245

บทที่ 245 รู้ใจ

ตอนที่ไต้เจียพูดขึ้นมา มือคู่นั้นของหล่อนกำชายเสื้อแน่น และรอเจียงเซ่อตอบ

“อืม”

เนี่ยต้านทำงานเร็วมาก ไต้เจียคงได้รู้เรื่องนี้แล้ว

ริมฝีปากหล่อนสั่นระริก น้ำสีใสเริ่มคลออยู่ในตา แต่หล่อนก็ไม่ต้องการที่จะร้องไห้ต่อหน้าเจียงเซ่อแบบนี้ หล่อนเบือนหน้าหนี แปบหนึ่งก็ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาลูบใบหน้าตัวเอง แล้วนั่งลงตรงข้ามเจียงเซ่อ

ถึงแม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาที่น่าตื้นตันใจแค่ไหน แต่หล่อนก็ไม่วางมือลงบนโต๊ะเช่นเคย หล่อนยังคงวางมือเอาไว้บนหน้าตักตัวเองตามกฏระเบียบ