Chapter 21

Chapter 21

Hindi ko alam kung ano ba itong nararamdaman kung kirot sa dibdib ko. Basta ang alam kolang ngayon ay mali ito. Mali itong nakakaramdam ako ng ganito sa nakita ko kanina.

Ano naman kung mag di-dinner sila. Ano naman kung mag kasama sila. Ano naman kung masaya sila ngayong dalawa. Wala naman akong karapatan maging emosyonal ng ganito dahil wala namang namamagitan samin ni Mr.Soyu.

At kung meron man, Iyon ay ang pagiging Employee ko sakanya at pagiging boss niya sakin. Iyon lang.

Staka dapat nga sinosoportahan kopa sila dahil si Mia iyon. Kaibigan ko. Ano ba itong iniisip ko. "Ahhh, Gising Nathan! Gising!" Tampal ko sa sarili ko gamit ang dalawa kong kamay. "Hayaan mo sila. Buhay nila iyon. May sarili kang buhay. At may sarili ka ring trabaho na kaharap mo! Focus! Focus!" Pagkukumbinisi ko sa sarili ko na mukhang gumagana naman kahit papaano.

Kaya babalik na sana ako sa naudlot na ginagawa ng biglang akong may narinig na halakhak.

Agad akong tumayo at nilibot ang paningin ko sa buong lugar para hanapin kung kanino galing iyong tawa. At napaigtad ako ng makita ko ang isang gwapong lalaki na naka sandal sa gilid ng transparent sliding door namin.

Sa suot niya ngayong formal attire ay mukhang nag tra-trabaho din sya dito. At aamin ko. bagay sakanya ang formal.

Nakatingin na siya sakin ngayon habang pinipilit itigil ang pagtawa sakin. Siguro ay pinagtatawanan niya iyong eksenang kinakausap ko ang sarili ko!

Wahhhhh! Nakakahiyaa, "K-Kanina kapa ba d-dyan?" Halos hindi kona mabuo ang bawat word na sinasabi ko dahil sa hiya, Habang ang lalaking kaharap ko ngayon ay tumigil na sa pagtawa at umiling. Siguro'y nakonsensya. "Noope, I'm just passing by when i heard you motivating yourself cause someone let the door open. " Sagot niya na may unting amusement sa tono habang pinagmamasdan ang mamumula-mula kong mukha dahil hiyang-hiya nako.

Napadakot tuloy ako ng mga talahib ng takas kong buhok at nailagay ang mga iyon sa likod ng aking tenga dahil hindi kona alam kung anong sasabihin ko sa lalaking ito.

Huhuhu, Bat kasi hindi man lang sinarado ni Mr.Soyu ang pintuan eh! Iyan tuloy ang nangyari. Nakakahiya!

"Hey, Haha, Don't mind my laugh early. Its just, I find it cute and amusement. That's why i laugh." dugtong niya ng maramdamang gusto ko nalang magpakain sa sahig ng building na tinatapakan namin dahil sa hiya at pagkadismaya sa sarili.

"R-Really?" Mahina kong tanong sakanya ng magtama ang aming mga mata. Ang ganda ng kanyang mga mata. Black na Black.

"Yap, So don't feel Akward, cause i feel the same here. Haha," Dagdag niya pa na ikinakamot batok kona. "Sorryy," Panghihingi ko ng dispensa na ikinagulat niya. Na ikinagulat ko din dahil ang bilis niyang napatay ang distansya namin kanina. dahil yuyuko na sana ako para sakanya, ay hindi kona nagawa dahil nakahawak na sya sa magkabilaang braso ko.

Buti nalang ay may harang sa pagitan namin. Ang working table kong may manipis na harang sa gilid na umaabot hanggang bewang. Iyon ang naghahadlang sa amin ngayon para hindi pinal na magkadikit. "N-No, Need!" Mabilis nyang sabi habang nakangisi at titig na titig sakin. Hindi ko naman mapigilan ang hindi rin mapatitig sa mukha niya dahil para sakin siya na ata ang pinaka cute na singkit na lalaki na aking nakita.

"Damn, Your pretty as fuck." Bulong niya na hindi ko naman narinig dahil manghang-mangha ako sa ka-cute-tan niya. Kaya itatanong kona sana kung ano iyon ng biglang,

"Nathan?" Boses ni Mia ang galing sa likod ang ikinaigtad namin pareho at kusang naghiwalay at tumingin sa magkabilang gilid na para bang may hinahanap don.

Nginitian ko si Mia ng maglaong makapasok na siya sa Faculty. "Tapos na kayo?" Masaya kong tanong na huli niya ng sinagot dahil pinag sisingkitan niya ng tingin ang lalaking nakilala ko lang kanina na ngayon ay nakangiti na kay Mia ng pilit. "Oo, Tapos na kami kumain,"

Tumawa naman ako ng blunt para naman mawala ang awkward air na namamagitan samin. Kasunod sana non ay magsasalita na sana ako ngunit nalingat ang paningin ko sa taong nasa pinto.

Nagulat pako nung una dahil si Mr.Soyu pala iyon. Hindi ko kasi siya napansin dahil natatakpan nitong lalaking to ang pinto dahil may pagka well-Built din naman siya.

Hindi ata maganda ang naging dinner nila ni Mia dahil halata sa prustrado niyang mukha. kulang nalang ay umusok siya sa galit ngayon habang pabalik-balik ang tingin sakin at dito sa lalaki. Ano nanaman bang sapak neto?

"Oh by the Way. I have to go na. Nice too meet you?"

"Nathan Castillo Ramirez." Masaya kong tanggap sa kamay niya na may medyo pagkadiin ang paghawak sa kamay ko ng itanong niya ng pabalang ang pangalan ko.

Sa kapit nyang ginagawa sakin. Iniisip ko tuloy napara bang ayaw niya na ako bitawan. "Good Name. Zedrick Santos."

"Good Name thou," Balikan namin ng bati sa isat-isa habang hindi tinatanggal ang magkahawak na kamay na hindi pa sana ulit matatangal sa susunod na ilang pang sigundo kung hindi lang umubo si Mr.Soyu na pati sa distansya namin ay rinig.

Bumitaw naman na kami pareho at pareho nalang din tumawa dahil napaka awkward na talaga ng atmosphere dito. "Bye Nathan! See you." Paalam niya ng may kasamang kindat ng makalabas na siya. Kinawayan ko naman siya at ngitian. "See you too!"

"Ingat!" Dagdag kopa na ikina singhal ni Mr. Soyu. "He's faculty is in the building. Not in somewhere out of the country, Nathan. " Masungit niyang sabi na ikina ngiwi ko.

"Hehe, Sorry naman." Bulong kopa dahil walang wala na talaga akong dignidad sa araw na ito. ubos na lahat!

"Go back to your works. That's your purpose here and not other way around. Do your fucking job cause its a waste of my Money if you wouldn't." Dagdag niya pa bago kami talikuran ni Mia.

Sinunod ko nalang naman ang sinabi ni Mr. Soyu ng may pagtataka sa ipinakitang ugali ni Mr.Soyu sakin ngayong gabi.

To Be Continue....