KABANATA 9

Clifford Point of View

I laughed as I am walked out of Marilou's house, hindi ko mapigilang matawa habang umiiling. Hindi ko lubos aakalain na hahantong ang eksena sa gabing ito.

Good to her, mabuti nga sa kanya iyon. Pinaglagpas ko ang nagawa niyang kasalanan, kahit na natamaan at dumugo ang ulo ko sa itinapon niyang frame. Okay lang sakin iyon, dahil sanay na ako sa sugat sa katawan. Pero sa ginawa niyang pambabastos sa magulang ko sa harap ko? ay iyon ang hindi ko pinalampas, what kind of girl she is? Maybe she less than a month out of the womb. Ni kahit ako ay nahihirapan syang intindihin, dahil sa pag-iisip niyang sobrang liit.

Its too young to marry her, para akong nag-aalaga ng kulang sa buwan pag ganon. Isip bata at tila walang pakialam sa bawat tao sa paligid niya.

"Cliffrod lets talk," naputol ang diwa ko nang magsalita si daddy. Hindi ko nalang namalayan na nandito na kami sa bahay. Naunang bumaba si mommy saka ako sumunod. Hinintay kong bumaba si daddy, dahil sya ang nagmamaneho.

"Sa loob na kayo mag-usap," suhestyon ni mom. Sabay kaming pumasok sa loob ng bahay at dumirekta sa sala. Naputol ang katahimikan namin nang magsalita ulit si mommy. "Whatever the matter is, both of us will discuss this tomorrow, whatever you talking about, I understand Marilou, dahil babae din ako." sabay kaming nagkatinginan ni daddy sa sinabi ni mommy. Napahilot ako saking sentidu bago napa upo sa sala. Pagod akong sumandal habang nakapikit.

"Mom, I dont understand her behavior too much." iyon lang ang tangi kong naisagot. Tinaasan ako ng kilay ni mommy. Nakapamewang syang humarap sakin habang nakatayo. "What?" aniyako. sinamaan niya ako ng tingin.

"She is just a girl, anak. Mahina at nasasaktan din. Intindihin mo nalang anak." kumunot ang noo ko sa wika ni mommy. Napailing ako habang natatawa.

"It not a valid reason for her to spare, ganon ba sya ka special para intindihin natin?" naging ma awtoridad ang boses ko. How come, sino sya para santohin ko?

"You should, son." napalingon ako sa sambit ni daddy. Mas lalo akong nagulohan sa sinagot niya.

"Daddy, what are you talking about? Who is she to respect?" natatawa kong tanong. Napailing ako na tila hindi makapaniwala na kaya nilang tanggapin ang ugali ng babaeng iyon, kahit kailan ay walang babaeng bumabastos sakin, maging sa bar ko o maging sa mga babaeng iniiwan ko pagkatapos tikman. Lahat sila tahimik, di tulad ng Marilou na iyon, ang ingay.

Lumapit sakin si mommy at tumabi, hinawakan niya ang kamay ko.

"Anak, Clifford. Listen to me, her family helped our company in the past. They pay all your grandpa's debt. All of our employees in the company ay sila ang nagpapasweldo until our company get's up. Ang lolo mo at ang lolo ni Marilou ay matalik na kaibigan, hanggang sa tumanda sila ay hindi nagbabago ang pagkakaibigan nilang dalawa. Hanggang sa dumating ako at si Mr. Charleston ang ama ni Marilou, naging magkakabata kami hanggang sa pinakilala ko sa kanya si Leah." natahimik ako sa sinabi ni mommy. Isa-isa kong pinoproseso ang lahat ng sinabi niya. Nagugulohan ako, lalaki ako at para bang ako ang nahihirapan sa sitwasyon ko. Shit!

"This is disgusting, I dont know that this is the story. Pero mommy why me? Bakit di nalang kaya si Robi ang ireto nyo sa Marilou na yan. This is funny, kong buhay pa sana si lolo ngayon ewan ko lang kong ano ang maisasagot ko sa kanya. Nadamay pa ang kagwapohan ko sa mga problema niya mom," napailing ako pagkatapos sabihin iyon. Gusto kong humalakhak sa puntong ito, yong feeling na mahirap intindihin dinadaan nalang sa tawa at biro.

Mahinang natawa si daddy bago tignan si mommy.

"You're really joking," mas lalo akong sinamaan ng tingin ni mommy. Binitawan niya ang kamay ko bago sya tumayo. "I will explain tomorrow, I'll have to sleep." tumango ako sa sinabi ni mom. Kitang-kita sa mata niya kong gano sya kapagod sa araw na to. "Hon, mauna na ako sainyong dalawa i know may pag-usasapan pa kayo." maluwag na ngumiti si daddy kay mom. Lumapit sya kay mom pagkatapos ay humalik sa pisnge.

Pinapanuod naming umakyat si mom sa hagdanan bago namin napagdesyonang mag-usap ni daddy. Sinabi niya sakin lahat-lahat pati na ang nakaraan at kalagayan nang aming kompanya noon. Hindi ko lubos inisip na dumaan sa paghihirap ang kompanya namin na halos ikamatay ni mom. Pamana ito ni lolo sa kanya kaya ayaw niya itong mawala. Ngayon alam ko na ang lahat kong bakit ganon ka panget ang ugali ni Marilou. Namatay ang totoo niyang mommy dahil sa breast cancer. Anim na taon palang sya non, hanggang sa dumating si Mrs. Leah sa buhay niya ay mas lalong lumala ang ugali niya.

Now I know, ngayon alam ko na kong bakit nagrerebelde sya.

Hanggang sa paghiga ko ay hindi mawala saking isipan si Marilou, hindi ko lang talaga mapigilang matawa pag nakikita syang galit. Minsan nakakainis ngunit nakakatuwa dahil sa tuwing binabara ko sya ay doon ako sumasaya. Hanggang ngayon ay natatawa parin ako sa gabing iyon, halos araw-araw sumasagip sa isipan ko kong pano sya malasing at kong gano sya kabastos kasama. Natatawa ako dahil ni hindi ko makalimutan ang gabing iyon.

Ang sarap niyang asarin, ang sarap niyang paglaruan lalo na paglasing

~Flashback~

Buhat-buhat ko sya nang magtungo ako sa kotse ko. Dahan-dahan akong naglakad dahil medyo nahihilo narin ako dahil sa alak. Gago ang Matteo at Robi'ng iyon pinasabak ako sa inoman.

Fuck ayaw kong matumba sa daan dahil panigurado akong mabibitawan ko sya. Mabilisan ko syang ipinasok sa kotse ko kahit nahihirapan. I was deeply breathing because of gasp. Napasandal ako sa backrest ng upoan bago sya tignan na ngayon ay walang malay. Napahawak ako sa manebela bago nag-isip ng paraan kong pano ko iuuwi ang babaeng ito. I stare at her deeply, her face was almost unmarked because of the scattered makeup. Tsss! Make-up is life ba talaga ang babaeng ito?

Mabilisan kong pinaandar ang kotse at napag-isipang iuwi sa kanila ang babaeng ito. Habang nasa byahe ay panay ang silip ko sa kanya. Mabuti nalang at may address card sya mula sa kanyang bag. Yes I already met her parents but I dont know where they came from.

"Ugh!" napalingon ako ng bigla syang umungol. Mahina kong pinatakbo ang kotse baka nahilo sya sa mabilisan kong pagtakbo. "Where i am?" napalingon ako ulit sa kanya. Nakapikit syang nagsasalita. "Fuck I'm dizzy, please stop the car." sigaw niya kaya mabilisan kong hininto ang kotse sa gilid ng daan. Napalingon ako sa buong paligid at ang nasa gilid ay ang nagtataasang damo. Napamura ako, I'm not afraid but I dont want the place, i dont like the place.

"You okay?" iyon lang ang tangi kong naitanong sa kanya. I can not really imagine that I am with this woman, hindi ko lubos maisip na sa sobrang laki ng mundo sa bar ko pa talaga makikita ang babaeng ito. This is not my ideal girl, hindi ganito.

Dahan-dahan niyang idinilat ang kanyang mata bago napadpad sakin ang kanyang paningin. Naningkit ang mata niya nang makita ako.

"Oh my God, are you a rapist?" namilog ang bibig ko sa sinabi niya. Halos nakapikit ang isa niyang mata at halos hindi sya makabangon.

"Fuck, im not such a person----," halos hindi ako makapagsalita. Sa gwapo kong ito? Gagawin talaga akong rapist?

"Hahahaha!" bigla syang natawa habang hawak-hawak ang kanyang dibdib. Hinampas niya ang kanyang kamay sa braso ko. Halos umalingaw-ngaw ang boses niya s sa loob ng kotse ko. Napapikit ako bago napahilot saking sentidu. "You know what boy, if you are rapist you are the most lucky rapist in the world." nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. I want to laugh hard, ngunit mas pumangibabaw sakin ang iritasyon.

"Tsss---," napailing ako at hindi ko alam kong bakit ako napangiti. Sobrang gulo ng kanyang mukha ngayon dahil sa magulo niyang buhok. Napatingin ako sa suot niyang halos makita ang kanyang dibdib, napailing ako at muling tumawa. No boobs, sobrang boring.

"Hey," hinampas niya ako ulit sa braso. "Huwag mo akong ma tsss tsss!" tinuro niya ako na para bang hindi niya matamaan ang mukha ko sa hintuturo niya. "You're lucky tonight and I'm with you," natahimik ako sa sinabi niya. Bigla akong napatitig sa mukha niyang hindi maguhit. Natawa ulit ako! "I'm still a virgin you know, at ang swerte mo." napaubo ako sa sinabi niya. Halos mabilaokan ako sa sarili kong laway.

Fuck, what does this woman say? Does she know what she is saying tonight? Wrong move Clifford. Matagal na akong swerte dahil halos lumalapit sakin ay virgin. M.U na sakin ang ganoon bagay, hindi na importante sakin iyon.

"Bakit hindi ka makasagot? Nag bago na ba ang isip mo?" humalakhak sya ulit. Halos umugong ang tawa niya na tila nasisiyahan sa kanyang pinagsasabi. Umusog sya ng kaunti at lumapit sakin. "Marami na ang lalaking dumaan sakin, i have lots of darling boys but---," bigla akong napalunok ng hinawi niya ang kanyang buhok pagilid. Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya. Hinawakan niya ang kanyang dalawang dibdib at hinimas-himas iyon. Mabilisan akong umiwas ng tingin. Fuck this girl, what she thinking. "But---- ni isa ay walang nakahawak sa boobs ko. Ni isang lalaki ay walang nakadampi sa boobs ko." napailing ako sa ginawa niya. Hindi ko alam kong bakit biglang uminit ang dalawa kong tenga sa ginawa niya. "Even my neck," sa puntong ito ay napatingin ako sa kanya. Hinimas-himas niya ang kanyang leeg habang nakaangat ang kanyang ulo. Sa puntong ito ay napatitig ako. Ang malabalbons niyang leeg ay sobrang puti. "Kahit madami akong lalaking pinaglaruan ay ni isa ay hindi sila nakatikim sa leeg ko. Ni isang lalaki ay hanggang tingin nalang sa leeg ko. Unable to handle because of harm!"   hindi ko alam kong ano ang mararamdaman ko ngayon, parang may kakaiba sa sistema ko.

Hindi ako nagkamali nang iniisip, alam kong marami na syang lalaki. This is not new to me, alam kong warrior at harsh sya sa ganitong bagay.

Wala sa sarili akong naghubad, hinubad ko ang aking jacket at mabilisang tinakpan ang harapan niya. Kumunot ang noo niya sa ginawa ko.

"Would you please stop," maluwag kong singhal. Natigilan sya at dahan-dahang napaatras. "Ibahin mo ako," dugtong ko.

"What? What you mean? So ikaw pa ang ayaw ngayon? Akala ko ba ay rapist ka?" humalakhak sya ulit. Napailing ako, napahigpit ang pagkakahawak ko sa manebela. Gustohin ko mang ilayo ang dalawang mata ko sa kanya ay kusa parin itong bumabalik patingin sa kanya.

"Bastos ako pero hindi ako manyakis," natahimik sya sa sinabi ko. Napayuko sya habang nakapikit. "I'm different from others, even if you are drunk I will not exploit you." sa puntong ito ay hindi sya sumagot. Nanatili syang nakapikit. Napatitig ako nang panandalian sa kanya, ano kayang nangyari sa babaeng ito? Bakit ayaw sumagot? "You okay?" tanong ko ulit.

Dahan-dahan akong umusog at inayos sya mula sa pagkakaupo. Itinaas ko ang kanyang noo rason kong bakit nag tama ang dalawang mata namin. Bumilis ang tubok ng puso ko sabay nang malakas niyang halakhak.

"Hahahaha!" tawa niya kaya mabilisan akong bumalik sa maayos na pwesto. Nanatili syang humahalakhak na para bang sobra nang saya. "I know it, may pagnanasa ka sakin noh? noh?" turo niya sakin habang natatawa parin.

"This woman is really drunk," bulong ko habang umiiling.

"Oh come on," hinampas niya ang braso ko. Mabilisan niyang nahubad ang kanyang seatbelt kaya pinigilan ko agad.

"Anong gagawin mo? I'll take you home!" aniya ko. Sumulyap sya sakin na nakangiting aso. Ang iilang hibla nang kanyang buhok ay nakaharang sa kanyang mukha.

"I'll take you home ka dyan, dinala muna ako sa lugar na to? tapos iuuwi mo lang ako? Come on, lets continue your plan. Rape me, and im ready." napabuntong hininga ako. Hindi ko lubos maisip na ganito ang babeng ito. Ganito ba sya malasing? "Hey come on," bumalik ang diwa ko nang hindi ko namalayan na nasa labas na sya. Sumasayaw sya sa harap ng kotse ko na halos matumba dahil sa kalasingan. Dali-dali akong bumaba at nilapitan.

"Lets go home, you're just drunk. Fuck, hardheaded girl." hinila ko ang braso niya ngunit hinawi niya lang ang kamay ko. Humalakhak ulit sya habang hawak-hawak ang kanyang magkabilang tuhod. Tila nahingal sya sa ginawa niyang pagsayaw.

"Alam mo," turo niya saking mukha. "Ang cheap mo, sa dami-daming lugar na gagahasain mo ako dito pa talaga sa damohan? In many places you want to ruin me? dito pa talaga? How cheap you are hahahahaha!" humalakhak ulit sya na parang bata. Napatitig ako sa kanya, anong problema nang babaeng ito? Bakit may iilang luha sa mata niya habang natatawa parin sya?

Crazy! If i know, dahil ito sa lalaki sa bar kanina. Iniiyakan ang panget? Mas cheap iyon.

"Umalis na tayo dito, kong ayaw mong magahasa nang iba." ma awtoridad kong wika na ikinatahimik niya. Sapilitan ko syang  hinila sa may braso niya, halos masaktan sya sa ginawa ko. Kanina pa ako nagtitimpi sa babaeng ito. Siraulo pag lasing!

Itinulak ko sya loob rason kong bakit sya napaiyak. Napailing ako na may tawa, hindi ko maintindihan kong anong klasing ugali ang meron ang babaeng ito, baliw na may pagkasiraulo.

"Ugh i hate you!" umalingaw-ngaw ang iyak niya sa loob nang kotse. Inabot niya ang kanyang bag mula sa harap, may kinalkal sya mula sa loob at napagtanto kong panyo iyon. Nanatili parin syang umiiyak na parang bata, mas lalong nagkalat ang make up niya sa mukha dahil sa pagpunas niya."You dont want me? Fine, i dont want you too." namilog ang bibig ko sa dugtong niya. Gusto kong matawa nang malakas ngunit hindi ko ginawa.

Napailing ako bago napagdesyonang umalis. Inihatid ko sya mismo sa bahay niya. Pagdating namin sa labas ng bahay niya ay napatitig ako ulit sa kanya, inabot ko ang extra tshirt ko mula sa ilalim ng aking upoan. Kanina pa sya tulog simula nong nagmaneho ako. Sa puntong ito ay wala syang malay kaya nagkaroon ako nagpagkakataon na bihisan sya ng tshirt ko.

Bumosena ako at mabilis ring bumukas ang gate sa harap. Dali-daling lumapit sakin ang isang gwardya, binuksan ko ang bintana ng aking kotse.

"Goodevening, if I'm not mistaken this is your boss?" nanlaki ang mata ng gwardya.

"Ma'am Marilou?" aniya. "Teka lang po Sir, tatawagin ko si ma'am Leah." mabilis kumiripas nang takbo ang gwardya. Ilang sandali lang ay lumabas si Mrs. Charleston. Minsan na sya sa bahay at hindi ako nagkakamali sya nga. Nagulat sya nang makita ako.

Nasa harap palang sya ng kotse ko ay natanaw niya ako.

"Clifford, hijo? Is that you?" gulat niya. Bumaba ako sa kotse at lumapit sa kanya.

"Goodevening ma'am, hinatid ko lang si Marilou galing sa bar ko naglalasing." mas lalo syang nagulat sa sinabi ko. Dali-dali syang sumilip sa kotse ko para tignan si Marilou.

"Gosh, anong nangyari sa kanya? Bakit ganyan ang itsura niya?" sulyap niya sakin.

"Ibang malasing ang anak nyo ma'am, buti nalang at naabotan ko." sagot ko. Sinenyasan niya ang gwardya para kunin si Marilou sa loob ng kotse ko. Aakmang tutulongan ko ang gwardya nang pigilan niya ako.

"No need," pigil niya sakin. "Pasensya kana hijo, nakakahiya sayo. Sa unang pagkikita nyong dalawa eh lasing pa talaga sya." naramdaman ko ang pagsisisi niya sa unang meet namin ni Marilou.

"Its okay ma'am, its little things and it's no longer important." sagot ko na ikinangiti niya. Pinapanuod ko ang gwardya na buhat-buhat si Marilou, hindi ko alam pero gusto kong tignan si Marilou na papasok nang bahay. Sinalubong siya nang dalawang maid at pinagtulongang i akyat si Marilou sa itaas.

Hindi ako nag tagal sa bahay ni Marilou. Agad akong umalis dahil alam kong sobrang gabi narin. Nakakailang paumanhin na si Mrs. Charleston sakin, tanging ngiti lang ang naisagot ko.

Habang nagmamaneho ay natatawa parin ako sa nangyari kanina. Ngayon pa ako naka encounter ng babaeng ganon malasing. Pagdating ko sa bahay ay nahagilap nang mata ko ang pulang panyo mula sa kinauupoan ni Marilou kanina. Pinark ko muna ang kotse sa parking area bago inabot ang pulang panyo sa tabi ko.

Kong hindi ako nagkakamali ay ito yong pinunas niya sa kanyang mga luha kanina. Binuklad ko yon sabay nang paglaglag ng aking mata.

"What the fuck!" halos maubo ako nang ilang ulit. Red panty? Bakit may dala-dala syang panty sa bag niya? At bakit ito pa talaga ang ginawa niyang panyo?

Halos mabaliw ako sa kakatawa, hindi sa tuwa kundi sa kagagahan nang babaeng iyon.

Napatitig ako ulit sa hawak kong panty. May rason pa pala para magkita tayo ulit Marilou.  See you, i will see you again with a bang.

Baliw na babae!

*End of flashback*

Iyon ang rason kong bakit nasa akin ang panty niya. Hindi ko mapigilang matawa mag-isa. Sa puntong ito ay mas nagulohan ako lalo, mas nabigyan ako ng rason para asarin sya at galitin. Kong sya rin din naman ang mapapangawasa ko? Well, magsisimula ako sa pang-aasar sa kanya. Dun ako magaling eh, the humans sorrow.

Marilou, bago kita pakasalan nais ko munang paglaruan ka. Get ready for me!