10 Ikaw Ang Sumira.

Charm POV...

'Bakit ba may mga taong gustong mapag isa ..??'na tanong ko sa aking sarili...

Bakit may mga taong sila na nga ang dahilan kung bakit na sira ang buhay mo sila pa ang matapang...??

'Sadyang baliktad na ba talaga ang mundo o sadyang ung mga tao lang talaga ang hindi marunong tumanggap ng pagkakamali..?'

Naglakad lakad ako ng may mapansin akong isang tao na ang layo ng tingin...

Panigurado ako Problemado ang isang ito kaya naman nilapitan ko na...

"Hey..."una kong tawag sa kanya..

Pero wala siyang sagot...

Tulala siya at ang layo ng iniisip...

"What's on your mind??"tanong ko...

Nagtataka siguro kaya naman tumingala siya sa akin at

Ngumiti...

Ngumiti man siya pero alam kong may problema siya...

Hey...Did I say something's wrong???"nakangiti kong tanong...

Nakatulala parin siya sa akin..

May ngiti sa kanyang mga labi pero parang ang lungkot ng mga mata niya..

"No...☺☺"tipid niya lang sagot sa tanong ko...

"Then why are you here???To feel your loneliness???"tanong ko....

Na nag pa nganga sa kanya..

Anong Nakaka gulat sa tanong ko..

"Amh...To..Ah..."putol putol niyang sagot...

"I see...Di ka maka sagot ng maayos it means you have a problem right??" nakatingala ko na ng tanong sa kanya...

Dahil alam ko naman ang sagot nag tanong pa ako..

"Charm..." tawag niyang paanas sa pangalan ko...

Di na ako na gulat na kilala niya ako dahil alam ko naman na kaibigan siya ni Arlex...

Di ko nga lang alam pangalan niya..

"Uhm..."tipid ko lang sagot...

"What happens when you don't forget your painful past???"out of the blue moon niyang tanong sa akin...

Naningkit ang mga mata ko bago bumuntong hininga..

At sinagot ang tanong niya...

"I don't know...Paano mo makakalimutan ang pinaka masakit mong nakaraan kong sila mismo ang nag papaalala sayo kahit na gusto mo ng kalimutan..ang pinaka panget mong nakaraan na sila din naman ang may dahilan...*Sigh* Everybody wants to be good, but not many are prepared to make the sacrifices, it takes to be great..The only way to learn is through experience and mistakes... It's not how good you are, It's how good you want to be....Un lang Lagi kong Pinapaalala sa sarili ko..."mahaba kong sagot..

Nakita ko pang nakangisi siya, para bang may iniisip...

Iniisip tungkol sa sagot ko..

"Sinong sila??"curious niyang tanong bigla sa akin....

Tsismoso...'sabi ng isip ko...

'Lahat nga naman ng tao pag dating sa curious sila, magtatanong at magtatanong talaga...'

'Mundo nga naman...'

"Sigh"sagot ko lang sa kanya...

"Kung sino man sila, ang sama nila...Kung ano mang ginawa nila sayo na pinaka sakit na sa buong buhay mo, tapos kung Lagi Lagi pa silang nagpapakita sayo makapal na mukha nila para humarap pa sayo..."naka taas kilay niyang sagot...

Kung di lang to lalaki baka isipin kong maldita to..

Makataas ng kilay e...

Pero makikita mo sa mga mata ko na nasasaktan talaga ako at nalulungkot sa nangyayari..

"Its about love??? Kaya ka ba sobrang nasaktan???panghuhula niyang tanong...

Hula niya baka hindi ko sagutin...

'Curious talaga siya..'

"Maybe..??Yes...??"hula ko ding sagot..

"Bakit hindi ka sigurado sa sagot mo??"tanong naman niya...

"Maybe, kasi di ko alam kung minahal niya talaga ako...Yes, dahil hindi ko din alam kung ako lang ba ang nasaktan, *Sigh* Di ko alam...Ewan.."di ko siguradong sagot...

"By the way,who are you??"bigla kong tanong sa kanya...

"I'm Archel Magistrado..." pagpapakilala niya...

"Oh...Nice name...Okay..Enjoy your time...Baka naka isturbo ako sa moment mo...And by the way...Thank you...Thank you kasi, medyo na wala yong bigat sa dibdib ko.."pagpapasalamat ko.....

'Archel pala..Ang sarap naman niyang kausap..Nakakagaan sa dinadala..' nakangiti kong sabi sa sarili ko....

Habang nag lalakad ako, may mabunggo ako...

"Ouch...It's hurts.."sabi ko..

"I'm sorry Miss..."hingi niyang paumanhin sa akin...

Di ko man siya makita alam ko kung kanino ang boses na yon...

Kaya tumingala na ako...

"😮😮😮"mukha niya..

"😕😕😕"mukha ko...

"What???😕😕"inis kong tanong dahil makatingin e..

"Sorry...😔😔"malungkot niyang sabi..

"Fine...I gotta go...😑😑" poker face kong paalam sa lalaking ito..

"Cha_" di niya buong tawag sa pangalan ko..

"What??? Iisturbuhin mo na naman ako, Ashler??" tanong ko na hindi pa rin siya nililingon...

"Can we talk...??10minutes...Please..." paki usap niya..

"Para saan pa?? Para ipa mukha mo sa akin na masaya ka na, at ako nasasaktan, nahihirapan... Ashler sana naman, ako naman ngaun ang pag bigyan mo..A-Y-O-K-O NG M-A-K-I-T-A K-A...Ang sakit na kasi...Ano pa bang gusto mo??Makita akong patay na dahil sa tuwing makikita kita un ung nararamdaman ko e...Un ba ang gusto mo??" tanong ko habang pigil ang luha...

"No...Its not what I mean..." taranta niyang sagot sa akin..

"Then what??" hinahon kung tanong...

"What I mean is to say " kamusta" ka na...?" sagot naman niya..

"I'm okay...I'm always okay...When that time you left me, as long as I can stand, as long as I can smile....??I wanna say, I'm okay...Yah..As long as I say I'm okay as long as I know that I'm not ..Pain for the past is may failure... Failures that I know never na maging okay..." sagot ko sa kanya na nakatingala sa Langit...

Ayokong makita niya ang luha ko...

"I'm sorry...I know na kahit paulit ulit akong mag sorry sayo alam kong hindi na maibalik ang dati..." sagot din niya...

"Ehhhh!!! You know what...??Alam mo naman pala bakit na ngungulit ka pa??" tanong ko...

"Nagbaba ka sakali na mapatawad mo...I know every one deserve a second chance... Kaya naman kahit ipag tabuyan mo na ako, its okay..." sagot naman niya..

"Yah..Ashler??"

"Uhm" tugon naman niya...

"Can I ask a question?? If its suite to you..." I ask..

"Then...Its okay.." sagot naman niya..

"You and Marie...–Forget it.." buntong hininga ko..

"I see...Gusto mong itanong kung okay naman kami..??"

"Parang...Parang ganun na nga.." sagot ko...

"The truth is, I'm not happy being with her...Lagi kaming nag aaway..Alam mo yon..." matamlay niyang sagot...

'Bakit siya malungkot??' tanong ko sa aking isip..

"Ahhhh!!!" sagot ko lang..

"Ashler. I gotta go.."walang lingon lingon kong paalam sa kanya...