บทที่ 562 เดินเล่น…
วินาทีนี้เจียงจื้อหยวนและเฝิงจงเหลียงราวกับรู้ใจอีกฝ่ายโดยไม่ต้องพูดอะไร เฝิงจงเหลียงมองเขาที่เลี้ยวออกจากมุม พลันเปิดประตูแล้วเดินออกไป
เสียงพูดคุยข้างนอกดังเข้ามาทันที เจียงจื้อหยวนเดินผ่านผู้คน แล้วลงบันไดหนีไฟไป
หลังจากออกจากโรงหนัง เจียงจื้อหยวนก็หยิบบุหรี่ที่ถูกเขาดับออกจากกระเป๋าเสื้อสูท แล้วจุดไฟอีกครั้ง
ในมุมมืด เขาจ้องแสงไฟบนบุหรี่ที่สว่างขึ้น ในขณะที่มันจะดับก็เป่าลมใส่มัน แสงไฟจึงสว่างและติดไวขึ้น