ตอนที่ 1264 ยืมดอกไม้มาถวายพระ
ในเมื่อฟีน่ารับปากว่าจะกลับแคมป์ด้วยกัน เรื่องอื่นก็พูดง่ายแล้ว ส่วนหาเหตุผลกับศาสตราจารย์เว่ยคังอย่างไร ระหว่างทางค่อยๆ คิดก็ได้
“แมวพวกนี้เป็น...” จางจื่ออันชี้แมวที่ขดตัวอยู่ด้านหนึ่ง เหมือนจะเตรียมหนีตลอดเวลาสองสามตัวนั้น
“พวกมันอาศัยอยู่ที่นี่ตลอด ตลอดเลย...” ในตาของฟีน่ามีความผิดหวังและความคิดถึงที่หาได้ยากเอ่อออกมา “ทีแรกข้าก็อยากอาศัยอยู่ที่นี่ ตอนนั้นยังเป็นโอเอซิสที่เขียวขจีแต่กลับไม่มีใครรู้จัก ภายในและนอกทะเลทรายมีสัตว์ขนาดยักษ์คลุมเกล็ดปลดเกราะต่างๆ พักพิงอยู่ ต้นอินทผาลัมที่พลิ้วไหวและในพุ่มไม้เตี้ยมีสัตว์ขนาดเล็กรูปร่าง สีสันต่างๆ แตกหนีกระเจิดกระเจิง ผู้เดินทางที่หลงทางในทะเลทรายก็ถลันเข้ามาที่นี่บางครั้ง ก่อนจะดื่มน้ำทะเลสาบที่ใสสะอาด พวกเขาที่สิ้นหวังคิดว่านี่เป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น...”