บทที่ 642-1 เสือสองตัว
ในใจของลัวหยิ่น หล่อนสามารถดื่มชาแก้วนี้ที่เขาเป็นคนชงให้ได้ แต่ไม่สามารถที่จะเอาผลกำไรไปจากมือของเขาได้
เถาเฉินยกแก้วน้ำชาขึ้นมา แล้วจิบมันเล็กน้อย กลิ่นหอมเย็นๆ ของชายังคงติดอยู่บนริมฝีปาก ปลายลิ้นของหล่อนลิ้มรสได้ถึงความเจ็บขมและฝาด สถานการณ์แบบนี้ มันก็เหมือนกับความเป็นไปของหล่อนในตอนนี้นั่นแหละ
หล่อนไม่ชอบชา เทียบกับชาที่ต้องลิ้มลองพิจารณารสชาติอย่างไม่มีที่สิ้นสุดแล้ว หล่อนก็ชอบที่จะดื่มกาแฟมากกว่า กาแฟที่ทั้งหอมและเข้มข้น