Marie POV...
Nasa mall ako ngaun.
Naglalakad...
Nakasalubong ko si Charm...
Di parin talaga nagbabago ang ganda ng mukha niya..
Kaya naman humaling parin sa kanya si Ashler...
Alam kong mali ang ginawa ko, pero hindi ko kaya na masaya si Charm sa piling ng lalaking mahal ko samantalang ako nagdudusa sa sakit..
"Hi...Charm..Kamusta??" pangungumusta ko sa bespren ko..
Alam ko namang galit pa siya e...
"Oh??..jal jinejimotaesseoyo.." salita niya na alam kong galit siya...Di ko man naintindihan pero alam kong hindi Siya okay na ginawa kong pangungumusta sa kanya...
"Kausapin mo naman ako, ung nakakaintindi ako..." paki usap ko sa kanya..
"Okay...Ang sabi ko...I'm not well, thanks.. gets mo ba...😕😕" sabi niya sabay lakad na Sana pero pinigilan ko lang. .
"Waeyo...?? Yah..Marie...Boo ta kam ni da..Ayokong maki pag usap sayo.." huling salita niya bago umalis..
Ang naiintindihan ko lang talaga ay ung huli niyang salita...
'Grabe...Ang galing na niyang mag salita ng Korean...Alam kong Korean yon dahil nong hindi pa kami nag aaway Lagi siyang nag prapraktis ng language na un e .Pati Chinese...' galing niya..
Galit parin talaga siya...
♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Charm POV...
Hayss...Maka alis na nga...
Kanina pa pala ako dito sa Mall..
Naglakad lakad ako ng may bumati sa akin..
"Hi...Charm...Kamusta???" aba..himala kinakamusta pa ako nitong Higad nato. ...
'Kapal talaga ng mukha nito...' sa isip ko..
Kinausap ko nga ng Korean...
Pero hindi yon salita na ikakasakit niya ..
Mabait pa naman ako...
"Oh??..jal jinejimotaesseoyo..(I'm not well, thanks..) yan ang ibig sabihin ng salitang ginamit ko sa kanya..." I'm not well naman kasi e...Nakita ko siya..
"Kausapin mo naman ako, ung nakakaintindi ako..." paki usap niya sa akin...
"Okay...Ang sabi ko...I'm not well, thanks.. gets mo ba...😕😕" sabi ko sabay lakad na Sana pero pinigilan niya lang ako...
"Waeyo...?? Yah..Marie...Boo ta kam ni da..Ayokong maki pag usap sayo.." salita...
(Waeyo it means Why...)
(Boo ta kam ni da, it means Please)
Wow lang hah...
Kapal talaga ng pag mumukha...
Pag katapos ng ginawa niya sa akin nakuha niya pang mangamusta...
Ano un???
Nag iinis ang loka..
Well, wala akong time sa kanya...
Bwesit lang siya sa araw ko...
Sumakay ako ng taxi...
Nasa kalagitnaan na ako ng pagbabayad ng may mag abot Kay Manong Driver ng pera..
Na gulat ako kaya naman tumingala ako sa kung sino man ang nag abot ng pera kay Manong Taxi...
"Aniyo, Kwaenchanayo.." salitang lumabas sa bibig ko..
"Kwaenchana.." wow..natuto na din siyang mag Korean...
"Hwaksilhaeyo??(Are you sure??)" tanong ko sa kanya..
"Ne..." sagot naman niya...
"Okay..." salita ko at sabay pasok na din sana pero nagsalita siya ulit..
"isseoyo??? Ah..I mean Do you have a time..?? Can we talk.." Pakiusap niya sa akin..
"Aniyo..." sagot ko...
"naeil sigan goenchanayo..??(Are you available tomorrow??)" tanong niya sa akin..
"Aniyo...😶😶" walang reaksyon kong sagot..
"Oh...mian hamnida..(I'm sorry)" salita niya..
"moleukesseoyo...(I don't know...)" un lang ang salitang binitawan ko sa kanya..
"uri eonje dasi mannalsu isseoyo??..(When can we meet again??)" na ngungulit niya paring tanong..
"Wala akong balak na makipag kita sayo...Paki usap, tigilan muna ako Ashler.. Ayaw na kitang makita...Boo ta kam ni da...(Please..)..." salita ko bago umalis sa harap niya para pumasok na sa bahay na inuupahan ko...
'May gana pa talaga silang mag pakita as akin sa araw na ito...Petsa ngaung araw kung kailan nila ako niloko... January 18,2020 nila ako ginawang tanga at ngaung araw June 18 2020 din sila sabay nag pakita sa akin..'
Ang galing talaga aba...
Pinapaalala ba nila sa akin kung kailan nila ginawa un...??
Pwes...Panalo sila...
Dahil naaalala ko...
Palagi at araw araw kung naalala ang ginawa nila...
Panalo na naman sila...
Talo na naman ako...
'Bakit ba ganito?? Ang sakit parin...' tanong ko sa isip ko..
♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪
Ashler POV...
Ito ang date na niloko ang babaeng mahal ko...
Kaya naman nag decide ako ng pumunta sa inuupahan niyang bahay...
Gusto ko lang humingi ng tawad at bumawi na rin sa lahat ng nagawa ko..
Pero dumating akong walang tao sa bahay niya...
After 2 hours ng paghihintay may taxi na dumating...
Alam kong siya na un...
Kaya naman nag abot na ako kay Manong taxi ng bayad...
Na gulat yata siya kaya naman tumingala siya sa akin...
"Aniyo, Kwaenchanayo.." pag tanggi niya sa alok ko..
"Kwaenchana.." sagot ko din sa kanya..
Na gulat yata dahil natuto na akong mag Korean...
"Hwaksilhaeyo??(Are you sure)" tanong niya na wala man lang reaksyon ang mukha..
"Ne..." sagot ko nalang...
"Okay..." salita niya at sabay pasok na din sana pero nagsalita ulit ako....
"isseoyo??? Ah..I mean Do you have a time..?? Can we talk.." Pakiusap ko sa kanya....
"Aniyo..." sagot niya na wala man lang lingon lingon sa akin...
"naeil sigan goenchanayo..??(Are you available tomorrow??)" tanong ko parin sa kanya....
Gusto ko lang siyang makasama ng matagal tagal e..
Kaya kinukulit ko siya...
"Aniyo...😶😶" walang reaksyon niyang sagot..
"Oh...mian hamnida..(I'm sorry)" salita ko..
Ibig kong sabihin ng Sorry un sa na gawa ko sa kanya..
"moleukesseoyo...(I don't know...)" un lang ang salitang binitawan niya sa akin..
Alam kong nasasaktan siya...Kaya hindi siya humaharap sa akin...
Alam kong ayaw niyang makita kong nasasaktan parin Siya...
Kinakaya niya talaga..
"uri eonje dasi mannalsu isseoyo??..(When can we meet again??)" na ngungulit ko paring tanong..
"Wala akong balak na makipag kita sayo...Paki usap, tigilan muna ako Ashler.. Ayaw na kitang makita...Boo ta kam ni da...(Please..)..." salita niya bago umalis sa harap ko para pumasok na sa bahay na inuupahan niya.....
'Mahal parin kita Charm...' salitang na buo sa isip ko...
Nasaktan ko talaga siya ng sobra. .
'Mianhe...'
Tuwing ganun ka lamig ang paki tungo niya sa akin...
Alam kong nasasaktan siya...
Pero bakit ba lumalapit parin ako sa kanya??
Wala e...
Mahal ko...
Mahal ko pero niloko ko..
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Arlex POV...
Kanina pa ako dial ng dial ng number ni Charm, nagring naman pero ayaw sagutin...
Nakuha ko ang number niya sa record niya sa school..
Walang mga magulang...
Patay na mga magulang niya...
Mga kamag anak, walang paki alam sa kanya...
Walang bahay...
Na ngungupahan lang siya...
'Kaya naman pala, napa cold niya...Dahil na sanay na siguro siya sa pag iisa niya..'
May naging kaibigan, pero ginamit lang siya para mapa lapit sa boyfriend niya..
'Siguro ang sakit non para kay Charm...'
Dial ulit ako sa number niya...
'Yes..Sinagot na din...'
Ang kaso...
"nukayo??(Who??)" sagot niyang patanong...
"Charm, si Arlex to, magsalita ka naman ng Tagalog...Nasa pilipinas ka, wala sa Korea..." paki usap ko kay Charm..
"Okay...Anong kailangan mo??" malamig niyang tanong sa akin..
"Wala..Gusto ko lang kamustahin ka.." sagot ko..
"Di ko kailangan nyan...Sa iba mo nalang gawin yan, wag sa akin...alleleuki..(Allergy)" sagot na naman niya na may kasamang salita ng Elyin...
"Anong sabi mo...??" tanong ko..
"Ang sabi ko Allergy ako sa ganyan...Kaya wag ka ng tumawag..." sagot niya at binabaan na ako ng tawag..
'Walangya...Babae ba talaga yon...?? O lalaki...?? Baka tomboy..??Ang cold niya talaga.. Pambihira...' salitang naiisip ko..
Tinawagan ko ulit...
Sinagot nga...
Ang kaso naman...
"Waeyo??" salitang patanong na naman..
"Magsalita ka naman..." sagot ko..
"Nagsalita naman ako ah..Na sayo na un kung maintindihan mo o hindi..." malamig niya ulit na sagot sa akin..
Pakiramdam ko kausap ko patay e..
"Ung Tagalog na naman please.." paki usap ko..
"munjeeopsseoyo... (No problem..)" pambihira.. ganyan na ba talaga siya pag ayaw niya ng may kausap..
'Nagsasalita siya ng hindi ko maintindihan para tumigil na ako...' ang talino...Grabe...
"Anong sabi mo...??" tanong ko na naman..
"naeil sigan goenchanayo??(Are you available tomorrow??)..Geez...Amh..Are you available tomorrow?? Can we meet??" tanong niya na un lang naiintindihan ko...
Wow...Biglang napa kalungkot ng boses niya...
'Ano na naman kayang nangyari??' na tanong ko bigla sa isip ko..
"Yah... Are you__" tanong sana niya kaso pinutol ko na..
"Uhm... Saan mo gusto tayo magkita??" tanong ko sa kanya..
Baka kailangan niya ako e..
"In somewhere??..." sagot niya na hindi Siya sigurado...
"What happened ba?? Do you have a problem???"tanong ko..
"Uhm...huí jiàn ( See you later.. ^Chinese Language ^)".
"hâo de..." sagot ko din sa salitang Chinese..
Magaling ako sa Chinese e...
'What...???Marunong din siya sa Chinese Language... Grabe. Anong klase bang nilalang ang naka usap ko...'
"Marunong ka mag Chinese...???" tanong niya..
"Oo..." sagot ko..
"nî zài zuò shénme??(What are you doing??)" tanong ko sa kanya sa salitang Chinese...
Tingnan ko lang kung maintindihan niya pa..
"wô bù zhīdào [我不知道]...(I don't know).." sagot naman niya..
'Grabe...Na sagot nga niya...Di na naman niya alam kung anong ginagawa niya...
Ibang klasing babae...'
"Di mo alam kung anong ginagawa mo??" tanong ko..
"shì...[是] (Yes..)" sagot niya...
"Grabe ka...Bakit di mo alam..??" tanong ko..
"Di ko alam, kasi...Kasi, nasasaktan ako...Di ko alam kung anong gagawin ko at kung ano ba dapat ang gawin ko..Sobra na sila...Nanadya ba sila...??O sadyang gusto lang nilang makita akong nasasaktan?? Dahil kung oo, oo nasasaktan ako...Panalo na naman sila...Nasaktan na naman nila ako..." umiiyak niyang sagot sa akin...
"Charm...Nandito lang ako.." sagot ko..
"xièxiè... [谢谢](Thank You..)" sagot na naman niya...
"nî hâo ma?? [你好吗?](How are you)" tanong ko dahil alam kong nahihirapan na siya...
"wô hên hâo, xièxiè..[我很好,谢谢] (I'm Fine, thanks..)" sagot niya...
'Alam kong di Siya okay..Pero sinasabi niya paring okay Siya...
"Okay...Pahinga ka...zàijiàn...[再见] (Good bye)..." paalam ko para makapag pahinga na din siya...
"Uhm... Bye..." sagot din niya at sabay hang up ng tawag ko..
'Grabe...Kinakaya niya...Alam kong ung dalawa ang dahilan ng araw niya ngaun kung Bakit nasasaktan siya... Ang kapal naman ng pag mumukha ng dalawang un...'
Akong Bahala sayo Charm...
Mula ngaun di ka na masasaktan...
Salita ko bago makatulog...