395

บทที่ 395 ผิดไปแล้ว

เผยอี้ถอนหายใจโล่งอก คิดไม่ถึงว่าเรื่องที่เธอกำลังไม่พอใจคือเรื่องนี้ต่างหาก

“ที่แท้ก็โกรธเรื่องนี้นี่เอง”

เขาลูบเอวเธอไปมา เหมือนกับกำลังปลอบใจเด็กอยู่ แล้วกำลังจะเอาคางวางลงบนศีรษะของเธอ แต่เธอก็ยกมือขึ้นดันเขาออก

“หยุดรุ่มร่ามเดี๋ยวนี้นะ! อย่ามาทำให้ผมฉันยุ่งสิ”

“ก็อยากรุ่มร่ามอ่ะ” แล้วเขาก็จงใจวางคางลงไปอีก พอรู้สึกว่าเธอกำลังจะโมโหขึ้นมาอีกแล้ว ก็รีบหยุดทันที เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นเบาๆ