ตอนที่ 389 ดวงตาของฉัน! เพิ่งจะรักษาหายต้องบอดอีกแล้ว!
พอกอดเสร็จสมองก็สับสนหาเหตุผลมั่วๆ พูดออกมา “ขอบคุณในความเอ็นดูของบอสผู้ยิ่งใหญ่ ขอบคุณความเมตตากรุณา ขอบคุณที่กู้หน้าให้ฉัน สรุปก็คือขอบคุณ ขอบคุณ! ฉันจะไปบริษัทตั้งใจทำงานจะได้เจริญก้าวหน้าก่อนนะคะ!”
พูดจบก็เหมือนกับสายลมสีชมพู ลอยล่องออกไป...
ส่วนลู่ถิงเซียวเหมือนว่าจะยังไม่ได้สติกลับคืนว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ยืนเหม่อลอยอยู่อย่างนั้น...