บทที่ 412 ใส่ความ
พอความคิดนี้เกิดขึ้น เฝิงหนานก็เกือบจะควบคุมตัวเองเอาไว้ไม่ได้
ความคิดอยากจะแก้แค้นอันบ้าคลั่งนี้ทำลายสติสัมปชัญญะของหล่อนไปจนหมด หล่อนพึมพำว่า
“เพราะอะไร ทำไมแกจะต้องตั้งตัวเป็นศัตรูกับฉันด้วย แกตั้งใจจะบีบบังคับฉันใช่ไหม”
เจียงเซ่อมองดวงตาที่แดงก่ำของหล่อน ก็พลันวางแก้วเหล้าไว้ข้างสระเบาๆ ความรู้สึกอันว่องไวของเธอจับสังเกตคำพูดที่ว่า ‘มักจะตั้งตนเป็นศัตรูกับฉัน’ คำนี้ของเฝิงหนานได้ในทันที “ทำไมน่ะเหรอค่ะ”