Panimula

Panimula

New day to pretend, new day to force my self to be happy, new day to think positive even though I can't but I have to, and new day to meet again my friends, classmates and my schoolmate who used to ignore me.

They made me feel that they didn't noticed my presence, even though I'm in front of them.

Hayst! Narito nga ako naghihintay kay papa dahil nagbibihis pa siya sa bagay naming maliit, at yes. We're poor, but I'm proud of it. 'Di ko ikanakahiya si papa, I know his sacrifices for our family, how he worked hard for us and how he loves our family and mama.

Kinuha ko ang cellphone ko, at hinanap ko sa applications ang icon ng messenger, ang tumambad lang sa'kin was the group chat sa mga kakaklase ko't nagtatanong about sa mga assignments and reports sa mga subjects namin ngayon.

Panay seen lang ako kasi pagsasabat ako, they'll just ignore my message o magpapatuloy lang sila sa kanilang usapan. Kaya mas minabuti kong i-off nalang ang phone ko pero tumunog ang messenger na nagnonotify na may nag chat sa'kin.

SSP CLASS G9 2019-2020

'Yan ang chat head na bumungad sa'kin, at tiningnan ang messages nila.

Tristan: yow! seen ka lang ba diyan Maximo?

Alam kong ako ang tinutukoy niya pero sineen ko lang.

Claudine: So that's it? You'll just ignore us, Maximo?

Nagulat ako sa sinabi no Claudine, as if gusto niya akong mausap. Si Claudine ang medyo bossy sa room namin, siya 'yung palaging nag reyna-reynahan pero, yeah. I don't want a chaos kaya nagreply ako.

Me: Sorry, naghihintay kasi ako kay papa.

Which is true, at nakita ko silang sunod-sunod na nag seen alam kong busy ang lahat sa classmates ko, pero bakit halos lahat kami online.

Claudine: Okay, we're just waiting for the announcement ni ma'am.

Tristan: Yeah, it's okay bro. Mura kag buang, HAHAHAHAHA.

Yeah that's how he tease me, kaya nagreply ako.

Me: Ikaw murag amaw!

Tsk, by the way hindi naman kami ganoon ka close ni Tristan pero yeah, nag-uusap kami at open naman siya.

Valeriana: Guys, stop that nonsense. Nag chat na si ma'am sa kanilang gc.

Yes, we have separated gc's for our class with our subjects teachers. Nakakapagod nga kasi ang dami nang gc, may gc din kami for hang outs.

Tiningnan ko ang kabilang gc, habang panay pa rin sila na nag chat sa kabilang gc.

Ma'am Cristine: So guys, our principal told us na malapit na ang acquaintance party. Dapat makapaghanda na kayo, because the tradition of our school was a little bit different from others. Alam niyo naman 'yan, kaya be ready. There will be booths, such as photo booth. Cheers for your section, kasi may segment 'yan. May mananalo about sa activities kaya 'yun lang You have 5 days to go, at biglaan ang desisyon ng principal. Valeriana, be responsible as a president, and Stephen help her as a vice president. Okay, see you soon bye.

Nakita ko pa ang mga messages ko na excited sila, mga pagsang-ayon at mga pagkukulitan.

Tsk, nothing new.

"Nak, hali ka na. Alas 7 na nang umaga, 7:30 pa naman 'yung flag raising ceremony niyo. Diba, Monday magaganap 'yun?" Nagmamadaling ani ni papa at pinasadahan ng tingin ang tricycle namin, bago pinaandar.

"Opo," maikling sagot ko, kasi medyo occupied ang isip ko ngayon about sa reports namin ngayon.

Tiningnan ko sa notes ko ang dapat i-explain sa harap, paano ibahagi ang bawat detalye at bawat pagsagot sa mga tanong ng subject teacher ko, or isa sa mga kakaklase ko.

'Di ko na namalayan na nasa school gate na pala ako, at narinig kong tumikhim si papa.

"Nak, eto 'yung baon mo," sabay abot sa'kin ng 50 pesos, ngumiti ako sa kanya.

"Salamat pa, ang laki naman nito," nagtatakang ani ko, nasanay kasi ako 30 pesos lang bawat araw ang ibinibigay niya sa'kin.

"'Wag mo nang tanggihan ang biyaya, nak," yinakap ko siya, at pagtapos kumaway ako at tinanaw siyang papalayo.

Dahan-dahan akong naglakad, inayos ang school uniform ko chineck ko pa ang I.D. ko, tsaka naglakad papuntang guard house para magtanong sa susi nang classroom namin.

"Kuya, nandito pa ba ang susi ng Grade 9 SSP CLASS?" ngiti Kong tanong sa kanya, at tumingin ito sa'kin at ngumiti rin.

"Kinuha na ni Valerian, nagmamadali nga 'yun," ngumiti siya sa pagsagot sa tanong ko at nagpaalam na.

Tsaka nagdahan-dahan sa paglalakad, hindi naman masyadong mainit sa oval ngayon. Oo, Oval 'yung nasa gitna nang school. Tsaka sa gitna nito ay basketball court tsaka auditorium ng school.

Tas sa gilid ng oval, ay mga classroom buildings na naka separate bawat grade, 'yung katabi nang guard house nakatalikod lang sa bakod ng gate ay 'yung mga room ng school staffs. Principal's Office, Assistan Principal's Office, Guidance Counselor's Office and the Accounting Office. Tas harap nito ay ang grade seven school building, katabi nito ang canteen for grade 7 students only. Tsaka katabi nito ang grade 8 building, tsaka canteen ulit. So, sa hulihan sa kabilang dako nito na kaharap ang gate ang mga labs. Chemistry Lab, Research Lab, Computer Lab and Clubs. Isa lang ang building ng mga labs at katabi nito ang clubs at workshops. Tas canteen ulit, grade 10 building, canteen, at grade 9 building.

Sa gitna ang field, kung saan nagaganap ang outdoor sports tsaka 'yung basket ball court na nasa tabi ng

Volleyball Court tsaka Auditorium na.

Naglalakad pa rin ako, habang tinitingala ang bawat matatayog na building at bawat parte nang school. Hayst, kagagaling ko lang sa guard house tsaka nasa pinakamataas na parte ang room ng SSP CLASS katabi rin ang room ng SPA CLASS.

Ang layo pa nang aakyatin ko, nang namalayan kong dinala na pala ako nang mga sariling paa sa grade 9 school building ay pumunta na ako kaagad sa staircase papuntang second floor which is fourth flour pa 'yung floor namin. Hayst, nakakapagod din ang ganito routine pag pumupunta sa school, wala akong kasabayan kasi halos lahat ng mga kapit-bahay namin ay college na kaya ako lang talaga mag-isa. Sanay naman ako sa ganito, pero yeah nakakapagod nga lang.

"Huy!" Dinig kong may sumigaw sa likuran ko, pero 'di ako nag-atubiling lingunin ito baka mapahiya lang ako baka kasi 'di ako ang tinatawag.

"Huy, Max!" nang nakilala ko ang boses nito, at pagsambit niya sa pangalan ko.

"Tan!" masaya ko siyang hinarap at nag-uusap patungkol sa ano-ano, mga kalokohan at mga activities.

Kakasimula lang ng klase, tapos ganito na tsk. Kakapagod, pero laban lang!

"Tapos ka nang mag review?" natatarantang sabi niya kaya naguluhan ako.

"Anong nangyayari?" naguguluhan kong tanong kay tan, I bet may sumusunod sa kanya or may nakita siya?

"Wa-wala," he stuttered, and looked away.

Na para bang walang nangyari, pero nung napagtanto kung ano ang nasa harapan namin ay crush pala niya na may kasamang lalaki. The guy beside her was Neil, the bad boy in our classroom. Kita ko pa nga kung paano namula ang pisngi ni Angela, with his Angelica face, fair skin, ang straight niyang buhok, ang brown eyes niya tsaka ang kanyang pink lips.

Wala ngang lalaki ang 'di magkakagusto sa kanya, expect sa'kin. I don't know, pero I'm not attracted to girls, and I don't want to. I need to focuse my studies, and to maintain my place in the top 10. No time for that f*cking lovelife!

Nakita kong napayuko si Tan, kaya inakbayan ko siya at dumeretso na kami sa room na 'di tinitingnan sina Angela at Neil, rinig ko pa nga ang halakhakan at pag-uutal-utal ng mga salitang binibigkas ni Angela kay Neil. Tsk, bad boy na pumoporma sa isang malaanghel na babae.

Nang makapasok na kami sa room, ay kaunti pa ang mga kakaklase. Iba ay nag-aaral, naseselfie, nag-fb? Ay bahala nga sila, sanay na akong mag-isa. Kaya umupo na ako sa arm chair ko, at kinuha na ang mga hand-outs at nagreview.

Pilit kong menemorya bawat salitang nababasa ko. Itinuon ko ang paningin ko sa hand-outs na nasa kamay ko, ngunit biglang tumunog ang cellphone.

Nakalimutan ko palang I turn-off ang data ko, kaya nakakatanggap pa rin ako nang mga messages.

I opened my messenger, and one message caught my attention from a weird name.

Astherielle Zariella Graphein

Then I opened our convo.

Astherielle : Hi?

Naguluhan ako, is there something a weird name like that? Really?

Me : Weird name, by the way who are you? And hello.

Ibinalik ko ang aking focus sa hand-outs, pero tumunog ulit ang phone ko.

Tiningnan ko ito, at nakita 'yung reply niya.

Astherielle : I'm Astherielle, yes it's weird 'coz I'm in RPW. You can too, I just want to find some friends?

Me : Okay, and I don't know that fucking RPW. Just don't chat this time, I'm busy reviewing.

At boom, wala na nga akong natanggap na message mula sa kanya, at nawala 'yung green circle sa icon niya.

I think she's offline, then it's much better okay.

But then, I'm curious about what she said, RPW?

What's RPW then?

Who is she?

Is that a place?

A thing?

An event?

Or an application?

Damn! Siya 'yung dahilan nito, I'm curious about that fucking RPW.

Nawala tuloy 'yung focus ko about sa subjects, pero sinubukan kong mag focus.

"Mr. Cruz, saan lumilipad ang utak mo ngayon? Kanina pa kita tinatawag!" Kalmadong pagkakasabi nang subject teacher namin sa Filipino, pero nandun 'yung bahagyang pagtaas ng boses.

"Maaari mo bang ibigay nang iba't ibang uri nang kwento, Mr. Cruz," nagtaas ito nang kilay at tsaka tumayo para sumagot.

"Ang iba't ibang uri nang kwento na itinanong sa'kin, ni Ginoong Santos ay Kwento ng Tauhan, Kwentong Makabanghay, Kwento ng Katutubong-kulay, Kwento ng Kapiligiran, Kwento ng Pag-ibig, Kwento ng Kababalaghan, Kwento ng Katatakutan, Kwento ng Madulang Pangyayari, Kwento ng Sikolohiko, at ang huli Kwento ng Pakikipagsalaparan." mahinahon kong sinabi ang mga sagot ko, at umupo.

Dinig ko na pumalakpak ito.

"Hindi mo ako binigo, Cruz," wala nang Mr. ang pagkakasabi niya.

Pero 'di ko na lang 'yun pinansin, paulit-ulit na lang kasi 'yung gan'yan. Nakakapagod na.

Nagsimula na akong magsulat para sa notes ko, at 'di ko namalayang naicalligraphy ko na pala ang RPW.

What's with that thing that causes my curiosity?

Hindi ko pa rin maiwala sa isip ko ang RPW.

Lunch Break na namin ngayon, pero thoughts about RPW ang nasa isip ko. Lalo na nang may pinag-uusapan ang mga kakaklase ko na narinig ko lang dahil napadaan ako sa harapan nila.

"May RPA ka, Chloe?" namamanghang tanong nung isa kong kaklase.

"Yep, meron writer ako 'dun tsaka marami na rin akong nakilala. It's fun staying in RPW, though," nakangiting sabi ni Chloe, na panay tipa sa cellphone niya pero sinasagot ang mga tanong ng mga kakaklase ko.

"I have Xrp Account too, pero mahirap kunin ang loob ng isang babae at masaya 'dun ay marami na akong napaiyak, HAHAHAHA," natatawang aniya habang tipa lang ng tipa sa cellphone.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad, at nakadagdag pa 'yun sa curiosity ko.

Xrp?

Rpa?

What's that thing?

Rpw?

Naguguluhan na talaga ako, gusto ko 'yung subukan.

What if I'll try?

What if I'll research about it?

Rpw?

It's killing me because of my curiosity..

What if?

What?

"Wuy!" kalabit ni Tan sa'kin, at nagulat naman ako.

"Ouhm?" wala sa sariling tanong ko.

"Okay ka lang?" nagugulahang tanong niya, tsaka naglakad na palayo matapos magpaalam.

Lumapit ako kay Chloe, at magtanong sa kanya patungkol doon.

May rules daw, ewan ko wala akong paki.

Golden? Silver? Platinum? Bronze Rule?

Alam kong maraming lumalabag soon tsaka sabi ni Khloe, wala naman talagang rules ngayon lang daw 'yun.

Tsaka old Rp'ers remains unknown. 'Di sila nakikilala.

Rp'ers or they so called Roleplayers.

No op's but alam kong sinusuway talaga nila 'yun.

Op means Original Picture.

Mas nakapukaw sa atensyon ko ang sinabi niya.

Fake World

Fake Identities

Fake Feelings

If you fall you'll loose.

So that's RPW huh?

Kind of Interesting.

Rpw...

Blacky's Note : This kinda personal life of me though, pero may iniba ako HAHAHAHA. Tsaka masaya talaga sa RPW, you must try entering that world. When you enter there's no turning back. WAHAHAHAHA.