408

บทที่ 408 แสงอรุณ

เฝิงจงเหลียง มือข้างหนึ่งกุมแก้วเก็บความร้อนอยู่ ถึงขั้นลืมที่จะดื่มน้ำไป

เขานึกถึงเรื่องแกะสลักที่คุยกับเจียงเซ่อ เธอเสนอให้แกะสลักชื่อของตัวเขาเอง และยังเขียนอักษรที่โต๊ะ

　　 “......ตอนนั้นคุณหนูเจียงเซ่อก็เกือบจะร้องไห้ไปเหมือนกัน โชคดีที่เธอนิสัยดี ไม่ได้โกรธที่ท่านโมโห และยังรอดูแลท่านจนเรียบร้อยถึงจะกลับไป” เสี่ยวหลิวพูดเตือนท่านอย่างหวังดีว่า “ผมรู้ว่าท่านรอคอยให้เธอมาหา ท่านเป็นห่วงคุณหนูเจียง แต่อย่างไรก็ตามเธอก็ยังอายุน้อย ท่านก็อย่าเอาแต่ทำหน้าตาเข้มงวดเลยนะครับ…”