184

บทที่ 184 วางมาด

มือของเจียงเซ่อค้ำไว้บนไหล่ของเผยอี้ เขารู้สึกจริงๆ ว่าจูบเท่าไหร่ก็ไม่พอเสียที เลยอดไม่ได้ที่จะโอบรวบตัวเธอเข้ามาในอ้อมกอด

เหมือนกับอดัมและเอวา เพราะเผยอี้คิดว่าเธอเป็นของเขา ระยะห่างที่ไม่ได้ไกลอะไร ปลายนิ้วมือของเธอสัมผัสอยู่บนไหล่แกร่ง เต็มไปด้วยความรักและความคิดถึง

“ช่วยฉันทายา”

เจียงเซ่อตีเขาเข้าไปเบาๆ เผยอี้ซุกหน้าแอบอยู่ตรงคอเจียงเซ่อ ริมฝีปากซุกซนคอยไต่ไปไต่มาไม่หยุด “อือ”