ตอนที่ 345-346

ตอนที่ 345 ที่รัก เป็นเด็กดีหน่อย

“ประธานลู่คะ ดึกมากแล้ว คืนนี้พระจันทร์สวยจริงๆ ฮ่าๆ คุณรีบกลับไปเถอะค่ะ ฉันก็จะกลับไปนอนแล้วเหมือนกัน ฮ่าๆ บ๊ายบาย...”

หนิงซีนำเอาความรวดเร็วที่เร็วที่สุดในชีวิตออกมาใช้ เธอเผ่นแนบไม่เห็นแม้แต่เงาในเวลาหนึ่งวินาที เธอไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าเมื่อครู่ได้พูดอะไรกับลู่ถิงเซียวไปบ้าง

ลู่ถิงเซียวยังคงยืนอยู่ที่เดิม ทีแรกมองไปยังแผ่นหลังของหญิงสาวที่วิ่งหนีไปอย่างน่าเวทนา ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้น ดวงตาดำขลับนั้นจ้องมองอย่างเลื่อยลอยไปยังทิศทางหนึ่งในความมืดมิด...