347

บทที่ 347 ลักพาตัว

ตั้งแต่แรกจนมาถึงวันนี้ เผยอี้ก็ยังคงรออยู่เสมอ

ทุกครั้งที่เจียงเซ่อไปเยี่ยมเยียนตระกูลเผยกับเฝิงจงเหลียง เท่าที่จำได้ ภาพเหล่านั้นมักจะเป็นเธอที่เอาแต่นั่งเงียบๆ อยู่ในรถตัดขาดกับคนภายนอก แต่เป็นเขาเองที่มักจะคอยยืนมองจากที่ไกลๆ เสมอ

เวลาที่ได้พูดคุยกับเธอ ส่วนมากก็เป็นเธอที่วางสายไปก่อน เหลือให้เขาได้ยินเพียงแค่เสียงสัญญาณที่ถูกตัดไปเท่านั้น