Chapter 3

[SHANCAI'S POV]

- AFTER FIVE YEARS -

"Mama! Gising na po kayo. Gutom na po ako." tawag sa 'kin ng anak kong si Jamieshin.

"Five seconds anak." tugon ko sa anak ko.

Inaantok pa ako. Napuyat ako sa kakanood ng k-drama.

"One, two, three, four, five. Five seconds na po Mama. Bangon na po kayo." - Jamieshin

Aba't pinilosopohan ako ng anak ko.

Bumangon na ako mula sa kama dahil nagrereklamo na ang anak ko na gutom na siya.

Limang taon din ang nakalipas nang ipagbuntis ko ang anak kong si Jamieshin. Noong una ay gusto kong ipalaglag ang anak ko dahil natatakot akong buhayin siya lalo na't wala siyang ama.

Pero sa huli ay hindi ko ito nagawa at hindi ako nagsisising inalagaan ko siya. Mahal na mahal ko ang anak ko kahit nabuo siya dahil sa isang pagkakamaling hindi ko dapat ginawa.

Kami ni Mama ang nagpalaki sa anak ko at masaya ako dahil napalaki namin siya nang mabuti.

Mahirap maging single mom. Pero ginagawa ko ang lahat para mabigyan ko ng magandang buhay ang anak ko. Nagtatrabaho ako sa isang burger stand at sinasama ko ang anak ko sa trabaho. Okay naman ang trabaho ko lalo na't nakakasama ko ang anak ko do'n plus idagdag mo pa na libre ang pagkain namin.

Pagkatapos naming kumain ay naghanda na kami ni Jamieshin para sa trabaho ko.

Nga pala, kaya Jamieshin ang pangalan ng anak ko dahil galing ito sa pangalan ng ama niyang si Jameshin. Babae ang anak ko kaya Jamieshin. Girl version ng ama niya dahil kamukhang-kamukha niya ito.

Pagkatapos ng nangyari sa 'min ni Jameshin ay hindi ko na siya nakita pa dahil lumipat na kami ni Mama sa ibang lugar. Ginamit ko ang isang milyong napalanunan ko sa pustahan namin ni Natasha na makapagsimula ng bagong buhay. Alam lahat ni Natasha ang ganap ko sa buhay dahil lagi niya ako tinatawagan sa cellphone. Sising-sisi rin siya sa ginawa niya noon dahil siya raw ang dahilan kung bakit nabuntis ako. Well, may kasalanan din naman ako dahil nagpadala ako sa lalaking 'yon.

"Isang order ng cheeseburger." ani lalaking customer.

"Ilang order po?" tanong ko.

"Tatlo." sagot nito.

"Sige po." tugon ko.

Sinimulan ko nang lutuin ang patty. Hindi naman gaano matagal gumawa ng burger since professional na akong gumawa nito. Parang si Spongebob lang. Hehe!

"Ito na po ang order niyo." ani ko sa lalaking customer.

"Salamat." tugon nito sa 'kin.

Ang daming customer ngayon. Hindi ko na tuloy naaasikaso ang anak ko.

*kriiiiinnnnnggggg!*

"Mama, may tumatawag." sabi sa 'kin ni Jamieshin.

"Akin na ang phone anak." ani ko

Inabot sa akin ni Jamieshin ang phone.

Tinignan ko yung caller.

Si Aling Stella. Sisingilin niya siguro ako sa utang ko.

"Hello Aling Stella. Bakit po kayo napatawag?" tanong ko sa kabilang linya.

("Shancai. Ang nanay mo, sinugod sa hospital.") - Aling Stella

Napatigil na ako sa paggawa ng burger dahil do'n.

"ANO PO? SINUGOD ANG NANAY KO SA HOSPITAL? ANONG NANGYARI SA KANYA ALING STELLA?" bigla akong napasigaw.

("Nabangga siya ng isang bus.") sagot sa 'kin ni Aling Stella na mas lalo ko pang ikinagulat. Parang nanghina ako sa narinig ko.

"Sige po, papunta na po kami diyan." tugon ko at agad kaming pumunta ni Jamieshin sa hospital.

Alam kong masisisante ako nito dahil sa pag-iwan ko sa burger stand at sa mga customers, pero wala na akong pakialam pa dahil mas mahalaga sa akin ngayon ang Mama ko.

Magpapaliwanag na lang siguro ako kay Mr. Angelo para hindi ako masisante.

Sana nasa maayos na ang kalagayan ngayon ni Mama.

[JAMESHIN'S POV]

"Elena, 'wag na 'wag mo akong iiwan please."

"I'm sorry Jameshin. Kahit anong mangyari ay mahal na mahal kita."

"A-anong ibig mong sabihin?"

"Goodbye Jameshin."

"N-no. No Elena! Please don't leave. Nooooooooooo!"

***

Napabangon ako bigla sa kama nang mapanaginipan ko na naman ang pag-iwan sa 'kin ni Elena.

It's almost six years nang mawala siya sa buhay ko. Until now ay masakit pa rin sa 'kin na mawawala siya nang gano'n gano'n lang.

I don't know kung bakit ito nangyari sa 'min. May nagawa ba akong kasalanan para iwan niya ako?

Until now. I'm still in heartbreak. Ang hirap niyang kalimutan. Sa puso't isip ko ay siya pa rin ang laman.

I called Natasha for updates sa pinapahanap ko.

"Hello Natasha. Any updates?" tanong ko sa kanya.

("Wala pa Jameshin. Tatawagan ko pa lang ang kaibigan ko.") - Natasha

"Come here to my house as soon as possible kung may updates ka na tungkol sa mag-ina ko. And I need you right now."

("Okay.") - Natasha

Then I hang up.

I need some pleasure tonight to temporarily forget my pain.

[SHANCAI'S POV]

Kanina pa iyak nang iyak ang anak ko dahil sa nangyari kay Mama. Pati na rin ako ay umiiyak na.

"Mama, hindi mamamatay si Lola, di ba?" naiiyak na tanong sa 'kin ni Jamieshin.

"Hindi, hindi siya mamamatay anak. Malakas si Lola. Tandaan mo yan." sagot ko sa anak ko.

Ilang saglit lang ay may lumapit sa 'king isang Doctor.

"Kamag-anak ka ba ng pasyente?" tanong sa 'kin ng Doctor.

"Anak po niya ako. Kumusta na po si Mama?" tanong ko sa Doctor.

"She's safe now at buti na lang ay agad niyo siyang nadala rito. Pero maghanda kayo dahil malaki ang gagastusin niyo sa pagpapagamot niya." sagot sa 'kin ng Doctor.

"Salamat po Doc. Gawin niyo po lahat para gumaling si Mama." sabi ko sa Doctor.

"Sige po. I'll go" tugon sa 'kin ng Doctor at umalis na siya.

*kriiiiiiinnnnnnggggggg!*

***

Natasha

calling...

***

"Hello Natasha, napatawag ka?" tanong ko kay Natasha na nasa kabilang linya.

("Gusto lang kitang kamustahin diyan.") narinig kong tugon niya.

"Natasha, sinugod si Mama sa hospital?" naiiyak kong sabi sa kaibigan ko.

("Ha? Sinugod si Tita sa hospital? Bakit?") nag-aalalang tanong ni Natasha.

"Nasagasaan siya ng bus." sagot ko sa kanya.

("Kailangan mo ba ng tulong Girl?") tanong niya.

"Hindi na Natasha. Kaya ko naman 'to." sagot ko.

("Kung kailangan mo ng tulong. Nandito lang ako para sa 'yo.") - Natasha

Buti na lang at nandito si Natasha. Feeling ko ay siya ang guardian angel ko dahil lagi niya akong tinutulungan kapag may problema ako. Napakabuti talaga niyang kaibigan.

"Sige Natasha."

Pagkatapos naming mag-usap ni Natasha ay pinuntahan namin ni Jamieshin si Mama.

[JAMESHIN'S POV]

(A/N: Skip this part sa mga inosente diyan.)

"Kumusta na raw sila?" tanong ko kay Natasha.

"Sinugod si Tita, Mama ni Shancai sa hospital. Nasagasaan daw ng bus." sagot sa 'kin ni Natasha.

Wala akong naging reaksyon sa sinabi niya.

"Humingi ba siya ng tulong sa 'yo?" tanong ko sa kanya.

"Sa ngayon ay hindi pa. Pero sasabihin ko sa 'yo kung humingi na siya ng tulong sa 'kin." - Natasha

"Good. Maaasahan ka talaga Natasha." sabi ko at pumunta ako sa likod niya.

"Ginagawa ko lang naman 'to para sa 'yo." - Natasha

As if namang may pakialam ako.

"You want this?" I asked her and I bite her neck.

"Nakikiliti ako Jameshin." she answered while giggling.

Simula nang mawala sa 'kin si Elena ay ito na ang ginagawa ko. Noong una ay umiinom lang ako ng alak para kalimutan siya. Ngayon ay naghahanap na ako ng pagmamahal sa ibang babae. Pero kahit anong gawin ko ay hindi ko pa rin siya makalimutan. Kahit ilang babae na ang nakalandian ko ay siya pa rin ang tinitibok ng puso ko.

I can't stop loving her kahit anong gawin ko para lang makalimutan siya.

Inilapit ko ang bibig ko sa tenga ni Natasha.

"Suck me now." I whispered and I licked her earlobe.

Agad namang lumuhod si Natasha sa harapan ko. Mabilis na inalis niya ang sinturon ko at ibinaba ang zipper ng pantalon ko pati na rin ang briefs ko.

"Ang laki talaga nito Jameshin." manghang sabi ni Natasha nang mahawakan niya ang pagkalalaki ko.

Hinubad ko naman ang damit ko.

"Damn those abs." sabi ni Natasha na nakatingin sa abs ko.

"Claim your prize now Natasha." utos ko sa kanya.

Hindi na siya nagsalita pa at sinubo na niya ang pagkalalaki ko.

"Ohhhhh! Fuck!" I moaned.

Ahhhh! This is what I need. I don't fuck girls. But I let them taste me like a slave. Iisa pa lang ang dinala ko sa langit at nagbunga ito.

Pinanood ko lang si Natasha habang nagpapakasasa siya sa pagkalalaki ko at sa pagmasahe sa katawan ko. She looks like a hungry slut to me.

"Ohhhhhhhhh! I'm cummmiiiiinnnngggg! Eat my cum!" I moaned until I reached my climax. "You can go now. Just call me kung tinawagan ka niya para humingi ng tulong." I said with authority.

Tumayo naman si Natasha at umalis na siya. Halatang nabitin niya and I like it.

I don't want to be in a relationship to anyone. Okay nang ganito ang set up namin ng nagiging babae ko. Katawan ko lang naman ang habol nila at hindi pagmamahal so pagbibigyan ko sila.

Tanging si Elena lamang ang nagmamahal sa 'kin at wala nang iba pa.