ตอนที่ 449

ตอนที่ 449 หนี้น้ำใจ

จางจื่ออันเพิ่งวางสายโทรศัพท์ หลู่อี๋อวิ๋นถูโคลนหิมะที่พื้นรองเท้าบนพรมเช็ดเท้านอกประตู ใต้รักแร้หนีบกระดานวาดรูปดิจิทัลผลักประตูเข้ามา

หลังจากเข้าประตู เธอก็สูดจมูก “อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณเจ้าของร้าน...เอ๊ะ? ทำไมวันนี้ไม่มีกลิ่นเนื้อวัวตุ๋นเต้าหู้ล่ะคะ?”

จางจื่ออันแค่เตือนว่า “ที่คุณมาทำงานคือร้านขายสัตว์เลี้ยง ไม่ใช่ร้านอาหาร กองถ่ายหยุด สองวันนี้ผมไม่ต้องไปแล้ว อยู่ที่ร้านนี่แหละ”