276
บทที่ 276 บ้าไปแล้ว
ทั้งสองขึ้นลิฟต์แล้วลงมาที่โรงจอดรถ พอเสียงรถค่อยๆ ดังออกไป เฝิงจงเหลียงถึงค่อยเดินค้ำไม้เท้าออกมา เขาจ้องมองไปที่ถ้วยใส่ผลไม้บนโต๊ะอย่างเงียบๆ ชิ้นแอปเปิ้ลที่เจียงเซ่อปอกและหั่นเอาไว้เรียบร้อยเริ่มจะเปลี่ยนสีแล้ว
เสี่ยวหลิวพยุงเขาไปนั่งลงบนที่ประจำเช่นเดิม แม่บ้านจงมองเขาที่กำลังจดจ้องไปที่แอปเปิ้ล ก็คิดว่าเขาคงคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาอยู่แน่ๆ จึงจะเข้าไปเก็บมันออกไป