421

บทที่ 421 พบแล้ว

ชั่วพริบตาเดียว เฝิงจงเหลียงก็เหมือนถูกสูบเรี่ยวแรงออกไปจนหมด ลำคอราวเหมือนถูกคนยัดทรายหนึ่งกำเอาไว้ ปากอ้าค้างอยู่กลับไม่สามารถเปล่งเสียงออกไปได้ ลำคอแห้งผากจนแม้แต่กลืนน้ำลายก็ยังยากลำบากเหลือเกิน

เฝิงจงเหลียงขยี้ตาสักครู่ พลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ หน้าจอโน้ตบุ๊คอย่างงกๆ เงิ่นๆ เทียบตัวอักษรของเจียงเซ่อทีละขีดทีละเส้นอย่างจริงจัง กระทั่งกรอวีดีโอกลับครั้งแล้วครั้งเล่า ในสมองยังคงหวนนึกถึงตอนที่เฝิงหนานเขียนชื่อของตนเมื่อสมัยนั้นอยู่อย่างนั้น