518-2

บทที่ 518-2 สั่งสอน

“กินเถอะ” น้ำเสียงของเขานั้นฟังดูนุ่มนวลและอบอุ่นไม่น้อย แววตาของเขาแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าไม่มีทางทอดทิ้งกัน กับความเมตตาที่ได้รับนี้ แน่นอนว่ามันจะต้องทำให้ในใจของเชอรีนรู้สึกประทับใจสุดๆ

ทั้งสองคนนั่งพูดคุยกันหน้าเตาไฟ อากาศในห้องนั้นเริ่มอุ่นและสบายขึ้น ผมทั้งของข้างของอังเดรเริ่มที่จะขาวแล้ว ภายใต้แสงไฟสลัว เขาเอาแต่ถอนหายใจไม่หยุด