DEREF SPECIAL CHAPTER (3)

NASA LANGIT NABA 'KO?!

WAG MO MUNA KONG KUNIN LORD NARINIG KO KASE ANG TAONG MAHAL KO!

HINDI AKO PWEDENG MAMATAY DAHIL NANDYAN NA SYA!

PARANG NABUHAY YUNG DUGOT LAMAN KO DAHIL SA MATAGAL NA TAO NA HINIHINTAY KO!

"Ahhh!!! Hinde!!!" Rinig kong sobrang lakas na sigaw na para bang nasasaktan.

"INAANTAY KANA NI SATANAS SA IMPYERNO!!!" Nakarinig ako ng putok ng baril at hindi ko alam kung ilang putok 'yun.

"Sealtiel pa 'no 'to pipigilan?!"

"Kapag hindi 'yan napigilan mauubos ang dugo nya!"

"Joree pls don't give up!!! Wake up pls!"

"Joree lumaban ka, you can do that!"

"WALANG AKONG MAGAGAWA DITO MASTER!!! PARA BUMALIK LANG ANG DUGO NYA NA NAWALA SA KATAWAN NYA KAILANGAN NYANG LUMABAN AT SYA LAMANG ANG MAKAKAPAGBALIK NUN!"

"Joree alam kong naririnig mo 'ko pero kapag dika lumaban ipagpapalit kita at hahanap ako ng mas sexy sa 'yo!" Para kong nademonyo sa sinabi nya at naramdaman kong naginit yung katawan ko at sumobra sa ulo ko dahil sa sinabi nya.

Ramdam na ramdam ko kung papanong bumalik sa 'kin yung dugong mga nawala sa 'kin.

"Tara layasan na natin 'to!"

"TARANTADO KA HOODLUM PAPATAYIN KITA KAPAG GINAWA MO 'YUN!!!" Sigaw ko at kaagad na bumangon at nakita ko silang tumatawa pero kaagad kong tinanggal yung mga pesteng humigop sa dugo ko at kinagat 'yun.

Heheheh nakaganti rin. ^_^

"Aray bitaw!" Kaagad ko syang binitiwan sa pagkakasakal ko at niyakap ng mahigpit.

"Ehem, ehem mauna na tayo mukang kawawa tayo dito."

"Ikaw lang loko ako nahalikan na nya kanina."

"Okay ka lang?" Nagulat sya ng tumulo yung luha ko at sinubsob ko yung muka ko sa dibdib nya.

Walang lumalabas na mga salita at tanging paghikbi ko lamang ang naririnig namin dito sa kwartong 'to.

"Ti-tignan m-mo y-yang m-muka mo ang yabang mo kase eh bat dika kase umilag?! Tignan mo nangingitim na! Kalokohan mo kase e!" Nainis ako ng tumawa sya ng mahina.

"I love yo-

Nawala ang ngiti ko ng putulin nya yung sinasabi nya at ilipat ako sa pwesto nya habang nakayakap.

O_O

Parang nag slow motion sa 'kin ang lahat...

Kasabay ng panlalaki ng mata ko ang...

BBBBAAAAANNNNNGGGG

"A-ahhhh." Parang huminto ang paligid ng marinig ko ang pag inda nya.

TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG,DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUGTUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.DUG.TUG.

KASABAY NG PANGTIGIL NG HININGA KO AY ANG PAGRAMBULAN NG PUSO KO AT NAGUNAHANG MAGBAGSAKAN YUNG MGA LUHA KO.

ANONG NANGYARI?!

"Wala kang magagawa dahil wala pang cure sa ginawa kong lason!" Sigaw nya pero wala na 'kong ibang narinig kundi...

"MAMATAY KA!!!" Sigaw ng kung sino at kasabay nun ang sunod-sunod na pag putok ng baril.

"MA-MASTER!"

"JA-JAIRUS!"

"J-JAI!"

"JA-JAIRUS!"

Ramdam na ramdam ko ang bigat ni Jairus na parang isang bangungot sa 'kin.

"Li-ligtas ka-kana ma-mahal ko." Kaagad ko syang hiniga at para kong natulala sa nakita ko...

"Ho-hoodlum ba-bat m-mo gi-ginawa y-yun?! AKO, AKO DAPAT ANG TATAMAAN NUN PERO BAKIT SINALAG MO, BAKIT HINARANG MO?! BAKIT NAGPAKABAYANI KA NA NAMAN?!" Natataranta kong sigaw at kaagad kong hinawakan yung kamay nya na hinahaplos yung pisngi ko...

"Shhh pa-pasensya kana pero mukang hindi kita mapapakasalan... Pasensya na kung hindi na kita mababantayan... Patawarin mo 'ko kung hindi ako nagpaalam ng mawala ako ng gabing 'yun... Alam mo ba na sobrang hirap sa 'kin nun? Ginawa ko 'yun para lipunin ang aming organisasyon para sa gyerang nangyari ngayon... Patawarin mo 'ko kung natagalan ako..."

"Hoodlum wag kang magsalita ng ganyan maliligtas ka idadala kita sa ospital!"

"Shhh mahal na mahal kita."

Habang rumaragasa ang mga luha ko umiiling-iling ako at winawaglit yung mga sinasabi nya...

"Gusto ko lang marinig mahal mo 'ko diba?" Tumango-tango ako at niyakap ko uli sya.

"Oo at higit pa sa inaakala mo kaya bumangon ka dyan at dadalhin kita namin sa ospital! Mabubuhay ka lumaban ka Hindi ako gumising para makita kang ganyan!" Kitang-kita ko kung pa-panong may lumabas na dugo sa ilong nya.

"Take my hand Touch my face, Let me feel Your embrace Let me see In your eyes. That you won't Say goodbye, Just tell me how you feel I don't know what you're thinking anymore...

Mas lalo akong naiyak ng kumanta sya na kahit nahihirapan ay nakangiti parin... Parang nagbalik lahat sa 'kin ang lahat-lahat...

'Kung pa no kami nagsimula'

'Kung pa'no nya guluhin ang buhay ko'

'Kung pa'no ko kasaya ng mga panahong kasama sya'

'Kung pa'no ko habulin ni kamatayan na kasama sya'

'Kung pa'no ko imbis na yakapin sya galit ang pinakita ko sa kanya'

'Lord maawa na po kayo sa 'kin wag nyo po sanang kukunin kaagad sa 'kin ang taong 'to dahil sya lang ang gusto kong makasama habang buhay.'

"And if you need me, you'd kiss me Then tell me how you feel And if you want me, you'd show me That your love is for real And if you love me You'd hold me in your arms where I belong So while I'm feeling strong I sing you one last song."

Napahinto sya sa pagkanta ng halikan ko sya at kasabay nun ang pagrasa ng mga luha ko...

'Alam kong hindi pa 'to ang huling halik ko sa kanya'

'Hindi 'to!!!'

'Dahil walang masamang mangyayari sa kanya!'

"Ma-mahal kita." Parang tumigil ang mundo ko ng bumagsak yung kamay nyang nakahawak sa pisngi ko at kaagad ko syang niyugyug.

"HI-HINDI MAGANDANG BIRO 'YAN JAIRUS! SINASABI KO SAYO SASAMPALIN TALAGA KITA KAPAG DIKA DUMILAT DYAN! MAGHAHANAP AKO NG IBANG LALAKI KAPAG DIKA PA SUMAGOT!"

"Ahhhhhh Jairus gumising ka! Jairus hindi mo pwedeng gawin sa 'kin 'to! Hindi mo 'ko pwedeng iwan! Gumising ka dyan! Ano ba?!" Pinakinggan ko at pinakiramdaman yung paghinga nya pero daig pa ang kalawakan nun dahil walang man lang paghinga kong naramdaman mula sa kanya.

'No, no Hindi pwede 'to may magagawa pa 'ko!'

'Umusip ka ng paraan Joree wag kang mataranta!'

'Kailangang...

Dalin sya sa ospital... TAMA!'

"Tulungan nyo 'ko buhatin si Jairus dadalhin natin sya sa ospital!" Sigaw ko sa mga kaibigan Nya pero umiiyak lang sila at nagyayakapan.

'Kaibigan nyo sya tulungan nyo 'ko!'

Wala na 'kong nagawa kundi simulang buhatin sya pero kung kanina mabigat na sya ngayon dumoble pa ang bigat nya.

"Ano ba magpagaan ka papano kita madadala sa ospital!" Umiiyak kong sigaw at kaagad ko uling sinubukan at ilang saglit pareho kaming bumagsak.

"JA-JAIRUS!!! WAG MO 'KONG IIWAN!!! GUMISING KA DYAN!"