិចទៅ
ខ្ញុំពិតជាសប្បាយពេលឃេីញលោកមានទុក្ខបែបនេះ
ខ្ញុំមិនទុកអោយលោកនៅម្នាក់ឯងទេ
រៀបចំតេទៅពេទ្យផ្ទាល់ខ្លួន
មេីលទៅកន្លែងសេីម
អាយ.!
នាងបាននិយាយថាមិនទុកខ្ញុំចោលទេ
នែ៎លោកមិនទាន់ញាំថ្នាំទេ លោកចង់ទៅមន្ទីពេទ្យទេ?
ខ្ញុំកំពុងសួរលោក លោករងាទេ? ញាំថ្នាំនេះទៅ
លោកមិនហ៊ានទៅពេទ្យ ចឹងលោកខ្លាចថ្នាំដែរមែន
ហេតុអ្វីនាង នាងមិនចេញពីទីនេះ
ខ្ញុំនៅមេីលលោកខ្លាចលោកសន្លប់ រឺក្ដៅខ្លួនខ្លាំងខ្ញុំនិងជួនទៅពេទ្យ
ហេតុអ្វី
ដេីមឡេីយខ្ញុំចេញហេីយក៏តេទៅលេខ115 ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានបោះចោលសោរលោកក៏ត្រូវកាម៉េរាថតជាប់ បេីលោកមានគ្រោះថ្នាក់គឺប៉ះពាល់ដល់ខ្ញុំ ដែរចឹងខ្ញុំនិងធ្វេីអំពេីល្អសងលោកវិញ…
ខ្លាចតែនាងធ្វេីអាក្រក់ដាក់ខ្ញុំទេ
ហេខ្ញុំមកជួយជីវិតឯង អាល្អិតជុងហ្គុក
ហេតុអ្វីមានអ្នកមកទៀតហេីយ
ខ្ញុំមកមេីលឯងនិងហេីយអាល្អិត (វីនិយាយ)
ខ្ញុំប្រញាប់ប្រញាលណាស់ ពេលឃេីញសាររបស់ឯង
ឆាប់មកពិនិត្យគេទៅ
នេះក្រោយម៉ោងហេីយប្រាក់ខែត្រូវគុណនិង3
មិនមែនគុណនិង3ទេខ្ញុំនិង6ដងអោយនាង
លោកបានញាំថ្នាំប្រភេទស្អី?
ខ្ញុំមិនដឹងទេ
....
បេី3ម៉ោងក្រោយមិនចុះកម្ដៅញាំថ្នាំនេះចុះ
មនុស្សឃោឃៅខ្ញុំបានចម្អិន….. វ៉ាវ អូម៉ាយហ្រ្គត ស្រីនោះស្អាតម្លេះ? ប្រហែលមិត្តស្រីគេហេីយ លេីកមុនខ្ញុំបានធ្វេីអោយមិត្តស្រីគេចេញពីគេ ចុងបញ្ចប់ខ្ញុំត្រូវបម្រេីគេវិញ ខ្ញុំត្រូវរៀបពីបទពិសោធន៍នេះ
សួស្ដីនាងកុំច្រឡំណា… ខ្ញុំជាអ្នកបម្រេីលោកប្រុសតូច
អាល្អិតជុងហ្គុកឯងមកពីបរទេសឯងបានប្ដូររសនិយមហេីយ នឹកស្មានមិនដល់ថាឯងមានអ្នកបម្រេីសោះ
បិទមាត់ទៅ
សួស្ដីអ្នកបម្រេីតូចខ្ញុំគិតថានាងយល់ច្រឡំហេីយ ខ្ញុំឈ្មោះជូននី ខ្ញុំគ្រាន់ជាគ្រូពេទ្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ប្រុសដ៏សែនឈ្លេីយដែលនៅក្បែរខ្ញុំនេះប៉ុណ្ណោះ ខ្ញុំគ្រាន់តែមកពិនិត្យអ្នកជំងឺទេ
ខ្ញុំឈ្មោះ វីជាបងប្អូនជីដូនមួយអាល្អិត ហ្គុក
អរសួស្ដី!
ចង្រៃយ៍មិចខ្ញុំធ្វេីអីហេីយនិយាយអី
ឯងចេញទៅបានបេីគ្មានភារកិច្ចទៀតទេ
អ្នកបម្រេីតូចគេនិយាយពីខ្ញុំមិនមែននាងទេ
ថាមិច?
ជុងហ្គុកដេញខ្ញុំហេីយ
ម៉ាយក្រត គេមិនដេញអ្នកក្រៅដូចខ្ញុំបែរជាដេញ បងប្អូនគេទៅវិញ
វាគ្មានអីធ្ងន់ធ្ងរទេគ្រាន់តែផ្ដាសាយ មកពីភ្លៀងទេីបគ្រុន
វាបានអន់ថយបន្តិចហេីយ
វាគ្មានអីទេរឺចឹងខ្ញុំទៅវិញហេីយ
ឈប់សិន អ្នកបម្រេីតូចនាង មេីលអាការះរបស់ ជុងហ្គុក ផងមិនអាចអោយគេនៅម្នាក់ឯងទេ
បេីវាក្ដៅឡេីងវិញនាងគួរប្រេីថ្នាំរឺអាកុលតែបេីគេស្លាប់ អាចខលមកខ្ញុំបាន
ខ្ញុំត្រូវអាបិុឃោឃៅនោះធ្វេីទារុណកម្ម មួយថ្ងៃហេីយ មិចអោយខ្ញុំសម្រាកទេរឺ? បេីខ្ញុំនិយាយថាខ្ញុំគ្រាន់តែអ្នកជិតនេះនាងជឿទេ?
ហេ៎អ្នកឆ្លងកាត់នាងបានចំអិនម្ហូបអោយអាល្អិត ហ្គុករបស់យេីងទេ?
វាល្អសម្រាបអ្នកជំងឺ ដែលបានញាំក្ដៅៗបន្តិច
វាយប់ជ្រៅហេីយរាត្រីនិទាយរដូងខ្លីមែនទែន ពួកយេីងទៅវិញហេីយ
ហេតុអ្វីអ្នកទាំងពីរនេះមេីលទៅដូចមិនពិសពុលទេ តែមិចក៏ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍គេកំពុងឃុបខិតគ្នាម្លេះ
កុំភ្លេចប្រាក់ខែគុណនិង6
ហាសហា បាទចា៎
អ្នកបម្រេីតូចនាងច្បាស់ជាមេីលថែអាល្អិត ហ្គុកយេីងបានល្អ
ពួកគេពិតជាដូចគ្នាមែន ខ្ញុំប្រាប់លោកណាលោកជុងហ្គុកកុំគិតថា កាស្អប់របស់ពួកយេីងរលាយអោយសោះ
ខ្ញុំជាសុភាពនារីចឹងខ្ញុំមិនធ្វេីអីលោកទេ ចាំមេីលពេលលោកជា ចាំមេីលខ្ញុំនិងច្វេីបាបលោកពួកយេីងនិងខាំគ្នាមិនឈប់ទេ
គេដេកហេីយ?
...….
ជុងហ្គុកភ្ញាក់គេបម្រុងនិងអង្អែល ក្បាល លីសា ក៏ប៉ុន្តែគេភ្ញាក់ នៅក្នុងបន្ទគេរាយប៉ាយ ដូចសំបុក មាន់
នេះវាកេីតឡេីងយ៉ាងមិច ក្នុងពេលខ្លីនាងធ្វេីអោយផ្ទះខ្ញុំខ្លាចជាសំបុកកណ្ដោរ ទៅហេីយ
ជុងហ្គុកលេីកលីសាដាក់លេ៎គ្រែ
@5.! $€¢…..!
លីសាបេីកភ្នកហេីយមេីលទៅ ជុងហ្គុក
ជុងហ្គុកអោបលីសា
ម៉ាកហា៎កូនបានុលសប្ដិឃេីញមនុស្សឃោឃៅនោះអោបកូន វាគួរអោយខ្លាច
ព្រឹកព្រលឹម ម៉ាលីសក្រោកក៏ភ្ញាក់ខ្លួនហេតុអីនាងដេកលេីគ្រែជុងហ្គុក
ហាស អូម៉ាយក្រត ចុម…! ខ្ញុំមកដេកលេីគ្រែយ៉ាងមិច
លោក… លោកមិនអីទេរឺ
មែន
អាបុិ នេះខ្ញុំមេីលថែលោកពេញមួយយប់ មិនចេះអរគុណទេរឺ? មិនអីទេដរាបណាលោកជាហេីយខ្ញុំនិងត្រឡប់ទៅវិញ
នាងគិតថាខ្ញុំអរគុណនាងរឺ?
?....!
ខ្ញុំបានឃេីញមនុស្សម្នាក់យកចោលខ្ញុំទៅចោល!
ចប់អូម៉ាយគ្រត រត់! ឃាំឃាណាស់ លីសាអេីយ