205

บทที่ 205 หัวเราะอย่างขมขื่น

สปีดโบ้ทแล่นอยู่บนผิวน้ำอย่างรวดเร็วราวกับลมกรด ราวกับนกทะเลที่บินมาตามสายลม คลื่นลูกใหญ่ม้วนตัวสองตลบ ทุกครั้งฟองคลื่นที่ตีกระทบขึ้นมาสปีดโบ้ทก็ทะยานขึ้นราวกับกำลังจะบิน โม่อานฉีที่อยู่ข้างหลังกรีดร้องเสียงแหลมไม่หยุด ความรู้สึกตื่นเต้นนี่มันอธิบายออกมาได้ยากจริงๆ

หลังจากกลับขึ้นมาบนเรือยอร์ชแล้ว ทั้งเนื้อทั้งตัวโม่อานฉีก็เปียกน้ำทะเลไปหมด แต่ก็ยังดูร่าเริงเป็นปกติ