ตอนที่ 507 เด็กที่มีแม่เหมือนสมบัติล้ำค่า
ซาลาเปาน้อยอาลัยอาวรณ์อยู่กับการได้ซุกไซ้อยู่ในอ้อมกอดของหนิงซีอย่างที่สุด ดวงตาไม่กล้าแม้แต่จะกะพริบตามองดูเธอ เหมือนจะกลัวว่าพอกะพริบตาคนก็จะหายไป
หนิงซีเห็นแล้วก็ปวดใจ หอมไปที่แก้มทั้งสองข้างของซาลาเปาน้อยข้างละฟอด “คุณน้าเสี่ยวซีเป็นของจริง ไม่ใช่ความฝัน~ ปะป๊าเป็นคนพาน้าเสี่ยวซีมาหาหนู~ เพราะว่าหนูไม่สบาย~”