319

บทที่ 319 หลอกง่าย

“ไม่ว่าจะยังไง......” เธอพยายามทนความชาเอาไว้ และย่นคอหลบ เธอสั่นเบาๆ ร่างกายค่อยๆ เห่อร้อนราวกับเถาวัลย์ที่ค่อยๆ เลื้อยปีนขึ้นมา เนื้อผ้าไหมบางๆ ขยับขึ้นลงตามลมหายใจของเขา จนบางทีก็กระทบโดนกับผิวของเธอ บางทีก็เลื่อนผ่านลงไป ทำเอาเธอรู้สึกอกสั่นขวัญหายได้ตลอด

“ถ้าฉันไม่ย้ายออกไป แล้วฉันจะรอนายมาขอแต่งงานได้ยังไง?”

เธอเอียงหน้า แก้มนิ่มแนบชิดอยู่กับศีรษะของเขา ก่อนจะถอนหายใจออกมา