575
บทที่ 575 อุดมการณ์เดียวกัน
เจียงเซ่อนั่งลงไปแล้ว หลิวเย่ยังคงก้มหน้ามองเธอ จนกระทั่งเธอทัก
“พี่หลิว”
จนกระทั่งเธอมองไปยังกระเป๋าของตนเอง หลิวเย่จึงได้สติ แล้วยืนกระเป๋าของเจียงเซ่อกลับคืนไป
เธอขอบคุณ แต่หลิวเย่ก็ยังคงมองดูเธออย่างพิจารณา สีหน้าของเขาเหมือนเพิ่งรู้จักเธอครั้งแรก ทำให้เจียงเซ่ออดยิ้มไม่ได้
“พี่หลิว เป็นอะไรไปคะ”
“เซ่อเซ่อ เธอเคยคิดหรือเปล่าว่า การกระทำของเธอในคืนนี้ คงจะยากที่จะรักษาภาพปรองดองกับเถาเฉินได้อีก”