495
บทที่ 495 ตกลง
เจียงเซ่อยังคงส่งสัญญาณเพื่อเตือนสติเผยอี้กลับยังคงอึ้งและยังไม่รู้สึกตัวและพูดตามเธอ
“ยื่นมือมา...”
คำพูดนี้ของเขา ทำให้เจียงเซ่อกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่ เขาราวกับได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงจนดัง ‘ตึกตัก’ อยู่ข้างหู
“เซ่อเซ่อ...”
“อย่าโง่สิ” เธอเตือนอีกครั้ง “ยื่นมือมา”
ครั้งนี้เผยอี้ได้ยินเสียงของเจียงเซ่อแล้ว เขายื่นมือออกไปอย่างว่าง่าย เธอกำแหวนแน่นพลางเม้มปากและช้อนสายตาขึ้นมองเขา