477

บทที่ 477 บุญคุณความแค้น

อยู่ๆ เฝิงจงเหลียงก็หัวเราะ เขาเข้าใจความกังวลของเสี่ยวหลิว แต่เขาไม่มีอะไรต้องกลัว

เขาอายุขนาดนี้แล้ว ไม่กลัวว่าเจียงจื้อหยวนจะหาเรื่องเขา เขาคิดถึงตอนที่ตนเองพาตำรวจฮ่องกงเข้าไปช่วยคนในบ้าน เมื่อเผชิญหน้ากับเจียงจื้อหยวนในตอนนี้ มีเหตุผลอะไรที่เขาจะต้องหลบอยู่ข้างหลังเสี่ยวหลิว ดังนั้นเขาจึงผลักเสี่ยวหลิวที่ราวกับกำลังเผชิญหน้ากับศึกอันใหญ่หลวงออก