27 Sad Story

Lumipas ang isang taong kamatayan ni Renze, nag silang ng isang sanggol na lalaki si Shengyou.. Kailangan niyang alagaan ang anak niya...

Ito nalang kasi ang naiwang ala ala ni Renze sa kanya.....

Hindi niya aakalain na mawawalan ng ama ang kanyang anak ng maaga....

Pero wala e kailangan niyang lumaban para sa anak niya.. Kailangan niyang masanay na siya lang tatayong magulang ng anak niya....

Naawa siya sa kahihinatnan ng anak niya dahil ayaw niyang matulad ito sa kanya...Bata palang kasi siya hiwalay na mga magulang niya...

Tanda pa nga niya, kung paano ito nag hiwalay at nag sagutan sa harap niya pa mismo...

"Flash Back"

6 years old ako ng mag sigawan ang mga magulang ko... Akala ko nong una nag uusap lang sila pero habang tumatagal lumalakas na ang boses nila dahil nag sisigawan sila...Akala nila tulog na ako, sa curious ko nong time na yon I decided na tumayo sa kama ko at pakinggan sila...

Habang papalapit ako, naririnig ko ang iyak at hikbi ni Mommy..

Nakababa na ako ng hagdan pero di nila ako napapansin kaya ang ginawa ko nagtago ako sa may gilid ng hagdan para maikubli ko ang aking sarili...

Sa wakas narinig ko na si Mommy na nagsalita...

Yu Xin, ano bang akala mo sa amin ng anak mo??? Hindi mo ba alam na tuwing wala ka, umiiyak ang anak mo dahil iniisip niya na, wala kang paki at pag mamahal sa kanya....

Wala ka na ba talagang pag babago??? Kahit man lang bigyan mo ako ng dahilan para makita ko pang mahal mo parin ako...

Yan ang mga narinig kong salita ni mommy kay daddy...

Tumikhim si daddy... Lenith hindi sa lahat ng araw ay pag tutuunan ko kayo ng anak mo... May bago na akong pamilya at hindi ko sila iiwan... Bakit ba ang tanga mong babae ka??!!! Di mo alam kung bakit kita pinag palit dahil wala kang kwenta....!!!!! sabi ni daddy sa mommy...

Lumabas ako sa pinagtataguan ko para maipagtanggol ko si Mommy kay Daddy.... Nakita kong na gulat sila pareho.. Pero I don't care... I care my mom...

Pinunasan ko ang mga luha ko sa mga mata at sabay tingala at harap sa daddy ko na ngaun ay nakatingin sa akin ng masama...

Daddy, tell me... I know every thing... So please just tell me the truth,... The truth on how... Kung paano mo na gawa sa kanya ang mga bagay na masasakit o kung paano mo siya na gawang saktan ng ganyan... Alam ko naman na noon pa lang wala ka ng paki alam sa akin dahil babae ako, Iniisip mo na wala akong silbi sa pag papalago ng negosyo mo, wala na ba Talagang importante sayo dad, kung di ang negosyo mo... Alam ko rin na kinakahiya mo ako... Tatanggapin ko ang lahat ng sakit dad, pero si mommy, wag mo naman siyang saktan na akala mo wala siyang na itulong sayo, alam mo bang kahit hirap na hirap na si mommy sa pinagagawa mo sa kanya...

Ni minsan hindi siya nag reklamo dahil mahal ka niya pero ano, ito lang ang ginante mo sa kanya...

Sa inyong dalawa ni Mommy ikaw ang ang useless dad...ikaw... sigaw ko kay daddy..

Lumapit sa akin si daddy at akmang sasampalin niya ako ng bigla ko siyang pinag sabihan....

Dad, see, yan ba talaga ang gusto mong gawin sa akin??... You're so useless man... Yes, your a good business man but for me your so useless...

Dahil kahit kailan wala ka naman talagang ginawang Mabuti diba...

Kung alam siguro ng lahat ng ka sosyo mo sa negosyo, baka isumpa ka pa nila e... Pero don't worry dad, I'm not like you,...

Biglang nag salita si Daddy...

Ikaw kung maka pag salita ka akala mo kung sino kang matanda, tandaan mo your age is 6 years old kaya wala kang karapatang bastusin ako...

Bakit dad, ikaw ba hindi ka ba nambabastos ng kapwa... So ang gusto mo ikaw lang ang palagi tinitingala ganun ba, yes you right, you always right, and your right again that I'm 6 years old, ang your right again na your my father, but dad, I tell you, yes we are related... But this time I guess not, I'm not related your blood....

Pero kahit anong gawin mo Shengyou anak kita, kaya wala kang karapatan na pag sabihan ako ng ganyan....

Un na nga un dad, e, may karapatan akong mag salita sayo, dahil this time your wrong, no, no ,no, you always wrong, pero dahil nga Sunod sunuran sayo si Mom wala siyang maling makita sayo... Pero not me, I'm not blind dad,...

Wala ka ring karapatan na pag sabihan si mommy na masakit na salita, dahil lahat ng kinakain namin pinaghirapan niya un, para sa akin para mabuhay kami sa kalupitan mo...

Dad, don't worry, mula ngaun hindi na tayo mag ka kilala pero Sige para naman sa kahihiyan mo, dadalhin ko ang apilyido mo, pero I'm not related to your blood... We are not related any more...

From now on dad, we are both stranger...

Alam ko naman na gusto mo rin to right??? Bakit??? Dahil 6 years old na anak mo pa mismo ang nag pa mukha sayo kung anong klase kang ama at tao... Di ka parin maka paniwala diba... Na ako tatahimik na akala mo walang utak, your wrong dad. ... Dahil sa ating dalawa mas lamang na ako ngaun...

Shengyou, ano bang akala mo sa sarili mo kaya mo na hah?? Itong tandaan mo kapag nag hihikahos ka na lalapit at luluhod ka rin sa akin.... sabi sa akin ni daddy...

Don't worry dad, dahil never mangyayari ang bagay na yan... Baka ikaw pa ang humingi sa akin ng tulong, I remind you dad, ikaw ang lalapit sa akin pag dating ng araw na na lulugi ka sa kumpanya mo, na ang akala mo yan lang buhay mo...

Tandaan mo yan dad, na itong binalewala mong anak, mas aangatan kita, at hinding hindi ako tutulad sayo..

Don't worry dad, dahil hindi ako lalapit sayo, don't worry I stand by my self... And don't worry I'm not useless like you.. Kakayanin ko kahit wala ka, ngaung naipagtanggol ko na si mom sayo, Malaya na rin siya... Mag pa kasaya ka sa new family mo, wag lang masyadong todo baka malasin kayo agad mahirap na diba...