ตอนที่ 281 เพื่อนตัวน้อยที่น่าสงสาร
“ซิง...”
ซุนเสี่ยวเมิ่งยื่นมือไปทางซิงไห่ อยากจะเรียกมันให้หยุด
แต่ซิงไห่กลับยิ้มให้เธออย่างดื้อๆ ฝีเท้าที่ก้าวออกไปเบาหวิวแต่กลับมั่นคง ชัดเจนว่าความถี่ในการก้าวย่างไม่เร็ว ราวกับทุกๆ ฝีก้าวสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน แต่กลับเหมือนควันสายหนึ่งที่ไม่สามารถคาดคะเนได้
เธอสาบานได้ เมื่อกี้ซิงไห่ยิ้มให้เธอจริงๆ!