13 Like Me Back Again..

Lance POV...

Pagkatapos kung makausap itong si Aillen saka naman nahagip ng dalawa kung mata si Yelena..

Hindi lang siya, kasama niya ang taong nagpapasaya daw kuno sa kanya..

Nasasaktan ako..

Nasasaktan ako dahil masaya siya sa piling ng iba kaysa sa ako ang kasama niya..

Ilang minuto siguro ang nakalipas o oras na yata saka sila naghiwalay..

Naglakad ako..

At..

"Lance??" patanong niyang tawag sa pangalan ko..

"Hi.." bati ko..

"Hi.." bati niya rin sa akin..

"Sino nga palang kasama mo..??" tanong ko..

"Ralph.." tipid niyang banggit sa pangalan..

"Ah.." na sagot ko lang..

Umupo ako sa harap niya..

"How are you??" tanong ko..

"Fine.." parang wala niyang ganang sagot sa akin..

"You like him??" tanong ko sa kanya tungkol sa kay Ralph..

"Di naman siya mahirap magustuhan e..Siya ung tipo ng lalaki na papangarapin ng lahat ng babae.." sagot niya..

"Ako??" tanong ko..

"Oh..Ano naman kung ikaw..??" tanong niya..

"Wala ka na bang nararamdaman para sa akin??" tanong ko..

"Oo.."sagot niya..

"Why do you always hold onto bad memories??" tanong ko.."Why must you ruin even the good ones??" dugtong ko..

Tumitig muna siya ng matagal sa akin bago nag salita..

"Was that memory is nice for you??"sarcastic niyang tanong sa akin.." To me, that memory.."huminto at tumitig sa akin bago ulit nag salita.."hurts..I was mistaken..I got my hopes up..And then, I was disappointed.."sagot niya sa akin..

'Ang tanga mo kasi Lance e..Noon Inaamin niyang mahal ka niya pero ano iba ang sinabi ng bibig mo..Gago..'sabi ko sa aking sarili..

"Am I responsible for your emotions??" gago ka talaga Lance..Bakit yon ang tinanong mo..Malamang ikaw ang may kasalanan kaya dapat lang no..Pero bakit un pa tinanong mo..??Ano na lang sasabihin niya..??kastigo ko sa aking sarili..

Tumingin sa akin bago tumingin sa kalangitan at matagal bago nag salita..

Para bang pinag iisipan pang sagutin niya o hindi..

"You're right...I laughed and cried by myself like an idiot..I really am an idiot.." sagot niya sa tanong ko sabay alis pag katapos niyang sabihin ang "I really am an idiot.." di ko alam kung tanong o sinabi niya talaga..

'Gago ka talaga Lance..Napaka laking gago mo..Alam mo ng ikaw ang dahilan tapos un pa ang lumabas sa bibig mo..Lalaki ka ba hah??' kastigo ko sa akin sarili..

"So why did you have to like a jerk like me??" tanong ko sana na gusto ko pang itanong pero umalis na siya..

'I Feel Bad..'na sabi ko sa aking sarili..

Sinundan ko siya..

Ang sakit..Sa bawat hakbang na ginagawa niya para bang lalo lang siyang lumalayo sa akin..

"Don't Walk Away..." sabi ko..

"Leave Me..I have plans..." sagot niya habang wala man lang tigil sa pag lakad..Di man lang ako nilingon..

"You do..?? What Plans..??" tanong ko..Are you seeing that future CEO Ralph..??"dugtong ko..

"What's it to you??"tanong ko, sagot niya tanong din..

At speaking of him..Nanghihintay pala..

"Get home safely or whatever.." si Yelena bago tuluyang lumapit kay Ralph..

Hinarangan ko ang pinto ng kotse nitong hinayupak na ito..

"We keep seeing each other..We do Way too open.." sabi ko dito kay Ralph..

"Move.." pag papaalis sa akin ni Yelena..

"Buy me dinner.." tingin ko parin kay Ralph..

Kapal ko diba..

Nasa isang sikat kaming restaurant..

Naglalakad kami papunta sa table ng biglang hawakan ni Yelena ang palapulsuhan ko..

"Don't you dare say anything stupid to him.." sabi niya sa akin..

"That depends on you.." sagot ko nalang..

Habang kumakain kami..Nag papasikat naman tong Ralph na to..Pinaglagyan niya sa Plato si Yelena..How Sweet..

Sa gitna ng Katahimikan nagtanong itong si Ralph..

"How long have you been Friends??" tanong ni Ralph..

'Mabuti tinanong mo kung sino ako sa buhay ng babaeng inaangkin mo..'sabi ng isip ko..

"We're not friends..." sige Yel..Tanggi mo pa ako.."We're Just High school alums.."dugtong niya..

'Yelena..Childhood Friends tayo Nina Aillen tapos sasabihin mo High School alums..'gusto ko sanang sabihin pero nanahimik nalang muna ako .

"I'm sure we weren't just alums..I'm sure we were very close.." sagot ko..sabay tingin kay Yelena na parang hindi mapakali sa upuan..

"You have a wild imagination..Nagpunta akong Korea for my medications.. At nito lang ulit kami nagkita.." paliwanag niya..Bakit niya ba tinatangi na mag kaibigan kami at Minahal niya ako..

"Yelena and I is we have a relationship a special relationship that more than friends right Yel.." parang inis kong tingin kay Yelena..

"Oh..Parang wala namang sinabi sa akin si Yel..Pero ang alam ko special ka nga sa kanya dahil hindi nga lang kayo mag kaibigan sabi mo nga more than friends dahil best friend ka niya..Right..??"sabi nitong Ralph na to.." By the way pupunta lang ako ng comfort room.. "paalam ni Ralph..

Katahimikan ang bumalot sa amin ni Yelena..Walang may gustong magsalita..Nakatitig ako sa kanya..

[Opportunities lost become regrets...If there are no more opportunities for me to lost,I can just create theme on my own..]

Ako ang bumasag sa katahimikan naming dalawa..

"I'll be the one in an unrequited love this time..Just as you like me.....No..Much longer than that..I'll like you much more..I'll act like you now..You act like me..Then,just as I like you, like me back..If this is our cycle, I'll wait.." para akong tanga..Really??Nagmamakaawa ako..

Nakatingin sa akin..Binabasa niya ang mata ko kung sincere ba ako sa sinabi ko..saka nagsalita..

"You are still as arrogant..You're always so confident and do as you wish.." sabi niya sa akin..Kilala niya parin pala ako..

"I'm confident for you too..I have to be confident so that I can catch you.." sagot ko na hindi inalis ang tingin ko sa kanya..

Di siya naka pagsalita.. Matagal niya ulit akong tiningnan.. Bago bumuntong hininga..

Pumikit siya..My tumulong luha sa magaganda niyang mata bago ulit dumilat at nagsalita ng..

"Don't catch me..I said, don't catch me.." ulit niya sa sinabi kanina sa akin..

Para akong pinag sakluban ng Langit at lupa..Na bingi ako sa sinabi niya..Sa una palang niyang salita na bingi na ako lalo pa nong inulit niya..Sinampal niya sa akin ang katotohanang kahit anong habol ko wala na rin akong habol dahil ayaw naman niyang pahabol e..

Susuko nalang ba ako..Mapapagod nalang ba ako..Kung ung taong gusto kong makuha ay ayaw naman pakuha, kailangan ko parin bang kumapit o sumuko nalang..??

"I didn't say what I just said so I could go to you..I said it to let you know I can't go back..It's already too late..You'll only give me a headache if you shake me up.." Boom..binasag niya ang natitira pang piraso ng puso ko..Ung pag asang kaunting pinanghahawakan ko, dinurog niya lalo..Ang sakit.. "I'll get going.." at wala na..wala ng natira pa sa akin..sa salita niyang paalam para akong dinurog ng pino.. Bakit??..

Is this enough.. Or should I say lalaban pa ba ako..??..

Wala na..Talo na ako..Hanggang doon nalang ba un..??Naka alis na sila lahat lahat heto parin ako naiwan parin kung saan nila ako iniwan..

Basag..Basag akong tumayo..Bawat hakbang ko siya namang pagtulo ng luha ko..ang sakit..sobra..

Kahit pinagtitinginan na ako ng ibang tao sa restaurant wala akong paki..patuloy parin ako sa paglakad na para bang tuwing hakbang ko maabot ko parin siya..Ang lapit na nga niya sa akin pero bakit pakiramdam ko ang layo niya sa akin..

Hayss..Buhay nga naman oh..

Nahabol ko siya..Buti wala si Ralph..

Hinawakan ko ang palapulsuhan niya at tinanong ko..

"What should I Do..??" hindi siya tumingin sa akin.. nilingon di niya ginawa..

"Someone who's late has no right.." sagot niya sa akin sabay bitaw niya..Nagkamali ako..Akala ko kapag na habol ko na siya mabibigyan ako ng kahit KATITING na pag asa..pero..ang laking mali ko..maling mali na hinabol ko pa siya..e di wala na nabasag ako ng tuluyan..Lalong na durog..durog na durog..

★★★★★★

Yelena POV...

It's nothing..

Why do I keep crying??

Ang sakit..

Sige pa Yelena..Saktan mo pa siya..Baka sa huli ikaw din magsisi..

Bakit ganito ang puso ko..??

Ang lakas ng tibok..

May sakit parin ba itong bago kong puso..

Walang hiyang Ralph un..Iniwanan ako..Sabi niya Cr lang pero umalis na pala..

Tuloy nag taxi nalang ako..

Pero pag baba ko ng taxi..Ayon nasa tapat ng gate ng bahay ko..

"You wouldn't pick up your phone.." salita niya..Yelena kasalanan mo naman pala e...Baka tinawagan ka niya pero Pinatay mo kasi cp mo e..

"I turned it off.." tipid kong sagot..

Buntong hininga siya bago sumagot at ngumiti..Naiinis na siguro siya sa akin pero nakuha paring ngumiti..

"It's okay.." sagot niya lang..

"How could you be okay about something like this..??" tanong ko..Palagi nalang kasing okay ang taong to kahit na nakikita ko naman na nasasaktan siya..

"Because you're Yelena Yu'er Ann Dwight.." sagot niya..Ano naman kung ako nga ito..

"If you're angry, get mad at me..If you're upset, say so..You should show your emotions..I feel more sorry when you act like this.." di ko na napigilang sabihin sa kanya..

Akala ko kung anong gagawin un pala ni yakap niya ako..

"You'll get used to feeling sorry and thankful..When those feelings get dull,maybe other feelings will become clearer after that..I'll try even harder.." salita niya sa pagitan ng yakap niya sa akin..

"How could you do better than now..??" na tanong ko nalang..

Tawa lang sinagot niya sa tanong ko..

Sorry Lance..Sorry..