ตอนที่ 134

ตอนที่ 134 ตรอกชิงเหริน

ระหว่างทางกลับร้าน เฉินไท่ทงสีหน้าหม่นหมอง ไม่พูดอะไรสักคำ บรรยากาศอึมครึมราวกับจะมีฝนตกลงมาเสียให้ได้ คนขับรถขับรถไปพลาง เหงื่อไหลไปพลาง รู้สึกเหมือนนั่งอยู่ข้างๆ ระเบิดอยู่แล้ว

“จอดรถ” อยู่ๆ เฉินไท่ทงก็พูดขึ้น

“หา?” คนขับรถงง “เถ้าแก่ ยังไม่ถึงร้านเลยนะครับ!”

“ฉันรู้ จอดรถ!” เฉินไท่ทงพูดซ้ำอีกครั้ง

คนขับรถไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไร แต่เถ้าแก่ยืนยันให้จอดรถ เขาก็ทำได้เพียงจอด